Τυχερά παιχνίδια: τύποι και τρόποι μάχης

Τυχερά παιχνίδια που υπόκεινται σε άτομα όλων των ηλικιών. Και η κοινωνική θέση, η ανατροφή, το επάγγελμα, το χόμπι και το περιβάλλον δεν επηρεάζουν την πιθανότητα του εθισμού στα τυχερά παιχνίδια. Για μεγάλο χρονικό διάστημα, ο τυχερός έπαιζε μόνο μια κακή συνήθεια, αλλά στη συνέχεια προστέθηκε στον κατάλογο των ψυχικών νόσων, εθισμών που μπορούν και πρέπει να αντιμετωπίζονται.

Ο τυχερός με την ευρεία έννοια της λέξης αναφέρεται σε οποιαδήποτε παθολογική εξάρτηση από το παιχνίδι. Αυτό ισχύει επίσης για τα τυχερά παιχνίδια, τα βιντεοπαιχνίδια και τα παιχνίδια στα χρηματιστήρια. Επομένως, υπάρχουν πολλά ονόματα για ένα πρόβλημα - τυχερά παιχνίδια, ludomania. Το τυχερό παιχνίδι είναι ένας από τους πιο συνηθισμένους ανθρώπινους εθισμούς στον κόσμο., αναγνωρίζει την ηγεσία μόνο σε τόσο κακές συνήθειες όπως ο αλκοολισμός και η εξάρτηση από τις ναρκωτικές ουσίες. Αλλά η αλίευση έγκειται στο γεγονός ότι οι κακές συνήθειες ήθελαν να ομαδοποιηθούν και ως εκ τούτου οι παίκτες συχνά υποφέρουν από τον αλκοολισμό και τον εθισμό στα ναρκωτικά.

Ο εθισμός στα παιχνίδια αναφέρεται σε μη χημικά είδη εθισμού. Σε ιατρικούς όρους, είναι ο εθισμός, ο οποίος συνοδεύεται από το πάθος του ανθρώπου για το παιχνίδι. Για πολύ καιρό, αυτό δεν θεωρήθηκε ασθένεια, αλλά οι τελευταίες δεκαετίες ανάγκασαν τους επαγγελματίες του ιατρικού κλάδου να επανεξετάσουν τη στάση τους απέναντι στο πρόβλημα. - Ο αριθμός των τοξικομανών έχει αυξηθεί αρκετές φορές και έγινε σαφές ότι ήρθε η ώρα να παρέμβουμε στην επιστήμη και την ιατρική. Ο επιπολασμός των τυχερών παιχνιδιών εκτιμάται από την ΠΟΥ ως επιδημία.

Υπάρχουν όλες οι νέες συσκευές παιχνιδιών, μαζικά βιντεοπαιχνίδια, στα οποία έχουν τραβηχτεί εκατομμύρια άνθρωποι. Τα μέτρα για τον περιορισμό των μηχανημάτων και των χαρτοπαικτικών λεσχών βοηθούν, αλλά όχι και όπως φάνηκε αρχικά - οι παίκτες μετακόμισαν στο Διαδίκτυο και σε ελεύθερες περιοχές τυχερών παιχνιδιών όπου επιτρέπεται το παιχνίδι, ενώ παράνομες χαρτοπαικτικές λέσχες και αίθουσες τυχερών παιχνιδιών ανθίζουν με χάρτινο χρώμα.

Το παιχνίδι είναι σημαντικά περιορισμένο στην κοσμοθεωρία. Η περιοχή ενδιαφέροντος είναι πολύ στενή, είναι σχεδόν πάντα σε ανησυχητική κατάσταση και το σύστημα συντεταγμένων αξιών που είναι σημαντικό για τη φυσιολογική ανθρώπινη ζωή - την οικογένεια, τα παιδιά, την υγεία και την επαγγελματική πραγμάτωση, πηγαίνει στο δεύτερο, το τρίτο και το τέταρτο σχέδιο. Η πρώτη θέση στη ζωή του παίκτη λαμβάνεται από το παιχνίδι.

Εκείνοι που δεν θεωρούν τον εθισμό στα τυχερά παιχνίδια μια ασθένεια είναι λανθασμένες. Το τυχερό παιχνίδι περιλαμβάνεται επισήμως στο ICD-10 ως ψυχική ασθένεια με τον κωδικό F 63.0. Το γεγονός ότι αυτή είναι μια πραγματική ασθένεια αναγνωρίζεται από τους γιατρούς σε όλο τον κόσμο.

Το παιχνίδι είναι μια σημαντική γνωστική διαδικασία που βοηθά τα παιδιά να κυριαρχήσουν τους νόμους του σύμπαντος και ως εκ τούτου η αγάπη του παιχνιδιού στο σύνολό του είναι στο αίμα κάθε ατόμου. Χαρακτηριστικά του τζόγου έγκειται στο γεγονός ότι ένα άτομο είναι μια ορισμένη «ανισορροπία» - ένα παιχνίδι που από μόνο του δεν μπορεί να προκαλέσει βλάβη, γίνεται το πιο σημαντικό συστατικό της ζωής. Το γεγονός είναι ότι κατά τη στιγμή του παιχνιδιού ένα άτομο μπορεί να νιώσει έντονα συναισθήματα που δεν είναι διαθέσιμα σε αυτόν στην καθημερινή ζωή. Επομένως, για να παίξετε κάτι μετά από μια εβδομάδα εργασίας, για παράδειγμα, δεν απαγορεύεται, για μια συναισθηματική "απελευθέρωση". Και πολλοί, μάλιστα, καταφέρνουν να παίξουν περιοδικά τα τυχερά παιχνίδια, χωρίς να τους τραβήξουν πριν από την παθολογική εξάρτηση.

Στην περίπτωση των παικτών τα πάντα είναι διαφορετικά.Δεν είναι σε θέση να ξεπεράσουν τον επώδυνο εθισμό που αντικαθιστά όλες τις άλλες επιθυμίες και αξίες, υποτιμώντας την ίδια την έννοια της ανθρώπινης ζωής. Οι μηχανισμοί του τζόγου είναι πολύ παρόμοιοι με τους μηχανισμούς του αλκοολισμού. - ένα άτομο δεν μπορεί να καταστείλει στον εαυτό του μια συντριπτική επιθυμία, το σύνδρομο αίσθημα απόσυρσης είναι στην πραγματικότητα στο φυσικό επίπεδο. Δεν μπορεί να θεραπεύσει κριτικά τον εαυτό του, τις πράξεις του, δεν τις ελέγχει και δεν μπορεί να εκτιμήσει λογικά το περιβάλλον. Το να παίζεις ένα άτομο με μια ανεξέλεγκτη επιθυμία κάθεται, χωρίς να εκτιμάς με ψυχραιμία τον χρόνο και τους οικονομικούς του πόρους, χωρίς να εξετάζει τις ανάγκες της οικογένειάς του, τις δικές του ανάγκες. Το παιχνίδι τελειώνει γι 'αυτόν όταν περάσει η επίθεση. Και μέχρι την επόμενη επίθεση, είναι σε θέση να εξετάσει με κριτικό πνεύμα τις ενέργειές του. Και η επόμενη επίθεση θα συμβεί. Ως εκ τούτου, το παιχνίδι θεωρείται μια χρόνια ψυχική ασθένεια επιρρεπής σε υποτροπή και εξέλιξη (οι επιληπτικές κρίσεις γίνονται πιο συχνές και ισχυρότερες με το χρόνο).

