Τουλάχιστον μία φορά, ο καθένας μας έχει συναντήσει έναν άνθρωπο που είναι πεπεισμένος ότι σχεδιάζει κάτι εναντίον του και τον κατασκοπεύει. Όταν τέτοια γεγονότα δεν επιβεβαιωθούν, λέγεται ότι αυτό το άτομο έχει μια μανία διώξεων, η οποία στη γλώσσα της επίσημης ιατρικής επιστήμης ονομάζεται διωγμός αυταπάτες ή αυταπάτες δίωξης.
Τι είναι αυτό;
Παραληρητικές διώξεις - μια σημαντική αλλαγή στην κοσμοθεωρία, αυτή η κατάσταση είναι μια σοβαρή διαταραχή της σκέψης, της ψυχικής ασθένειας, στην παρουσία του οποίου ο ασθενής Είμαι απολύτως βέβαιος ότι κάποιος μόνος του ή ακόμη και μια συγκεκριμένη ομάδα εισβολέων τον επιτηρούν, να επιδιώκει, να κατασκοπεύει ή ακόμα και να σχεδιάζει τρομερά πονηρά - δολοφονία, δηλητηρίαση, στραγγαλισμός, κλοπή.
Ταυτόχρονα, γείτονες, συναδέλφους, ορισμένοι μυστικοί οργανισμοί, πολιτικοί ή στρατιωτικοί σύλλογοι, κυβέρνηση, μυστικές υπηρεσίες μπορούν να δρουν ως εχθροί για ένα άτομο με μανία διώξεων. Ακόμη και οι εξωγήινοι και τα κακά πνεύματα μπορούν να κυνηγήσουν.
Η πρώτη τέτοια ψυχική διαταραχή ως ασθένεια περιγράφηκε τον 19ο αιώνα από τον Γάλλο ψυχίατρο Ernest Charles Lasegue. Αυτός και οι οπαδοί του έχουν εισαγάγει έναν όρο που περιγράφει καλύτερα τι συμβαίνει σε ανθρώπους που αντιμετωπίζουν παραληρητικές διαταραχές.
Η ίδια η ιδέα ότι υπάρχει επιτήρηση, και υπάρχουν απειλές, κάνει τον άρρωστο σχεδόν αυτόν τον πλοίαρχο της συνωμοσίας - για να αποφευχθεί ο φανταστικός κίνδυνος που φαίνεται τόσο αληθινός και προφανής, ένα άτομο είναι ικανό για δράσεις που είναι πιο κατάλληλες για τους ήρωες του saga ταινίας κατασκόπων: αλλάζουν συμμετοχή και κωδικούς, διαδρομές, μπορούν να πηδήξουν από το όχημα εν κινήσει για να το αλλάξουν σε άλλο και να προσπαθήσουν να " από το κυνηγητό. Αλλά με αυτό προκύπτουν σημαντικές δυσκολίες - οπουδήποτε είναι ένα άτομο, βλέπει παντού ότι παρακολουθείται. Ως εκ τούτου, να αναπτύξουν σοβαρή ψύχωση, φοβίες, ένα άτομο μπορεί να είναι αρκετά επιθετική.
Οι ασθενείς δεν συνειδητοποιούν ότι οι ιδέες τους για τον κόσμο δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Ζουν στην δική τους πραγματικότητα, γεμάτη από κινδύνους. Οι ασθενείς δεν θεωρούν ότι είναι, συχνά γράφουν πολλές καταγγελίες σε διάφορες υπηρεσίες. Αυτές οι αρχές είναι υποχρεωμένες να ελέγχουν τη θεραπεία και αρκετά γρήγορα η αλήθεια γίνεται εμφανής. Αλλά ακόμη και μετά από αυτό, οι ασθενείς με αυταπάτες δίωξης δεν αλλάζουν τις πεποιθήσεις τους και οι αρχές που αρνήθηκαν να τις διερευνήσουν κατηγορούνται για συνεννόηση με "εισβολείς".
Συχνά, οι άνθρωποι που συμπεριφέρονται όπως αυτό ονομάζονται παρανοϊκοί, αν και, για να είμαστε ακριβείς, η παράνοια είναι μια ξεχωριστή διαταραχή ψυχικής υγείας που μπορεί να συνοδεύει τις διωγικές παραληρητικές ιδέες.
Μερικές φορές η ιδέα της συνεχούς παρακολούθησης, επιτήρησης, κατασκοπείας, απειλών συνδέεται με τη σχιζοφρένεια. Σε κάθε περίπτωση, η ασθένεια θεωρείται δύσκολη, δύσκολη και χρειάζεται θεραπεία, καθώς η συνεχής παρουσία του ασθενούς σε κατάσταση εξαιρετικής έντασης γρήγορα εξαντλεί τα αποθέματα του σώματός του.
Γιατί συμβαίνει;
Παρά το γεγονός ότι η ασθένεια είναι γνωστή εδώ και αρκετούς αιώνες, η κατανόηση των λόγων για τους οποίους φαίνεται, δεν έγινε πλέον. Γνωστούς μόνο προδιάθεση παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν την ασθένεια:
- τον υπερβολικό έλεγχο της εξωτερικής κατάστασης και τον αυτοέλεγχο ως χαρακτηριστικό χαρακτήρα ·
- Σύμπλεγμα ανθρώπινων θυσιών.
- αδυναμία, έλλειψη ανεξαρτησίας σε πολλά ζητήματα της ζωής.
- δυσπιστική και επιθετική αντίδραση σε άλλους.
Οι άνθρωποι που έχουν προδιάθεση για την ανάπτυξη ενός παραληρητικού κράτους έχουν την πεποίθηση ότι ορισμένες εξωτερικές δυνάμεις, περιστάσεις και άλλα πρόσωπα ελέγχουν όλη την ανθρώπινη ύπαρξη. Οι ίδιοι δεν αποφασίζουν τίποτα, δεν έχουν καμία ευκαιρία να επηρεάσουν τίποτα.
Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, μια τέτοια ψυχική ασθένεια σχηματίζεται σε άτομα οι οποίοι για μεγάλο χρονικό διάστημα υποβάλλονταν σε ταπείνωση, προσβολές, ξυλοδαρμούς, βία. Σταδιακά, η δυσαρέσκεια και ο φόβος έγιναν συνήθεια και ο άνθρωπος άρχισε να προσπαθεί να αποφύγει τη δυσάρεστη διαδικασία λήψης αποφάσεων και την ευθύνη για τη ζωή του. Αυτά τα άτομα συνήθως βάζουν την ευθύνη για τις αποτυχίες και τα προβλήματά τους σε άλλους, αλλά δεν θεωρούν τον εαυτό τους ένοχο. Αυτό είναι το σύνθετο θύμα.
Οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν δυσπιστία και επιθετικότητα προς τους άλλους ως παράγοντα προδιάθεσης είναι πολύ ευαίσθητοι. Θεωρούν κάθε παρατήρηση ως ισχυρό αδίκημα και απειλή για την ασφάλειά τους και γι 'αυτό είναι έτοιμοι να πάω σε αγώνα. Συχνά ισχυρίζονται ότι είναι θύματα της «ανθρώπινης αδικίας», της «διαφθοράς των αρχών», της «αυθαιρεσίας των δυνάμεων ασφαλείας».
Παράγοντες κινδύνου
Στην αναζήτηση της πραγματικής αιτίας της δίωξης των διωγμών, οι ερευνητές ανακάλυψαν ορισμένα χαρακτηριστικά γνωρίσματα (πιθανώς εγγενή) του κεντρικού νευρικού συστήματος σε άτομα με τέτοια διάγνωση. Αυτοί είναι πολύ ευαίσθητοι άνθρωποι, που έχουν την τάση να υπερβάλλουν. Εάν ένα παιδί με τον περιγραφόμενο τύπο νευρικού συστήματος υπερπροστατευθεί ή αγνοηθεί, τότε σε κάποιο σημείο ξεκινά η δημιουργία του συγκροτήματος ενός ανήμπορου θύματος. Υπό την επίδραση οποιωνδήποτε τραυματικών δυσμενών συνθηκών ζωής, το νευρικό σύστημα προκαλεί παγκόσμια αποτυχία και εμφανίζονται συμπτώματα της νόσου.
Οι ψυχίατροι είναι βέβαιοι ότι δεν πρόκειται μόνο για την εκπαίδευση και τα προσωπικά χαρακτηριστικά του κεντρικού νευρικού συστήματος, αλλά και για τη διακοπή της λειτουργίας του εγκεφάλου. Ο πρώτος τέτοιος λόγος εκφράστηκε υποτιθέμενος από τον γνωστό Ρώσο φυσιολόγο Ιβάν Παβλόφ, ο οποίος ήταν πεπεισμένος ότι στον ανθρώπινο εγκέφαλο εμφανίστηκε μια περιοχή παθολογικής δραστηριότητας που προκαλεί μια αλλαγή στη συνήθη δραστηριότητα του.
Ως επιβεβαίωση της θεωρίας του Παβλόφ, θα είναι δίκαιο να σημειωθεί ότι οι άνθρωποι υπό την επήρεια ναρκωτικών, με τακτικές αλκοολούλες, ενώ λαμβάνουν ορισμένα φάρμακα, με τη νόσο του Alzheimer και την αρτηριοσκλήρωση, είναι σε θέση να εκδηλώσουν προσωρινές μανιακές επιθέσεις διώξεων.
Συμπτώματα
Ο καθένας μας αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω μας μέσα από τα "γυαλιά" της αντίληψής μας και της ατομικότητάς μας. Αλλά σε γενικές γραμμές, η εικόνα, τόσο διαφορετική για εμάς στις λεπτομέρειες, είναι γενικά αρκετά παρόμοια. Εάν ένα άτομο έχει ψυχική διαταραχή στην αντίληψη της πραγματικότητας, το πρίσμα της αντίληψης γίνεται διαφορετικό, τότε αλλάζουν οι μικρές λεπτομέρειες και η συνολική εικόνα του κόσμου. Συχνά, οι παραληρητικές διώξεις σε άνδρες και γυναίκες δεν είναι η μόνη ασθένεια. Πολύ συχνά συμβαίνει με τη σχιζοφρένεια, την αλκοολική ψύχωση, τη νόσο του Alzheimer στους ηλικιωμένους, αλλά είναι επίσης δυνατή η απομονωμένη μανία διώξεων.
Τα θεμελιώδη σημάδια της ψυχικής παθολογίας είναι η παρουσία των λεγόμενων λογική καμπύλη - ψευδείς πεποιθήσεις που κάνουν ένα άτομο να πιστέψει ότι κάποιος τον ακολουθεί, ότι βρίσκεται σε θανάσιμο κίνδυνο. Είναι αδύνατο να πεισθεί μια διωγμένη μαιευτική μανία. Η σκέψη του δεν παίρνει κανένα επιχείρημα, ανεξάρτητα από το πόσο πειστικά και λογικά είναι. Με άλλα λόγια, η σκέψη ενός ατόμου δεν υπόκειται σε διόρθωση από το εξωτερικό.
Μην νομίζετε ότι ο ασθενής απλά φαντάζει, κάνει, ψέματα. Όχι, πιστεύει ειλικρινά ότι παρακολουθείται, προκαλούν intrigues και πληγές εναντίον του. Στην πραγματικότητα πάσχει από αυτό, βασανίζεται από πραγματικό φόβο. Οι ιστορίες ότι υπάρχει μια πραγματική συνωμοσία εναντίον του δεν είναι φαντασία. Η συνείδηση του ασθενούς συλλαμβάνεται εντελώς από ψευδείς ιδέες.
Σε φυσικό επίπεδο, αυτό εκδηλώνεται από το άγχος, την ανησυχία, το συνεχές άγχος. Ένας άνθρωπος που πιστεύει ότι παρακολουθείται, θέλει να τον σκοτώσει, αρχίζει να συμπεριφέρεται πολύ περίεργα, αλλά οι πράξεις του φαίνονται περίεργες μόνο στους εξωτερικούς παρατηρητές. Για αυτόν, οι ενέργειές του είναι αρκετά λογικές.
Συχνά, ένας ασθενής με ψευδαισθήσεις αρνείται τις συνηθισμένες ενέργειές του, αν εφαρμοστούν τα επιχειρήματα της «λογικής καμπύλης»: εάν υποψιάζεται ότι οι κατάσκοποι του εχθρού θέλουν να τον δηλητηριάσουν, μπορεί να σταματήσει να τρώει και αν είναι σίγουρος ότι οι ξένες ειδικές υπηρεσίες θέλουν να τον χτυπήσουν, διασχίζουν το δρόμο. Εάν είστε πεπεισμένοι ότι η επιτήρηση πραγματοποιείται μέσω ενός παραθύρου, οι ασθενείς δεν μπορούν να ανοίξουν τις κουρτίνες, να σφραγίσουν το γυαλί παραθύρων με χαρτί ή να βάψουν με σκοτεινό χρώμα. Ένα κράνος αλουμινίου ("έτσι ώστε οι αλλοδαποί να μην διαβάζουν τα μυαλά") είναι μια ενέργεια από την ίδια σειρά.
Για τις αυταπάτες της δίωξης είναι χαρακτηριστικές:
- διαρκείς ιδεαστικές σκέψεις σχετικά με την απειλή για τη ζωή, την υγεία και την ασφάλεια από το εξωτερικό.
- εκδηλώσεις παθολογικής ζήλια (ο ασθενής αρχίζει να υποπτεύεται όχι μόνο τους γείτονες των κακομεταβλητών, αλλά και εκείνους που βρίσκονται κοντά τους σε προδοσία, χωρίς λόγο για τέτοιες δηλώσεις).
- η δυσπιστία σε όλους και σε όλα όσα βλέπει ο ασθενής, ακούει.
- επιθετικότητα, επιθέσεις αδικαιολόγητου θυμού, άγχος.
- διαταραχές του ύπνου, όρεξη, πολλές αυτόνομες διαταραχές - γρήγορος καρδιακός παλμός, σταγόνες της αρτηριακής πίεσης, ζάλη, αδυναμία, εφίδρωση.
Η ίδια η ασθένεια μπορεί να είναι πολύ διαφορετική: κάποιοι δεν καταλαβαίνουν σαφώς τι τους απειλεί, τι είναι πίσω από αυτό, πώς μπορεί να τελειώσει και ότι άλλοι γνωρίζουν πολύ καλά την ημερομηνία έναρξης της "κατασκοπείας", αξιολογούν τις ζημιές και τις βλάβες που τους προκάλεσαν οι εχθροί Αυτό υποδεικνύει ένα υψηλό επίπεδο συστηματικοποίησης του παραληρήματος.
Πρέπει να σημειωθεί ότι τα συμπτώματα σε όλες τις περιπτώσεις αυξάνονται σταδιακά. Αρχικά, ο εχθρός μπορεί να είναι μόνο ένας (για παράδειγμα, ένας σύζυγος ή ένας γείτονας), είναι ο ασθενής του που υποψιάζεται τα πάντα και κατηγορεί, αλλά τότε ο κύκλος των "υπόπτων" αναπόφευκτα θα αρχίσει να επεκτείνεται - φίλοι, γείτονες, συναδέλφους, γνωστούς και ξένους, και φανταστικές εικόνες. Σταδιακά, ένα άτομο αρχίζει να ζει σε έναν επικίνδυνο κόσμο γι 'αυτόν., ο εγκέφαλός του σκέφτεται να προσαρμόζεται στις συνεχείς απειλές και ο ασθενής αρχίζει να δηλώνει πολύ ξεκάθαρα τις περιστάσεις των προσπαθειών του, αναπαράγοντας κάποιες λεπτομέρειες με απίστευτη ευστροφία και ακρίβεια.
