Tatar εθνική φορεσιά

Η παραδοσιακή φορεσιά ήταν, είναι και θα παραμείνει ένας από τους πιο εντυπωσιακούς δείκτες της ύπαρξης ενός ατόμου σε ένα συγκεκριμένο έθνος.

Παρά το γεγονός ότι η μόδα δεν παραμένει σταθερή και συχνά είναι αδύνατο να διακρίνει κάποιον Ευρωπαίο από ασιατικό με ρούχα, η εθνική φορεσιά παραμένει η υπερηφάνεια και ο πλούτος κάθε έθνους και οι παραδόσεις που συνδέονται με την κατασκευή του μεταφέρονται από την παλαιότερη γενιά στον νεότερο.

Η ταταρική φορεσιά είναι μια πολύ γενική ιδέα που ενώνει τα εθνικά ρούχα των διαφόρων υποομάδων των Τατάρων, συμπεριλαμβανομένων των Κριμαίων. Οι Τάταροι του Βόλγα, καθώς και οι ανατολικές παραδόσεις και η θρησκεία, έδωσαν μεγάλη προσοχή στην εμφάνιση της φορεσιάς.

Η εμφάνιση του κοστουμιού επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από τον νομαδικό τρόπο ζωής των Τατάρων. Τα ρούχα σχεδιάστηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι άνετα να οδηγούν σε αυτό, δεν ήταν κρύο το χειμώνα και δεν ήταν ζεστό το καλοκαίρι. Υποτίθεται ότι ήταν αρκετά ελαφρύ και όμορφο. Για την προσαρμογή, γούνα, φυσικό δέρμα, καμήλα ή αρνί πιλήματα και ύφασμα χρησιμοποιήθηκαν.

Σήμερα, η εθνική φορεσιά σπάνια βλέπει στους δρόμους του Ταταρστάν. Τις περισσότερες φορές μπορεί να θεωρηθεί ως χορός ή stage outfit.

Η εθνική φορεσιά του Τατάρ, εκτός από το γεγονός ότι αποτελείται από ένα πουκάμισο, μια ρόμπτα και παντελόνια, έχει μια ακόμη ιδιαιτερότητα: είναι ραμμένη σε μάλλον περιορισμένη χρωματική σειρά. Αυτά είναι κυρίως κεράσι, μπλε, λευκό, κίτρινο και πράσινο.

Για φόρεμα, καλύμματα κεφαλής και παπούτσια που χαρακτηρίζονται από άφθονη χρήση διακόσμησης. Συνήθως, είναι κέντημα με χρυσά νήματα, χάντρες, νομίσματα. Το παραδοσιακό στολίδι για κεντήματα είναι λουλουδάτο.

Η εθνική φορεσιά των ανδρών και των γυναικών φαίνεται λίγο διαφορετική από την άλλη. Το κύριο στοιχείο της φορεσιάς είναι ένα φαρδύ πουκάμισο με πλευρικές σφήνες και ένα βαθύ λαιμό στο στήθος. Kazan Tatar διακοπή αντικατέστησε το stand-up κολάρο. Το πουκάμισο ήταν αρκετά μακρύ, φαρδύ και φορεμένο χωρίς ζώνη. Το γυναικείο χιτώνιο ήταν ακόμα μεγαλύτερο - περίπου στους αστραγάλους.

Το πουκάμισο μπορεί να είναι μαλλί, βαμβάκι, μετάξι ή ακόμα και μπροκάρ. Για τη διακόσμησή του χρησιμοποιήθηκαν έγχρωμες κορδέλες, επιχρυσωμένο πλεξούδα, λεπτή δαντέλα, χάντρες κλπ. