Για να οδηγήσει μια πλήρη ζωή, ένα άτομο πρέπει να κοιμάται επαρκώς. Κατά τη διάρκεια του ύπνου, το σώμα στηρίζεται, αποκαθιστά τη δύναμη και τα αποθέματα ενέργειας, τότε υπάρχει η ανάπτυξη βασικών ορμονών για να εξασφαλιστεί η κανονική λειτουργία του σώματος. Ο ύπνος είναι μια φυσική ανθρώπινη ανάγκη, μαζί με το φαγητό και την αναπνοή. Για τους περισσότερους ανθρώπους, ο ύπνος δεν είναι μεγάλο πρόβλημα. Υπάρχουν όμως άνθρωποι που αποφεύγουν τον ύπνο μόνο επειδή φοβούνται γι 'αυτό - αυτοί είναι υπνοφοβικοί.
Χαρακτηριστικά παθολογίας
Το νοσηρό άγχος του ύπνου είναι μια ασθένεια που ονομάζεται υπνοφοβία. Αυτή η φοβία έχει άλλους όρους, όπως η κλινοφοβία και η υπνηλία. Αυτή η διανοητική διαταραχή εκδηλώνεται από το φόβο του ίδιου του ύπνου.γιατί ένα άτομο είναι ανήμπορο σε ένα όνειρο, ανίκανο να αποφύγει έναν ξαφνικό κίνδυνο. Ο υπονοούμενος φοβισμένος πανικοβλημένος να χάσει την επαφή με την πραγματικότητα, τον έλεγχο του τι συμβαίνει και της ζωής του. Μερικοί άνθρωποι που πάσχουν από αυτή τη φοβία φοβούνται τους εφιάλτες που μπορούν να διαταράξουν την ηρεμία τους. Υπάρχουν μερικοί υπνωόφοβοι που δεν κοιμούνται μόνο επειδή λυπάται για το χρόνο να κοιμηθούν. Και πολλοί φοβούνται να πεθάνουν σε ένα όνειρο και, ως εκ τούτου, προσπαθούν να αποφύγουν τον ίδιο τον ύπνο.
Ο φόβος της φυσικής ανάγκης του ανθρώπινου σώματος θεωρείται αφύσικο από την αρχή. Το άτομο βρίσκεται σε κατάσταση ανησυχίας, ανησυχεί πολύ καθώς πλησιάζει το βράδυ, όταν πρέπει να πάτε για ύπνο.
Σε οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας, μόλις το σώμα αρχίσει να στέλνει μηνύματα στον ιδιοκτήτη σχετικά με την κόπωση και την κούραση, ο υπνωόφοβος αρχίζει να διαταράσσεται, επειδή είναι πιθανό ότι θα πρέπει να κοιμηθεί.
Οι αληθινοί υπνωόφοιοι μπορούν να φορούν αϋπνία για χρόνια, κοιμούνται μόνο για σύντομες χρονικές περιόδους, όταν το σώμα αρνείται ήδη να λειτουργήσει σε κατάσταση εγρήγορσης. Στην πραγματικότητα, ένα άτομο απλά «απενεργοποιείται» (ο προστατευτικός μηχανισμός του εγκεφάλου λειτουργεί). Για να μην κοιμηθεί όσο το δυνατόν περισσότερο, ένα άτομο μπορεί να εφεύρει πολλά "απαραίτητα", κατά τη γνώμη του, μαθήματα και τελετουργίες.
Από όλες τις φοβικές ψυχικές διαταραχές, η υπνοφοβία θεωρείται μία από τις πιο οδυνηρές - οι άνθρωποι με μια τέτοια διαταραχή φθάνουν γρήγορα στην εξάντληση, την εξάντληση και μερικές φορές ακόμη και την απλή παραφροσύνη. Δεν υπάρχει καμία απορία στο Μεσαίωνα και στη συνέχεια στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, υπήρξαν βασανιστήρια από την αϋπνία, όταν απλά δεν επιτρέπεται σε κάποιον να κοιμηθεί για αρκετές ημέρες.