Οι κοινωνιολόγοι έχουν παρατηρήσει ότι στις πιο ευημερούσες χώρες, το επίπεδο τυχερών παιχνιδιών σε ενήλικες είναι χαμηλότεροαπό ό, τι σε χώρες με ασταθείς οικονομίες και άλλα προβλήματα (0,4% έναντι 7%). Για παράδειγμα, στον Καναδά, η επικράτηση των τυχερών παιχνιδιών δεν υπερβαίνει το 1,5%, και στη Ρωσία και στο έδαφος των πρώην χωρών της ΚΑΚ - από 3,5%. Τα παιδιά και οι έφηβοι, ανεξάρτητα από τη χώρα διαμονής τους, πάσχουν από τυχερά παιχνίδια δύο φορές πιο συχνά από τους ενήλικες.

Ο εθισμός παιχνιδιών έχει διάφορες μορφές. Όλοι τους είναι επικίνδυνοι όχι μόνο για την υγεία, αλλά και για την ανθρώπινη ζωή. Η ταξινόμηση βασίζεται στο είδος των παιχνιδιών.

Αυτά είναι καζίνο, κουλοχέρηδες, online καζίνο, παιχνίδια καρτών, ρουλέτα και ούτω καθεξής. Αυτά τα παιχνίδια έχουν μια αρχαία ιστορία. Αλλά το πρώτο καζίνο άνοιξε στη Βενετία τον XVII αιώνα. Από τότε, τα σπίτια τυχερών παιχνιδιών έχουν εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο, και τώρα είναι παρόντες στον εικονικό χώρο.

Το παιχνίδι είναι ελκυστικό για ένα άτομο, επειδή του επιτρέπουν να ζήσει μια τέτοια ζεστασιά πάθους που απλά δεν έχει πουθενά να πάρει στην καθημερινή του ζωή. Επιπλέον, ένας σημαντικός παράγοντας που προκαλεί την ανάπτυξη της εξάρτησης είναι η προοπτική εμπλουτισμού, η θραύση της τράπεζας, η αποκόμιση εύκολων χρημάτων ή άλλων αξιών.

Η βιομηχανία τυχερών παιχνιδιών προσέφερε στην ανθρωπότητα κάτι περισσότερο από μια απλή ευκαιρία να κερδίσει χρήματα. Του πρόσφερε έναν εναλλακτικό νέο κόσμο στον οποίο όλοι μπορούν να γίνουν αυτό που θέλουν. Δεν είναι αυτό ένα όνειρο, όχι μια ουτοπία; Ως αποτέλεσμα ο αριθμός των παικτών που εξαρτώνται από τα βιντεοπαιχνίδια τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί ραγδαίακαι σήμερα αυτός ο τύπος εξάρτησης κατανέμεται σχεδόν ως η παθολογική εξάρτηση από τα τυχερά παιχνίδια και οι υλικές ανταμοιβές δεν αποτελούν πλέον κίνητρο για τους παίκτες.

Σύμφωνα με τους γιατρούς και τους επιστήμονες, τα παιχνίδια δικτύου, ειδικά το MMORPG, είναι τα πιο εθιστικά. Μετά από αρκετές περιπτώσεις που οι άνθρωποι (συμπεριλαμβανομένων των παιδιών) πέθαναν από την εξάντληση, την έλλειψη ύπνου κατά τη διάρκεια ενός πολυήμερου παιχνιδιού, ο ΠΟΥ αναγνώρισε αυτό το είδος εξάρτησης ως ασθένεια και το συμπεριέλαβε στο ICD-11 (ο ταξινομητής θα αντικαταστήσει το ICD-10 στις αρχές του 2022).

Αυτός ο τύπος εξάρτησης εξελίσσεται εξαιτίας της δυσαρέσκειας με τον πραγματικό κόσμο, της αστάθειας της ψυχής, της επιθυμίας να πραγματοποιηθεί απουσία της ικανότητας ή της επιθυμίας να το κάνει στην πραγματικότητα. Στον εικονικό χώρο είναι εύκολο να είσαι ήρωας, όχι να πεθάνεις, να αναστηθείς, να κατακτήσεις, να ξεπεράσεις, να φτάσεις στα ύψη και ακόμα και να διακυβιάσεις τους γαλαξίες. Ταυτόχρονα, οι δημιουργοί των παιχνιδιών ανέλαβαν την ανταμοιβή ως κίνητρο - τα περισσότερα παιχνίδια έχουν έναν κύκλο όπου ο παίκτης λαμβάνει κάποια άυλα ανταμοιβή για τα επίπεδα και τα επιτεύγματα που έχουν ολοκληρωθεί και αυτό ενθαρρύνει ένα άτομο να συνεχίσει τη διαδικασία παιχνιδιού.

Οι σύγχρονοι ερευνητές του εθισμού στα τυχερά παιχνίδια υποστηρίζουν ότι η παθολογική μανία μπορεί να αναπτυχθεί εξαιτίας του υπερβολικού ενθουσιασμού για οποιοδήποτε παιχνίδι. Το 2018, δημοσιεύθηκε ένας κατάλογος παιχνιδιών που προκαλούν συχνότερα τον ισχυρότερο ψυχικό εθισμό, ο οποίος απαιτεί ειδική ιατρική περίθαλψη:

• Dota-2;
• Madden;
• Grand Theft Auto V (GTA);
• Minecraft;
• EverQuest;
• Οι Sims?
• World of Warcraft?
• Pokemon;
• Κόσμος των δεξαμενών.

Μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι τέτοια χόμπι δεν είναι παιχνίδι, ούτε εθισμός ή ασθένεια. Αλλά το γεγονός παραμένει. Η υπερβολική γοητεία με τα λαχεία, τα αθλητικά στοιχήματα, το παιχνίδι με τη διαφορά των νομισμάτων ή την αξία των μετοχών θεωρείται επίσης μια μορφή τυχερών παιχνιδιών.

Οι διοργανωτές των λαχειοφόρων αγορών και των κληρώσεων δεν ανησυχούν καθόλου για την οικονομική κατάσταση των παικτών. Φροντίζουν για τα δικά τους κέρδη. Αλλά για να παίξει το λαχείο και το στοίχημα οι άνθρωποι κάνουν, παράξενα, πίστη σε θαύματα. Στην παιδική ηλικία μας λένε παραμύθια στα οποία συμβαίνει κάτι με θαυμαστό τρόπο ανεξήγητο και οι κύριοι χαρακτήρες που έχουν βιώσει την κακουχία και τη θλίψη ξαφνικά γίνονται ευτυχισμένοι και πλούσιοι (η ιστορία του λούτσος και της Emelya, η λάμπα του Aladdin και άλλοι).

Τις περισσότερες φορές, αυτός ο τύπος εθισμού δεν προσβάλλεται από πλούσιους ανθρώπους. Τα χρόνια παθολογικά "λαχειοφόρα δρώμενα" είναι άνθρωποι των οποίων το βιοτικό επίπεδο είναι κάτω του μέσου όρου, σύμφωνα με τους κοινωνιολόγους. Είναι έτοιμοι να δώσουν τις τελευταίες πένες για ένα λαχείο, ελπίζοντας να βρουν εκεί τον "λαμπτήρα Aladdin" τους. Περίπου ο ίδιος μέσος πορτρέτο των κληρώσεων των τακτικών.