Το τελευταίο πράγμα είναι μια αλλαγή στην ίδια την προσωπικότητα του ατόμου. Προηγουμένως, ένας ειλικρινής και ευγενικός άνθρωπος μπορεί να γίνει συνεχώς ένταση, επιθετικός, επικίνδυνος, συναγερμός. Είναι μάλλον δύσκολο να προβλέψουμε τις ενέργειες που μπορεί να κάνει μετά την κατάρρευση της δικής του προσωπικότητας, αλλά ένα πράγμα είναι βέβαιο - ποτέ δεν ήταν χαρακτηριστικό γι 'αυτόν πριν.
Καθώς ο κόσμος γίνεται μαζικά εχθρικός, οι άνθρωποι απομονώνονται, δεν εμπιστεύονται πλέον όλους ανεξαιρέτως, σε ερωτήσεις για το γιατί έχουν διαπράξει αυτή ή αυτή την παράξενη πράξη, απαντούν απρόθυμα ή δεν απαντούν καθόλου.
Διαγνωστικά
Δεν είναι δύσκολο να βρεθούν τα σημάδια μιας τέτοιας ψυχικής ασθένειας, αλλά όλες οι απόπειρες να βοηθήσουν τον ασθενή δεν θα πετύχουν, καθώς και προσπάθειες να τον πείσουν. Και επειδή οι γιατροί συστήνουν ήδη ήδη στις πρώτες εκδηλώσεις κάποιου είδους δόγματος διώξεων, να οδηγήσει αμέσως ένα άτομο σε έναν ψυχίατρο. Αργοπορία, περιμένοντας, ενώ "ίσως όλα να περάσουν", είναι επικίνδυνα - η ασθένεια εξελίσσεται ταχέως και με την πάροδο του χρόνου θα γίνει πολύ πιο δύσκολο να θεραπευτεί κάποιος.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι η νόσος μπορεί να απομονωθεί ή να αποτελέσει σύμπτωμα μιας άλλης νοητικής παθολογίας, είναι σημαντικό να διαπιστωθεί σωστά και με ακρίβεια η διάγνωση. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο από ειδικευμένο ψυχίατρο. Θα μιλήσει με τον άρρωστο, θα μιλήσει στους συγγενείς του, στους φίλους του, ίσως ακόμη και στους γείτονές του, προκειμένου να προσδιορίσει όλες τις αποχρώσεις των συμπεριφοριστικών αντιδράσεων και το βάθος της παραβίασης.
Το οικογενειακό ιστορικό έχει μεγάλη σημασία - περιπτώσεις ψυχικής νόσου σε γονείς, στενούς συγγενείς, περιπτώσεις αλκοολισμού στην οικογένεια, σχιζοφρένειας, παρανοειδών διαταραχών. Δεν είναι λιγότερο σημαντικές οι κακές συνήθειες του ασθενούς, τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του πριν αρχίσουν οι αλλαγές. Με τη βοήθεια ειδικών δοκιμών και κλίμακες ανησυχίας αξιολογεί το επίπεδο του φόβου, του άγχους, ιδιαίτερα των συναισθηματικών εμπειριών, της κατάστασης της μνήμης, της προσοχής, της λογικής, των διαδικασιών σκέψης.
Για να δημιουργηθούν πιθανές εστίες παθολογικής δραστηριότητας στον εγκέφαλο, εκτελείται ένα EEG, για να αποκλειστούν οργανικές αλλοιώσεις και νεοπλάσματα, γίνεται μαγνητική τομογραφία ή υπολογιστική τομογραφία.
Πώς να θεραπεύσει;
Στη θεραπεία της παραληρητικής κατάστασης δίωξης, χρησιμοποιούνται σοβαρά ισχυρά φάρμακα, χωρίς αυτά το άτομο απλά δεν μπορεί να απαλλαγεί από τις εκδηλώσεις συνεχούς άγχους και φόβου. Αλλά ακόμα και με επαρκή θεραπεία, κανένας ειδικός υψηλής ποιότητας δεν θα εγγυηθεί ότι δεν θα υπάρξει υποτροπή. Οι ψυχοθεραπευτικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για τη διόρθωση πολλών ψυχικών καταστάσεων στην περίπτωση μανίας διώξεων δεν λειτουργούν - είναι αδύνατο να αλλάξετε τις ρυθμίσεις ενός άρρωστου, είναι αδύνατο να τον πείσετε, να αποδείξετε ότι ο κόσμος γύρω είναι ασφαλής.