Στην ήπια μορφή της υπνοφοβίας οδηγείται ο φόβος να κοιμηθεί, αλλά αργά ή γρήγορα (μάλλον αργά) το άτομο εξακολουθεί να κοιμάται. Ένας ύπνος 2-3 ωρών σε αυτή την περίπτωση από τη στιγμή του ύπνου στην ανύψωση δεν φέρνει ανακούφιση, το άτομο ξυπνάει κουρασμένος, εξαντλημένος, ενοχλημένος. Σταδιακά, χάνει το ενδιαφέρον για τη ζωή, τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα γεγονότα. Ο θυμός και η επιθετικότητα αρχίζουν να κυριαρχούν στη συμπεριφορά του. Σταδιακά, ολοκληρώνεται η πλήρης απάθεια.
Η έλλειψη ύπνου είναι γεμάτη ψευδαισθήσεις (οπτική, ακουστική, απτική), οι κρίσεις πανικού, η όραση και η ακοή μειώνονται και βαθμιαία εμφανίζεται η κατάθλιψη των οργάνων του αναπνευστικού, του καρδιαγγειακού και του νευρικού συστήματος. Σε εξαιρετικά σοβαρές περιπτώσεις, η υπνοφοβία μπορεί να είναι θανατηφόρα.
Σύμφωνα με στοιχεία από ιστορικά αρχεία, ο Ιωσήφ Στάλιν υπέφερε από υπνοφοβία. Στη συνέχεια οι γιατροί δεν μπορούσαν να διατυπώσουν ακριβώς τη διάγνωση (για προφανείς λόγους, επειδή ο γιατρός επίσης δεν θέλει να πυροβοληθεί). Ο Στάλιν αγάπησε και προτιμούσε να εργάζεται τη νύχτα. Φοβόταν να πεθάνει στον ύπνο του και ως εκ τούτου έκανε ό, τι ήταν δυνατό για να τον εμποδίσει να κοιμηθεί.Αυτός αρρώστησε από την τεράστια κόπωση και τελικά αποκοιμήθηκε μόνο μετά από μια δόση των υπνωτικών χαπιών που έδωσαν οι γιατροί.
Επομένως, σε πολλά πλάνα του ντοκιμαντέρ, ο Στάλιν φαίνεται κάπως ανασταλμένος.
Λόγοι
Οι λόγοι για τους οποίους η φυσική ανάγκη καθίσταται ανεπαρκώς ασήμαντη έγκειται στο γεγονός ότι όλοι φοβόμαστε τον θάνατο. Σε διάφορους βαθμούς, με διαφορετικές συχνότητες, αλλά ο φόβος φυσικού και βιολογικού θανάτου είναι εγγενής σε όλους. Στην υπνοφοβία, είναι παράλογη, υπερτροφική. Έξω, ο άνθρωπος δεν ελέγχει την κατάσταση, είναι ευάλωτος. Και ο φόβος να πηγαίνεις στο κρεβάτι συνδέεται συχνότερα με το φόβο να υποφέρει ή να πεθάνει σε ένα όνειρο - να σκοτωθεί, να στραγγαλίσει, να πυροβόλησε, να πεθάνει λόγω καρδιακής ανακοπής, αναπνοής κ.ο.κ.
Οι ενήλικες αιτίες της ψυχικής διαταραχής είναι συχνά πειστικές. Για παράδειγμα οι υπνωόφοβοι συχνά γίνονται τα τελευταία χρόνια άνθρωποι που πάσχουν από καρδιακές παθήσεις. Είναι τόσο φοβισμένοι ότι η καρδιά θα σταματήσει σε ένα όνειρο που προτιμούν να αποφύγουν τον ύπνο, τους φαίνεται ότι στην κατάσταση που είναι σε κατάσταση αφυπνίσεως είναι πιο πιθανό να επιβιώσουν αν η καρδιά αρχίσει να «ενεργεί». Ορισμένοι υπνωόφοιοι υποφέρουν από άπνοια, ροχαλητό και βρογχικό άσθμα - ο φόβος τους είναι στενά συνδεδεμένος με την πιθανή προοπτική θανάτου από ξαφνική διακοπή της αναπνοής, ασφυξία.