Οι κερδοσκοπικές πράξεις στο χρηματιστήριο και στις χρηματιστηριακές αγορές απαιτούν ορισμένες δεξιότητες. Και εδώ εξάρτηση αναπτύσσεται σε ορισμένους ανθρώπους - καλά έμπειρους μαθηματικούς, θεωρία πιθανοτήτων, πολιτική, οικονομία, μάλλον μορφωμένοι. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι ένα συνηθισμένο παιχνίδι, αν και το αντιπροσωπεύουν ως "το έργο του νου". Παραδόξως, στο χρηματιστήριο, δεν εξαρτάται τόσο πολύ από ένα άτομο και τις διανοητικές ικανότητές του.

Η κατάσταση επιδεινώνεται από το γεγονός ότι σήμερα πολλοί τέτοιοι δικτυακοί τόποι στο Διαδίκτυο όχι μόνο προσφέρουν ελεύθερη εκπαίδευση, αλλά είναι έτοιμες να παρέχουν δάνεια για περαιτέρω χρεώσεις. Πολύ γρήγορα, ο παίκτης μπαίνει σε μια βαριά οικονομική δουλεία, από την οποία και πάλι προσφέρεται να βγει με τη βοήθεια της αναχρηματοδότησης και περαιτέρω παιχνίδια. Το χρέος αυξάνεται, αυξάνεται η πιθανότητα πλήρους χρεοκοπίας και όλες οι αρνητικές συνέπειες που προκύπτουν από αυτό, συμπεριλαμβανομένων σοβαρών ψυχικών διαταραχών, κακής προσαρμογής στην κοινωνία και απόπειρας αυτοκτονίας.

Η συμπεριφορά των παικτών είναι αρκετά χαρακτηριστική. Σε γενικές γραμμές, δεν διαφέρει πολύ από τη συμπεριφορά ενός αλκοολούχου ή εξαρτημένου από τα ναρκωτικά, επειδή τόσο σε χημικές όσο και σε μη χημικές εθισμοί, τα συμπτώματα σε ένα άτομο είναι περίπου το ίδιο.

Ο κύκλος συμφερόντων ενός ατόμου με εθισμό στα τυχερά παιχνίδια είναι στενός. Ακόμη και αν νωρίτερα αγάπησε την ανάγνωση, ταξίδευε, μίλησε πολύ, συμμετείχε σε αρχαιολογικές ανασκαφές και πήρε μαθήματα περίφραξης, τότε με την έναρξη του εθισμού στα τυχερά παιχνίδια όλα τα συμφέροντα χάνουν την ελκυστικότητά τους, μόνο το ενδιαφέρον για το παιχνίδι παραμένει. Αυτό είναι εύκολο να καταλάβετε όταν μιλάτε με ένα άτομο - είναι ιδιαίτερα ευχαριστημένος με τη συζήτηση των λεπτομερειών του παιχνιδιού, της εμπειρίας του, των λεπτότητων και των μυστικών του. Άλλα θέματα που δεν σχετίζονται με το gameplay και οτιδήποτε συνδέεται άμεσα με αυτό, γίνονται αντιληπτά με ερεθισμό ή εξαιρετικά απρόσεκτα.

Ο παίκτης σταματά να επικοινωνεί με τους παλιούς φίλους του, σταματά να δίνει προσοχή στα μέλη της οικογένειας και στον εαυτό του και μπορεί να ξεχάσει να πλύνει, να φάει, να δειπνήσει. Παραμελεί τα καθήκοντα και τις υποθέσεις που απαιτούν τη συμμετοχή του, αφού όλα αυτά τον αποσπούν από το παιχνίδι. Όποτε είναι δυνατόν, παίζει.Εάν δεν υπάρχει δυνατότητα (απενεργοποίησαν το φως, δεν υπάρχει Internet, ο υπολογιστής έσπασε και ούτω καθεξής), ο παίκτης είναι πολύ νευρικός, ενοχλείται, μπορεί να σπάσει τους συγγενείς, να ουρλιάζει, ενώ μπορεί να δείξει θαύματα εφευρετικότητας μόνο για να επισκευάσει τον υπολογιστή όσο το δυνατόν συντομότερα έτσι ώστε η διαδικασία παιχνιδιού να γίνει ξανά δυνατή.

Εάν οι περιστάσεις σας απαιτούν να διακόψετε το παιχνίδι, μετά από λίγο χρόνο, το άτομο αρχίζει να αντιμετωπίζει μεγάλο άγχος και άγχος, πρέπει να επιστρέψει στο παιχνίδι. Αυτό είναι τόσο ισχυρό όσο η λαχτάρα ενός αλκοολούχου σε ένα ποτήρι αλκοόλ, ο τοξικομανής - στην επόμενη δόση μιας απαγορευμένης ουσίας. Οι γιατροί παρατήρησαν ότι το 95% των παικτών με την εμπειρία συμπτωμάτων απόσυρσης σε περίπτωση στέρησης ενός ατόμου από την ικανότητα να παίζει είναι όμοια με τα κλινικά συμπτώματα του συνδρόμου στέρησης:

• ραγδαία μείωση της διάθεσης?
• κεφαλαλγία με διαφορετική ένταση εμφανίζεται.
• ο ύπνος διαταράσσεται, η αϋπνία εμφανίζεται.
• είναι εξαιρετικά δύσκολο για ένα άτομο να επικεντρωθεί σε κάτι, να συγκεντρώσει την προσοχή του.
• "Κενά" εμφανίζονται στη μνήμη, πιο συχνά - βραχυπρόθεσμα (ένα άτομο δεν μπορεί να θυμηθεί τι έτρωγε για πρωινό το πρωί, αυτό που έκανε χθες το βράδυ)?
• μπορεί να εμφανιστεί μυϊκός πόνος και τρόμος των άκρων και των χειλιών.

Έχοντας πρόσβαση στο παιχνίδι, ένα άτομο με τέτοια διαταραχή δεν μπορεί να σταματήσει μόνο του μετά από μια σειρά από απώλειες ή μετά από μια νίκη. Σε περιόδους "διαφώτισης" οι παίκτες γνωρίζουν καλά ότι το χόμπι του βλάπτει τόσο τον ίδιο όσο και τους άλλους και γι 'αυτό μπορεί να κάνει αποφάσεις για τον εαυτό του να μην παίζει ξανά ποτέ. Αλλά αυτή η απόφαση σχεδόν ποτέ δεν έρχεται στη ζωή, επειδή υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους ένας άνθρωπος κάθεται ξανά και ξανά στον υπολογιστή ή πηγαίνει σε ένα κατάστημα τυχερών παιχνιδιών.

Οι ψυχίατροι θεωρούν το παιχνίδι πολύ περίπλοκο και επίμονο παραβίαση, επειδή υποστηρίζεται συνεχώς από ειδικά λάθη σκέψης. Τα τακτικά σφάλματα συμβάλλουν σε μια κατάσταση κοντά στην κατάσταση έκστασης. Σε αυτό, ένα άτομο είναι σίγουρο ότι μπορεί να κάνει τα πάντα, ότι "σήμερα είμαι σίγουρα τυχερός, ξέρω" ότι "μόνο μια νίκη θα με βοηθήσει να επιστρέψω χρέη". Τα στρατηγικά ανορθολογικά λάθη στη διαδικασία σκέψης προκαλούν μια θετική στάση ενός ατόμου απέναντι στον εθισμό του - καταλαβαίνει ότι εξαρτάται, αλλά το δικαιολογεί για πολλούς λόγους. Τέτοιες πεποιθήσεις συνήθως ακούγονται έτσι: "Τα χρήματα αποφασίζουν τα πάντα, ανοίγουν τις πόρτες", "Όλα αγοράζονται και πωλούνται". Ταυτόχρονα, ένας άνθρωπος, φυσικά, δεν είναι ικανοποιημένος με αυτό που έχει, αλλά ονειρεύεται συνεχώς πώς θα αλλάξει η ζωή του και ο ίδιος, όταν τελικά καταφέρνει να κερδίσει ένα μεγάλο ποσό.

Η συμπεριφορά των παικτών είναι πάντα κυκλική. Είναι αρκετά προβλέψιμο, αρκεί να γνωρίζουμε τη σειρά των φάσεων και τα συμπτώματά τους.

• "Περίοδος φωτός" (περίοδος αποχής) - Ένα άτομο αρνείται να παίξει, μπορεί να αναγνωρίσει την ανυπαρξία του περαιτέρω ενθουσιασμού για τη διαδικασία, αισθάνονται την αίσθηση της ενοχής.
• Περίοδος φαντασίας και προβολές - υπάρχουν σκέψεις για το παιχνίδι, η ένταση αυξάνεται, το άγχος, η απουσία σκέψης αρχίζουν να εμφανίζονται. Πνευματικά, ένα άτομο παίζει ήδη και κερδίζει, κυλώντας στο κεφάλι του το γεγονός της νίκης του. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ίσως αυξημένη σεξουαλική επιθυμία, υπάρχει η ανάγκη να γίνει κάτι, ενώ συχνά οι παίκτες φορτώνονται τελείως άσκοπα δουλειά "για χάρη της δουλειάς".
• Περίοδος απόφασης - οι σκέψεις για το παιχνίδι φτάνουν σε μια ιδεοψυχαία φύση, υπάρχουν ενδείξεις κατάθλιψης, ακαταμάχητη συναισθηματική έλξη. Ένας εθισμένος μπορεί να σπάσει χαλαρά, να ουρλιάζει για κανένα λόγο, είναι πολύ ενοχλημένος για μικρά πράγματα. Ο παίκτης σε αυτό το στάδιο αναζητά έναν λόγο για να παίξει.
• Διάρκεια απόρριψης της απόφασης - μια πολύ επικίνδυνη περίοδος όταν ένα άτομο βιώνει μια ψευδαίσθηση για τη θέλησή του. Φαίνεται σε αυτόν ότι ήταν σε θέση να νικήσει το τράβηγμα για να παίξει άλλη μια φορά. Αυτό είναι μόνο μια ψευδαίσθηση, μια εξαπάτηση. Ο εξαρτημένος χαλαρώνει κάπως και εισέρχεται συστηματικά στην επόμενη φάση.
• Περίοδος υλοποίησης - έλαβε ένα μισθό, αγωνιζόταν με τους αγαπημένους, εμφανίστηκε πολύ ελεύθερος χρόνος.Ο λόγος μπορεί να είναι πραγματικά, ή δεν μπορεί να είναι καθόλου. Η λύση υλοποιείται. Ο άνθρωπος μπαίνει στο παιχνίδι. Η κατάσταση της έκστασης που περιγράφεται παραπάνω εμφανίζεται (κατά μέσο όρο μπορεί να διαρκέσει από 4 έως 15 ώρες). Είναι χαρούμενος, πιστεύει στη δύναμή του, βιώνει έντονα συναισθήματα.
• Περίοδος επιστροφής στην πραγματικότητα - συμβαίνει αμέσως μόλις αρχίσει να υποχωρεί το συναισθηματικό στρες. Το άτομο γνωρίζει τι έχει συμβεί και δεν μπορεί να εξηγήσει στον εαυτό του γιατί συνέβη ξανά αυτό. Είναι καταθλιπτικός. Μετά από αυτό έρχεται η μετάνοια, η λύπη και η "φωτεινή περίοδος" ξεκινά ξανά.

Όλα επαναλαμβάνονται με αυτή τη σειρά. Με την πάροδο του χρόνου, κάθε περίοδος συντομεύεται. Όσο μεγαλύτερη είναι η εξάρτηση, τόσο μικρότερες είναι αυτές οι περίοδοι και τόσο ισχυρότερη είναι η εξάρτηση. Με περισσότερο από έξι μήνες εξάρτησης, ένα άτομο αρχίζει να βρίσκεται πολύ και χωρίς πολλά οφέλη, συγκρούσεις, αυξήσεις δυσαρέσκειας, μειώνεται το επίπεδο της ενσυναίσθησης (ο παίκτης χάνει την ικανότητα να συναισθάνονται με άλλους ανθρώπους), εμφανίζεται μια τάση για εγκληματικές και εγκληματικές πράξεις. Η απόδοση μειώνεται, η μνήμη επιδεινώνεται.

Γιατί τα τυχερά παιχνίδια αναπτύσσονται σε παιδιά, εφήβους, ενήλικες, είναι δύσκολο να απαντήσουμε με αμφιβολία. Υπάρχουν πολλές απόψεις, επιστημονικές έννοιες. Οι πεπειραμένοι ψυχίατροι πιστεύουν ότι η πιθανότητα εθισμού επηρεάζεται από όλους τους άλλους σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό: αυτή είναι η διέγερση ενός πιθανού κέρδους και τα λάθη της διαδικασίας σκέψης που περιγράφεται παραπάνω. Άτομα με ασταθή ψυχή, εθισμένους και ακόμη και δημιουργικούς ανθρώπους, πολύ εντυπωσιακούς ανθρώπους, ανήσυχοι και αβέβαιοι για τις ικανότητές τους στον πραγματικό κόσμο, είναι πιο επιρρεπείς στον εθισμό στα τυχερά παιχνίδια. Δεδομένου ότι η περιγραφή αυτή ταιριάζει τουλάχιστον στο ήμισυ των παιδιών και των εφήβων (λόγω των ηλικιακών χαρακτηριστικών της ψυχής), η επικράτηση των τυχερών παιχνιδιών μεταξύ τους, για προφανείς λόγους, είναι αρκετές φορές υψηλότερη από ό, τι στους ενήλικες.

Προϋποθέσεις για την ανάπτυξη της νόσου μπορούν να τεθούν στην παιδική ηλικία, και μπορούν να αποκτηθούν αργότερα. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι η πιθανότητα παθολογικής εξάρτησης είναι υψηλότερη για όσους είναι συνηθισμένοι να ξοδεύουν τον ελεύθερο χρόνο στα παιχνίδια με κάρτες, ακόμα και αν δεν παίζουν για χρήματα στην οικογένεια.

Μια θετική και ακόμη και «ηρωική» εικόνα των παικτών βρίσκεται σε ταινίες, βιβλία και η συναισθηματική αντίληψη τέτοιων εικόνων μπορεί επίσης να γίνει αυτό το αόρατο σημείο αντίστροφης μέτρησης, το οποίο αργά ή γρήγορα θα οδηγήσει κάποιον στην αίθουσα τυχερών παιχνιδιών ή θα σας κάνει να καθίσετε για ένα βιντεοπαιχνίδι.

Για τα περισσότερα παιδιά και για έναν σημαντικό αριθμό ενηλίκων, η ύπαρξη στον εικονικό κόσμο φαίνεται πιο εύκολη, πιο ελκυστική, ενδιαφέρουσα από τη συνηθισμένη καθημερινή ζωή, στην οποία ούτε ο δράκος σκοτώνεται ούτε κλέβεται η πριγκίπισσα. Μπορεί κανείς να επαναλάβει σε έναν έφηβο ή έναν ενήλικα τις αρνητικές πτυχές του τζόγου - χρέη, απώλεια χρημάτων, σεβασμό, οικογένεια, φιλία, επικοινωνία, το δικό μου "εγώ". Όλα αυτά πάντα θα παραμείνουν πέρα ​​από την αντίληψη και την προσοχή του προσώπου που είναι διατεθειμένο να αγωνιστεί.

Αν προσπαθήσετε να εξηγήσετε τον τζόγο όσον αφορά τις βιολογικές, βιοχημικές και φυσιολογικές διαδικασίες, τότε ο λόγος για τον σχηματισμό της εξάρτησης είναι το λανθασμένο έργο του λεγόμενου «κέντρου ευχαρίστησης» στον εγκέφαλο. Οι μνήμες της ατμόσφαιρας του παιχνιδιού, των νικών και του θριάμβου προκαλούν την ενεργοποίηση αυτού του τμήματος του σωματικού συστήματος. Σε κανονική λειτουργία, αυτό το κέντρο του εγκεφάλου εξασφαλίζει ότι ένα άτομο δοκιμάζει την ευχαρίστηση, σβήνει τη δίψα, τρώει, κάνει σεξ, δηλαδή με φυσικές ανάγκες. Στην περίπτωση του παιχνιδιού, το κέντρο ευχαρίστησης "δίνει μια αποτυχία του συστήματος" - το παιχνίδι αρχίζει να φέρνει ικανοποίηση και σε αυτό το σημείο στο σώμα κάθε φορά θα υπάρξει απελευθέρωση νευροδιαβιβαστών που προκαλούν αντιδράσεις παρόμοιες με τις αντιδράσεις ενός αλκοολικού ή εξαρτημένου ναρκωτικού σε ένα ποτήρι αλκοόλ ή ένα φάρμακο δηλητηρίασης.

Ποιος κινδυνεύει να ενταχθεί στις τάξεις των παικτών:

• άτομα που έχουν λάβει ανάρμοστη ανατροφή στην οικογένεια (υπερβολικά αυστηρή ή υπερβολικά προστατευτική) ·
• οι άνθρωποι των οποίων οι γονείς ή οι γνωστοί παίζουν, παίζουν και δεν κρύβουν τον εθισμό τους.
• εκείνους που έχουν συνηθίσει να ξοδεύουν τον ελεύθερο χρόνο τους αποκλειστικά για παιχνίδια (οτιδήποτε) από την παιδική ηλικία.
• οι άνθρωποι που υποφέρουν από πράγματα - η παθολογική έγκριση των υλικών αξιών, των πραγμάτων,
• οι άνθρωποι που υποφέρουν από το φθόνο της οικονομικής κατάστασης των άλλων, στην υλική κατάσταση των ξένων.
• τα παιδιά και τους ενήλικες που είναι επιρρεπείς στην υπερεκτίμηση των αξιών χωρίς τη δική τους σαφή θέση στη ζωή.
• παιδιά και ενήλικες επιρρεπείς σε κατάθλιψη, διαταραχές άγχους.

Το 1984, ο ερευνητής των διανοητικών αποκλίσεων στους παίκτες R. Caster Πρότεινε να διακρίνει διάφορα στάδια αυτής της εξάρτησης:

• κέρδη;
• απώλειες ·
• απογοήτευση.

Στο πρώτο στάδιο, ο παίκτης παίζει σπάνια, και μερικές φορές, σε γενικές γραμμές, σπάνια. Αξίζει να σημειωθεί ότι συχνά κερδίζει, σε σχέση με την οποία εμφανίζεται μια πρωταρχική εσφαλμένη στάση στο μυαλό του - ότι είναι κυριολεκτικά παντοδύναμος και απίστευτα τυχερός. Η φαντασία παίζει, δημιουργώντας φωτεινές εικόνες ενός άνετου και όμορφου μέλλοντος. Τα ποσοστά αυξάνονται (ο χρόνος για τα παιχνίδια υπολογιστών αυξάνεται), σε αυτό το στάδιο είναι δυνατές πραγματικές επενδύσεις σε online παιχνίδια. Η αισιοδοξία κυλάει και ο άνθρωπος, χωρίς να το γνωρίζει, εξαρτάται ήδη.

Στο στάδιο της απώλειας του παιχνιδιού, ένα άτομο αρχίζει να συγκεντρώνεται, συχνά μόνο του, αγαπά να καυχηθεί για τις νίκες και τα κέρδη του, την τύχη του, και σε στιγμές χαράς, ο ίδιος πιστεύει σε αυτό που λέει. Σε αυτό το στάδιο, σκέφτεται και αντανακλάται κυρίως μόνο στο παιχνίδι. Είναι ήδη αδύνατο να σταματήσει, πολλά ψέματα εμφανίζονται στη ζωή ενός ατόμου, ξοδεύει λιγότερο χρόνο σε φίλους, οικογένεια και εργασία. Η αλλαγή της προσωπικότητας ξεκινά - η ντροπή εξαφανίζεται, η ευερεθιστότητα εμφανίζεται, ένα άτομο κουράζεται γρήγορα, δεν θέλει να επικοινωνήσει, όταν πρόκειται για τον εθισμό στα τυχερά παιχνίδια, τότε σε αυτό το στάδιο εμφανίζονται τα χρέη και η άρνηση να πληρώσουν για αυτά.

Το στάδιο της απογοήτευσης συνδέεται με την επιδείνωση της διαδικασίας υποβάθμισης. Η προσωπική φήμη, τα επαγγελματικά καθήκοντα και οι σχέσεις με συγγενείς, στην πραγματικότητα, παύουν να ενθουσιάζουν τους παίκτες, ο χρόνος που ξοδεύει στο παιχνίδι, αυξάνεται ακόμη περισσότερο. Κάποιες φορές βασανίζεται από συνείδηση, αλλά βέβαια δεν βρίσκει την αιτία των προβλημάτων του όχι στον εαυτό του, αλλά σε εκείνους που τον περιβάλλουν, τους τα βασανίζει με αβάσιμες κατηγορίες και μίσος.

Για να καταλάβουμε καλύτερα γιατί ένας παίκτης το κάνει και όχι διαφορετικά, γιατί δεν μπορεί απλά να πάρει και να εγκαταλείψει τον εθισμό του, πρέπει να γνωρίζουμε ότι κάθε φάση του κύκλου παιχνιδιού (αποχή - προβολές και σκέψεις - λήψη αποφάσεων - απόρριψη λήψης αποφάσεων - έχουν τα δικά τους συμπεριφορικά και φυσιολογικά σύνδρομα, τα οποία καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό τη διαδοχική ανάπτυξη των σταδίων.

• Όταν προσελκύονται από το παιχνίδι, ο εξαρτημένος επικεντρώνεται σε όλα όσα σχετίζονται με το gameplay. Στο φυσιολογικό επίπεδο παρατηρούνται φυτικές αντιδράσεις - σταγόνες της αρτηριακής πίεσης, έξαψη, υπερβολική εφίδρωση. Στην ψυχή των αρχικών αλλαγές συμβαίνουν, τις λεγόμενες διαταραχές ideatornye συνοδεύεται από έμμονες ιδέες για το παιχνίδι.
• Το σύνδρομο Trance, το οποίο εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της φάσης εφαρμογής της απόφασης, μπορεί να συνοδεύεται από αύξηση της πίεσης, πιέζοντας τον πόνο στην καρδιά. Ορθολογιστική σκέψη χάνεται. Υπάρχει μια μεγάλη δύναμη. Μπορεί να διαρκέσει μέχρι μισή ημέρα.
• Στο στάδιο της νίκης, ένας εξαρτημένος βιώνει ένα σύνδρομο, το οποίο καλείται σύνδρομο νίκης. Μπορεί να διαρκέσει από μερικές ώρες έως 1-2 ημέρες. Συνδέεται με ακόμη μεγαλύτερη ευφορία, αυτοπεποίθηση.
• Στο στάδιο της απώλειας, κάθε σύνδρομο μετά από μια βλάβη διαρκεί μέχρι δύο ημέρες και εκδηλώνεται από άγχος, θυμό, δυσαρέσκεια, επιθετικότητα. Αυτή τη στιγμή, οι παίκτες γίνονται προληπτικοί - μπορούν να ζητήσουν υψηλότερες δυνάμεις για βοήθεια, να προσευχηθούν και να κάνουν ξεκάθαρα τελετουργικά «καλής τύχης» μόνο.
• Στο στάδιο απογοήτευσης επικρατεί ένα αίσθημα κενού και κούρασης. Στο πλαίσιο της κατάθλιψης και των διαταραχών του ύπνου, δεν αποκλείονται οι πιο θλιβερές συνέπειες.

Γνωρίζοντας τι κύκλους πριν από το παιχνίδι περνά ένας άνθρωπος με εθισμό στα τυχερά παιχνίδια, οι συγγενείς και οι φίλοι μπορούν να μάθουν γρήγορα να καταλάβουν τι θα συμβεί στη συνέχεια, ποιες ενέργειες και ενέργειες θα αναλάβει ο εξαρτώμενος συγγενής. Αυτή η γνώση μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην πρόληψη επιθέσεων, αυτοκτονιών.

Παρά το γεγονός ότι είναι εύκολο να αναγνωρίσουμε τα τυχερά παιχνίδια, ο γιατρός πρέπει να κάνει την κατάλληλη διάγνωση. Και γι 'αυτό πρέπει να αποφασίσετε για το κύριο πράγμα - να πάτε σε ιατρό και να ζητήσετε βοήθεια. Τόσο ο ίδιος ο gamer όσο και οι συγγενείς του πρέπει να το κάνουν αυτό. Δεδομένου ότι ο εξαρτημένος δεν είναι σε θέση να αξιολογήσει τα πάντα αντικειμενικά, ο γιατρός συχνά λαμβάνει τις πληροφορίες από τους συγγενείς ή φίλους του για να καθορίσει το στάδιο και το βάθος της εξάρτησης.

Μπορείτε να απαλλαγείτε από τον εθισμό στα τυχερά παιχνίδια στο σπίτι, αλλά η πιθανότητα μιας «διάσπασης» όταν ένα άτομο είναι σε ένα οικείο περιβάλλον είναι υψηλότερο και γι 'αυτό συνιστάται η μεταχείριση των παικτών σε ένα ψυχιατρικό νοσοκομειακό νοσοκομείο. Είναι προς το συμφέρον των συγγενών να μην επιμένουν να αφήσουν τον εξαρτημένο να επιστρέψει στο σπίτι μετά τη θεραπεία - η λαχτάρα για το παιχνίδι είναι σχεδόν αδύνατο να τον ελέγξει και οι παίκτες δεν μπορούν να αντιληφθούν κριτικά και δεν μπορούν. Ως εκ τούτου, είναι στάσιμες συνθήκες που είναι βέλτιστες για να ξεπεραστεί ο εθισμός.

Για να θεραπεύσετε έναν gamer, χρειάζεστε μια ολοκληρωμένη θεραπευτική προσέγγιση: η φαρμακευτική αγωγή και η συνεχής ταυτόχρονη ψυχοθεραπεία. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για την εξάλειψη του εθισμού είναι πολλές - πρόκειται για τη γνωστική ψυχοθεραπεία (με αλλαγή στις λανθασμένες συμπεριφορές, τα ίδια τα «σφάλματα του νοητικού συστήματος») και την ορθολογική θεραπεία (με διόρθωση των σφαλμάτων σκέψης), αναλυτικές μελέτες (με επίδραση στο ασυνείδητο) την υποθετική και υπνωτική ψυχοθεραπεία (συνεδρίες υποδείξεων σε κατάσταση κατάδυσης, έκστασης και ύπνωσης).

Ο στόχος θεωρείται ότι επιτυγχάνεται αν ο ασθενής αλλάξει τις ρυθμίσεις για πιο πραγματικές - καταλαβαίνει ότι χρειάζεται να δουλεύει, να μαθαίνει, να πετυχαίνει μόνος του στόχους και να μην βασίζεται σε κάποια εφήμερη επιτυχία, καταλαβαίνει ότι είναι ο κύριος της ζωής του και είναι σε θέση να φτάσει σε οποιαδήποτε ύψη σε αυτό όχι με τη βοήθεια τυχερών παιχνιδιών ή εικονικής πραγματικότητας, αλλά μέσω των γνώσεων, των δεξιοτήτων, των ταλέντων, των ικανοτήτων τους.

Η ψυχοθεραπεία εφαρμόζεται μεμονωμένα και σε ομάδες. Η εργασία σε μια ομάδα υποστήριξης είναι πολύ σημαντική, επειδή ένας εξαρτημένος μπορεί να δει το πρόβλημά του "από το πλάι" από το παράδειγμα άλλων. Για να εξαλειφθούν οι διαταραχές του ύπνου, το άγχος και η ευερεθιστότητα, ταυτόχρονα με την πορεία της ψυχοθεραπείας, συνταγογραφούνται μια σειρά από υπνωτικά χάπια και ισχυρά ηρεμιστικά. Εάν ένας παίκτης εισέλθει στο νοσοκομείο ήδη στο στάδιο της απογοήτευσης, με σοβαρή κατάθλιψη και σκέψεις αυτοκτονίας, έχει συνταγογραφήσει επιπλέον αντικαταθλιπτικά φάρμακα. Για επιθέσεις επιθετικότητας, τα ηρεμιστικά μπορούν να συνταγογραφηθούν σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι υπάρχει μια γρήγορη μέθοδος κωδικοποίησης τυχερών παιχνιδιών, ότι ο γιατρός θα πει στον ασθενή λίγα λόγια υπό την ύπνωση ή θα κάνει κάποιο είδος ένεσης - και όλα θα πάνε όπως ήταν. Δεν υπάρχουν τέτοιες μέθοδοι. Αυτό που οι άνθρωποι αποκαλούν κωδικοποίηση είναι το σύμπλεγμα της ψυχοθεραπείας με υποστήριξη φαρμάκων και η θεραπεία είναι σχεδόν πάντα αρκετά μεγάλη. Πόσο επιτυχής θα εξαρτηθεί από το πόσο ο εξαρτημένος είναι πρόθυμος να δεχτεί βοήθεια. Είναι δυνατόν να θεραπεύσουμε την εξάρτηση, είναι δυνατόν να την καταπολεμήσουμε, αλλά μόνο αν ο ασθενής έχει το δικό του κίνητρο. Εάν αυτός είναι βίαια βρεθεί στο γιατρό από αναστατωμένοι συγγενείς, και δεν σκοπεύει να συνεργαστεί με τον γιατρό, τότε η πιθανότητα αποτελεσματικής θεραπείας είναι σχεδόν ελάχιστη.

Τελικά εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τους συγγενείς, τους συγγενείς και τους φίλους των παικτών, από την ορθή στάση και συμπεριφορά τους σε αυτή την κατάσταση. Πρώτα απ 'όλα, θα πρέπει να καταλάβουν ότι το παιχνίδι δεν είναι κακή συμπεριφορά, αλλά μια ασθένεια. Ως εκ τούτου, δεν διαλέξεις σχετικά με το πώς να ζουν σωστά, η κατάσταση δεν μπορεί να διορθωθεί. Οι ταραχές, οι κραυγές, οι απειλές, ο εκβιασμός δεν θα βοηθήσουν. Ο κόσμος παραμορφώνεται όχι μόνο για τους εξαρτημένους, αλλά και για τους γύρω του. Αυτή η επίδραση ονομάζεται επίδραση της αλληλεξάρτησης.

Η σωστή αντίδραση δεν είναι να επιδοθεί η αδυναμία του εξαρτημένου, να μην τον δικαιολογήσει και να μην κατηγορήσει τον εαυτό σας. Αυτό είναι σωστό - να αγωνιστεί για την αξιοπρεπή ύπαρξή τους και τους υλικούς πόρους της οικογένειας. Οι συγγενείς θα πρέπει να πάρουν τον έλεγχο της οικιακής λογιστικής, ολόκληρου του τρόπου ζωής της οικογένειας. Στις αιτήσεις, τους χειρισμούς, τις απειλές και τις κατηγορίες οι παίκτες πρέπει να απαντήσουν μόνο σε μία - μια αποφασιστική και αποφασιστική άρνηση.

Δώστε προσοχή στο όνομα της νόσου. Έχει τη λέξη "μανία". Όπως και οι περισσότερες μανιαίες, τα τυχερά παιχνίδια τείνουν να προχωρούν και να επιδεινώνονται αν ένα άτομο δεν λάβει θεραπεία. Ως αποτέλεσμα, η ζωή του θα καταστραφεί, οι σχέσεις με συγγενείς θα διακοπεί, οι φίλοι και οι συνάδελφοί του θα φύγουν, θα παραμείνει μόνος. Η προσωπικότητα θα καταρρεύσει από μέσα, η υποβάθμιση θα αγγίξει όλες τις πλευρές της. Το μεγαλύτερο λάθος εκείνων που θέλουν να παίξουν είναι ότι είναι σίγουροι ότι μια ασθένεια είναι επικίνδυνη για κανέναν, αλλά όχι γι 'αυτούς, οπότε αυτό δεν θα συμβεί ποτέ σε αυτούς, δεν θα υπάρξει κακό. Έτσι, κάθε gamer σκέφτεται στο αρχικό στάδιο. Δεν υπάρχουν εξαιρέσεις.

Τα υπερβολικά τυχερά παιχνίδια (χαρτοπαικτικές λέσχες, κουλοχέρηδες, online καζίνο, χρηματιστήρια και πλατφόρμες αποθεμάτων) οδηγούν στην ανάπτυξη ψυχικών ασθενειών, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, στο 90% των περιπτώσεων. Σε διάφορους βαθμούς και στάδια της νόσου θα εμφανιστούν σε 9 από τους 10 παίκτες. Ο εθισμός στα τυχερά παιχνίδια σχεδόν πάντα οδηγεί στην κατάρρευση μιας σταδιοδρομίας - η μελέτη ή η δουλειά πηγαίνει από την άκρη του δρόμου, ένα άτομο αποκηρύσσεται ως ειδικός, επαγγελματίας, φοιτητής. Τα οικονομικά προβλήματα είναι αναπόφευκτα - χρέη, δάνεια που δεν έχουν τίποτα να πληρώσουν, συλλέκτες, απειλές και δικαστήρια.

Οι αποτυχίες των καζίνο και των διαδικτυακών καζίνο συνήθως αποτυγχάνουν να διατηρήσουν ζεστές οικογενειακές σχέσεις. Οποιαδήποτε υπομονή των γονέων, των συνεργατών, των παιδιών έχει τα όριά της και επομένως στις περισσότερες περιπτώσεις η σχέση τελειώνει γρήγορα - δυνατά, τραυματικά, με θραύσματα (άνθρωποι), διαζύγιο και διαίρεση περιουσίας (αν οι δικαστικοί επιμελητές δεν είχαν χρόνο να τον συλλάβουν ακόμα).

Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο εθισμός στα τυχερά παιχνίδια επιδεινώνει τα υπάρχοντα προβλήματα με το αλκοόλ, και αν δεν υπήρχαν πριν, εμφανίζονται συνήθως. Ο αλκοολισμός ή η τοξικομανία επιδεινώνει την ήδη ανόητη θέση των παικτών. Η παραβίαση του νόμου φαίνεται αρκετά λογική, πολλοί παίκτες, για να πάρουν χρήματα για το παιχνίδι, πηγαίνουν σε εγκλήματα (ληστεία, απάτη, δολοφονία). Η μακρόχρονη εξάρτηση οδηγεί στην ανάπτυξη συναφών ψυχικών διαταραχών, οι οποίες σε ένα σημείο μπορούν να φέρουν ένα άτομο σε σοβαρή αυτοτραυματισμό ή αυτοκτονία.

Τα παιχνίδια υπολογιστών, αν και φαίνονται λιγότερο επικίνδυνα, μπορούν να προκαλέσουν αρνητικές συνέπειες, ιδιαίτερα για τα παιδιά και τους εφήβους, των οποίων η ψυχή δεν αντέχει πολύ νωρίτερα. Αυτό είναι γεμάτο με πλήρη αποσύνθεση της προσωπικότητας, και έπειτα ακόμη και οι ψυχίατροι θα είναι ανίσχυροι. Αρκεί να θυμηθούμε πώς οι έφηβοι, οι οποίοι έχουν ξεχάσει ποιοι είναι αυτοί, παίρνουν πραγματικά όπλα και πηγαίνουν στο σχολείο ή στο πανεπιστήμιο τους, όπου πυροβολούν, κόβουν, εκτοξεύουν όχι τα ρομπότ των παιχνιδιών, αλλά οι πραγματικοί άνθρωποι που είναι ζωντανοί με τους οποίους ήταν δεμένοι χθες ζεστές και ακόμη και φιλίες, αγάπη, στοργή.

Εκτός αυτού, υπάρχουν λιγότερες τραγικές, αλλά όχι λιγότερο σοβαρές συνέπειες. Ένας παίκτης χάνει επαφές με τον πραγματικό κόσμο, δεν έχει φίλους, η σχέση του με τους γονείς του, τους συγγενείς και τους γνωστούς του έχει καταστραφεί. Δεν ενδιαφέρεται για τις ζωές των άλλων και του ίδιου του κόσμου. Οι προσαρμοστικές ικανότητες, οι επικοινωνιακές δεξιότητες και οι ικανότητες μάθησης χάνονται. Ως αποτέλεσμα, μειώνονται οι πιθανότητες να ζήσετε μια ενδιαφέρουσα και πλούσια ζωή, στην οποία μπορείτε πραγματικά να είστε ήρωας.

Ο υπερβολικός ενθουσιασμός για τα βιντεοπαιχνίδια μπορεί να προκαλέσει μη φυσιολογική στάση στα παιδιά, διανοητικές αλλαγές, μειωμένη όραση, νευρολογικές διαταραχές. Υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις όπου ο παίκτης αρνήθηκε να φάει, χωρίς να βρει χρόνο για αυτό, φοβούμενος να διακόψει το παιχνίδι, το οποίο ήταν η αιτία θανάτου. Υπάρχουν επίσης περιπτώσεις όπου το παιχνίδι για να εξουδετερώσει ακόμη και τις φυσιολογικές ανάγκες - το παιδί πέθανε επειδή αρκετές ημέρες στο παιχνίδι, δεν άδειες τα έντερα, δεν πίνουν νερό.

Για να μην συναντήσουμε τζόγο στο δικό μας παιδί και ακόμη και να μην δημιουργήσουμε ψυχολογικές προϋποθέσεις για την ανάπτυξη μιας τέτοιας ασθένειας στο μέλλον, πρέπει να καταλάβουμε σαφώς ότι τα παιδιά που είναι αρκετά απασχολημένα με τις επιχειρήσεις απλά δεν μπορούν να αφιερώσουν πολύ χρόνο σε παιχνίδια. Και επειδή οι συμβουλές ενός ψυχολόγου για τους γονείς που θέλουν να προστατεύσουν ένα παιδί από την ατυχία, είναι αρκετά απλή.

• Σχεδιάστε το χρόνο του παιδιού σας ώστε το χρονοδιάγραμμα της ημέρας, ανεξάρτητα από την ηλικία του γιου ή της κόρης, να παραμείνει όχι περισσότερο από 20-30 λεπτά για να παίξετε. Αυτό ισχύει για επιτραπέζια παιχνίδια, υπολογιστές, κινητές εφαρμογές. Για παιδιά κάτω των 5 ετών, ο ΠΟΥ γενικά δεν συνιστά να παίζετε βιντεοπαιχνίδια.
• Εμπνευστείτε ένα παιδί από νεαρή ηλικία με αθλήματα - επειδή προσφέρει την ευκαιρία να βιώσετε αυτές τις πολύ έντονες συγκινήσεις που οι παίκτες κυνηγούν μετά. Ο αθλητισμός σας δίνει την ευκαιρία να είστε νικητής και χαμένος, πρωταθλητής και κατώτερος, και εκεί, επίσης, για τα επιτεύγματα, δώστε ανταμοιβές κινήτρων. Τι δεν είναι μια εναλλακτική λύση;
• Υποστηρίξτε το παιδί σας να επικοινωνεί και να επικοινωνεί με την οικογένεια, τους φίλους, τους φίλους και τους συναδέλφους του. Επισκεφθείτε, καλέστε τους επισκέπτες στο χώρο σας, παρακολουθήστε εκθέσεις, κινηματογράφους, συναυλίες μαζί, συλλέξτε σακίδια για πεζοπορία και πικνίκ.
• Παρέχετε στο παιδί σας ένα ενδιαφέρον χόμπι. Οποιοσδήποτε είναι - η συλλογή των σφραγίδων ή η μοντελοποίηση από πηλό, το χόμπι θα πρέπει να φέρει ευχαρίστηση στο παιδί, και αυτό είναι επίσης μια εξαιρετική εναλλακτική λύση στα ευχάριστα συναισθήματα που οι παίκτες βιώνουν στο πρώτο στάδιο της εξάρτησης.
• Ορίστε σωστά τις προτεραιότητές σας και διδάξτε το ίδιο το παιδί. Η αναπαραγωγή σε έναν υπολογιστή μετατρέπεται σε πρόβλημα μόνο όταν προσπαθεί να γεμίσει κενά - χρόνο που δεν καταλαμβάνεται από τίποτα. Αν και το παιδί θέλει πραγματικά να παίξει στον υπολογιστή, τότε απλά ορίστε μια σκληρή προθεσμία - παίρνετε το παιχνίδι όχι περισσότερο από μισή ώρα την ημέρα. Ακολουθήστε τους ίδιους κανόνες μόνοι σας. Δυστυχώς, όλο και πιο συχνά οι γονείς προσπαθούν να πάρουν ένα παιδί με έναν υπολογιστή ή ένα gadget για να πάρουν χρόνο για δουλειές του σπιτιού, για προσωπικές ανάγκες. Για να γίνει αυτό δεν συνιστάται αυστηρά.
• Να είστε σε θέση να χαλαρώσετε και να διδάξετε το ίδιο στο παιδί. Τα παιδιά και οι ενήλικες με υψηλό επίπεδο στρες είναι πιο επιρρεπείς στο παιχνίδι. Και αρχίζουν να παίζουν ως ξεκούραση, χαλάρωση, απόσπαση από τα προβλήματα και τις υποθέσεις.Εάν μαθαίνετε να αποσπάτε την προσοχή και να χαλαρώσετε με άλλους τρόπους, τότε δεν θα χρειαστεί η διαδικασία του παιχνιδιού. Κανονική φυσική χαλάρωση - μια χαλαρή οικογενειακή βόλτα, διαλογισμό, ακούγοντας ευχάριστη μουσική, αναπνευστικές ασκήσεις, κολύμπι, επίσκεψη στο μπάνιο.

Μην αντιμετωπίζετε αρνητικά τα παιχνίδια. Με μετριοπάθεια, η εικονική πραγματικότητα μπορεί να είναι ακόμη χρήσιμη, να χρησιμεύει ως μαθησιακή, αναπτυξιακή λειτουργία. Το παιχνίδι, αν είναι κατάλληλο για την ηλικία, δεν περιέχει σκηνές βίας, αίματος, μπορεί να είναι μια εξαιρετική εκπαίδευση για την προσοχή, την ταχύτητα αντίδρασης, τις δημιουργικές ικανότητες και τη δυνατότητα αναζήτησης μη τυποποιημένων λύσεων. Το κύριο πράγμα δεν είναι να διαταραχθεί η ισορροπία μεταξύ του κανόνα και της παθολογίας. Εάν το παιχνίδι δεν κάνει λατρεία, η εξάρτηση είναι απίθανο.