Εάν ο γιατρός προσπαθήσει να το κάνει αυτό, θα συμμετάσχει αμέσως στις φιλικές και πολυάριθμες σειρές "εχθρών", και για να επιτύχει το αποτέλεσμα, απαιτείται εμπιστοσύνη. Επομένως, όλη η ελπίδα βρίσκεται στο πρώτο στάδιο. για τυπικά και άτυπα αντιψυχωσικά (αντιψυχωσικά).
Με ενδείξεις επιθετικότητας, έλλειψης ισορροπίας, ανεπάρκειας των ενεργειών, συνιστάται να υποβληθεί σε θεραπεία σε ψυχιατρικό νοσοκομείο καθώς ένας άνθρωπος ανά πάσα στιγμή μπορεί να βλάψει τόσο τον εαυτό του όσο και την οικογένειά του. Προκειμένου να αποφευχθούν τα παράδοξα σκέψης στο πλαίσιο της έναρξης της ιατρικής περίθαλψης, κάθε περίπτωση διωγμών διωγμών συνιστάται να θεραπευτεί στο νοσοκομείο. Οι γιατροί μεταβαίνουν στην ψυχοθεραπεία πολύ αργότερα, όταν καταφέρνουν να σταματήσουν τα συμπτώματα άγχους, πανικού, φόβου, επιθετικότητας. Στις πιο σοβαρές περιπτώσεις, χρησιμοποιείται ηλεκτροσόκ θεραπεία.
Κάτι εξαρτάται επίσης από τις στενές σας σχέσεις. Μπορούν να παρέχουν υποστήριξη σε ένα ντόπιο άτομο που έχει πρόβλημα, μπορούν να βοηθήσουν τους γιατρούς εξαλείφοντας αυτούς τους εξωτερικούς παράγοντες που προκαλούν συχνότερα άγχος σε έναν ασθενή. Μετά από την πορεία της θεραπείας, αν όλα πάνε καλά, συνταγογραφείται μια μακρά πορεία αποκατάστασης.
Πώς να συμπεριφέρονται με τον ασθενή;
Όποιος μιλάει - σύζυγος, σύζυγος, γείτονας ή φίλος, συγγενής, παιδί ή ενήλικας, το πρώτο και μόνο πράγμα που πρέπει να γνωρίζετε - ποτέ, σε καμία περίπτωση, μην προσπαθήσετε να γελάσετε με τα λόγια ενός άρρωστου, να μιλήσετε ειλικρινά μαζί του , ακούστε προσεκτικά, προσπαθήστε να μην ενοχλήσετε το άτομο με αποσαφηνιστικές ερωτήσεις.
Ποτέ μην προσπαθήστε να τον πείσετε, για να αποδείξετε ότι δεν υπάρχει δίωξη, ακόμα και αν είναι προφανές. Θα γίνετε αμέσως ένας από τους κακούς που δεν μπορούν να εμπιστευτούν. Τα άτομα με αυτή την ασθένεια σύντομα εξάγουν τα συμπεράσματα που χρειάζονται.
Προσπαθήστε να πείσετε ένα άτομο για ένα πράγμα - είστε εντελώς στο πλευρό του, θέλετε να τον βοηθήσετε και να ξέρετε πού να αναζητήσετε βοήθεια και σωτηρία. Αν πιστεύει, θα είναι δυνατό να παραδώσει έναν συγγενή σε ψυχίατρο στην κλινική. Εάν ο ασθενής αρνείται να πάει, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την πρόσκληση του γιατρού στο σπίτι, ακολουθούμενη από νοσηλεία, εάν απαιτείται.
Σχετικά με το φάρμακο από την άποψη της ιατρικής, βλέπε παρακάτω.