Η αιτία της υπνοφοβίας μπορεί να είναι εμπειρίες παιδικής ηλικίας, για παράδειγμα, εφιάλτες που ένα παιδί είδε συχνά σε ένα όνειρο. Σε αυτή την περίπτωση, τα πρώτα σημάδια φφοβικής διαταραχής εμφανίζονται στην παιδική ηλικία ή κατά την εφηβεία. Συχνά οι εφιάλτες των παιδιών γίνονται ο κύριος τρόμος για έναν ενήλικα. Κατανοεί και συνειδητοποιεί ότι αυτοί οι εφιάλτες είναι εξωπραγματικοί, απατηλοί, αλλά δεν μπορεί να κάνει τίποτα από φόβο - ο φόβος σε αυτή την κατάσταση είναι ισχυρότερος από τον άνθρωπο.
Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις των ψυχιάτρων, τα παιδιά και οι ενήλικες με μια ευάλωτη, ευαίσθητη και ασταθή νοοτροπία διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν την υπνοφοβία.
Πολύ ύποπτη, ευαίσθητη, βιώνει ανθρώπους με υψηλό βαθμό ενσυναίσθησης, επιρρεπείς στην κατάθλιψη σε οποιαδήποτε, ακόμη και ασήμαντη περίσταση, με χαμηλή αυτοεκτίμηση. Συχνά η υπνοφοβία δεν είναι το μόνο σύμπτωμα. Ο φόβος του να κοιμηθεί συχνά συνοδεύεται από μανία διωγμού (ένα άτομο είναι αυταπάτη πεπεισμένο ότι θέλει να τον σκοτώσει, παρακολουθείται, κάτι τον απειλεί), τη σχιζοφρένεια.
Οι άνθρωποι με προδιάθεση για ένα πνευματικό πορτρέτο μπορούν να εντυπωσιάσουν σε οποιαδήποτε ηλικία (αλλά πιο συχνά στην παιδική ηλικία) από την παρακολούθηση ταινίας τρόμου, θρίλερ, ανάγνωσης βιβλίου, ιστορίες τρόμου που τα παιδιά αγαπούν να μιλάνε τόσο πολύ τη νύχτα.
Οι ειδικοί περιγράφουν τις περιπτώσεις άρνησης να πέσουν κοιμισμένοι εξαιτίας του φόβου να πέσουν σε ένα ληθαργικό ύπνο και να θαφτούν ζωντανοί.
Οι αιτίες της υπνοφοβίας περιλαμβάνουν επίσης προσωπικές αρνητικές εμπειρίες που βιώνουν ένα όνειρο, για παράδειγμα, μια έντονη αφύπνιση στην παιδική ηλικία κατά τη διάρκεια πυρκαγιάς ή πλημμύρας, μετά από την οποία ξεκίνησαν μια σειρά γεγονότων που επηρέασαν την ψυχική και συναισθηματική κατάσταση ενός ατόμου.
Η υπνωφοβία συχνά αναπτύσσεται σε ένα άτομο που είναι προδιάθεση σε αυτό λόγω του νευρικού συστήματος και της φύσης, μετά από αλληλεπίδραση με άλλους υπονοούμενους. Οι επιθέσεις κρίσης πανικού, τρόμου, καθώς και η αιτιολόγηση για τους λόγους που προκαλούν το άτομο να αρνηθεί να κοιμηθεί, μπορούν να κάνουν μια ισχυρή εντύπωση και βαθμιαία να κοιμηθούν δύσκολες, διότι η ενοχλητική σκέψη για τον πιθανό κίνδυνο θα είναι ένας συνεχής σύντροφος.
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα της υπνοφοβίας είναι πολυάριθμα και εξαρτώνται άμεσα από το τι είδους διαταραχές προκαλεί η έλλειψη ύπνου στο ανθρώπινο σώμα. Ταυτόχρονα, επηρεάζονται τόσο η ψυχή όσο και η φυσική κατάσταση. Σε δύσκολες περιπτώσεις, οι κρίσεις πανικού και το άγχος παρατηρούνται ακόμη και όταν προσπαθούμε να μιλάμε για ύπνο, έτσι εκδηλώνεται αγωνία νεύρωση, η οποία είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπιστεί.
Με το φόβο του να κοιμηθείς, ένα άτομο βιώνει γρήγορη και ρηχή αναπνοή., δύσπνοια, συνειδητότητα μέτρια σύγχυση, εφίδρωση αυξάνεται δραματικά, υπάρχει αίσθημα άγχους, ξηροστομία.Οι παλλινώσεις γίνονται πιο συχνές, μπορεί να υπάρχουν ενδείξεις ναυτίας.
Θεωρώντας ότι οι προϋποθέσεις που οδηγούν στην ανάπτυξη φοβιών δεν είναι πλήρως κατανοητές, είναι μάλλον δύσκολο να εντοπιστεί με ακρίβεια η υπνοφοβία. Οι ψυχίατροι καθοδηγούνται από αντικειμενικά σημάδια (έλλειψη επιθυμίας να πάει στο κρεβάτι τη νύχτα, ημέρα), καθώς και τα αποτελέσματα ειδικών εξετάσεων στο επίπεδο του άγχους.
Πώς να θεραπεύσει;
Τα αρχικά στάδια της υπνοφοβίας μπορεί να είναι διαθέσιμα για αυτοθεραπεία. Μερικές φορές είναι αρκετό να αλλάξετε τον τρόπο ζωής σας, να το κορεστείτε με κίνηση, φυσική αγωγή και αθλητισμό, έτσι ώστε η δύναμη της κόπωσης μετά από μια μέρα να είναι μεγαλύτερη από τις δυνάμεις του φόβου. Ένα ενδιαφέρον χόμπι που συλλαμβάνει ένα άτομο στα αρχικά στάδια της φοβικής διαταραχής βοηθάει στη μείωση του άγχους πριν από τον ύπνο. Χρήσιμες βραδιές βράδυ πριν από τον ύπνο (που δεν είναι λόγος για να έχετε ένα σκυλί!), Κολύμπι.
Εάν η υπνοφοβία λειτουργεί ήδη και μακροπρόθεσμα, τότε δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη βοήθεια ψυχοθεραπευτή ή ψυχιάτρου.
Ταυτόχρονα, οι ανεξάρτητες προσπάθειες να απαλλαγούμε από μια φοβία, να την νικήσουμε, δεν τελειώνουν με επιτυχία. Οι ψυχοθεραπευτικές συνεδρίες συμβάλλουν στον εντοπισμό των αιτιών και στη δημιουργία νέων στάσεων που θα βοηθήσουν ένα άτομο να αντιληφθεί τη διαδικασία ύπνου και ύπνου ως ευοίωνο, απαραίτητο και θετικό. Οι ταυτόχρονες ασκήσεις γιόγκα, διαλογισμό και εκπαίδευση ασθενών σε τεχνικές αυθαίρετης χαλάρωσης μυών θα σας βοηθήσουν. Η υπνοθεραπεία έχει συχνά μια θέση στη θεραπεία - τα αποτελέσματα των νέων εγκαταστάσεων στον υπνωτικό ύπνο μπορεί να ξεπεράσουν όλες τις προσδοκίες. Ο γιατρός βρίσκει όλες τις συνδέσεις που δημιουργούν φόβο και τις αντικαθιστά με νέες, θετικές.
Λόγω αυτού, ο παράγοντας φόβου είτε ισοπεδώνεται είτε εξαλείφεται εντελώς. Η βοήθεια συγγενών που θα συμφωνήσουν να κοιμηθεί δίπλα στον ασθενή κατά τη διάρκεια της θεραπείας είναι επίσης χρήσιμη. Μπορείτε να έχετε ένα κατοικίδιο ζώο που θα κοιμάται στο ίδιο κρεβάτι με την υπνοφοβία - μια γάτα, ένα σκυλί μικρών φυλών. Το κατοικίδιο συνιστάται ιδιαίτερα για όσους είναι μόνοι. Η ίδια σύσταση δίνεται συχνά από τους ψυχοθεραπευτές στην περίπτωση της παιδιατρικής υπνωφοβίας.
Η αντιμετώπιση του φόβου του ύπνου είναι δύσκολη και συνεπώς διφορούμενες προβλέψεις. Οι λόγοι για το φόβο είναι σκόπιμοι και οι εκδηλώσεις είναι οξείες, γι 'αυτό και η στενή συνεργασία μεταξύ του γιατρού και του ασθενούς είναι σημαντική.
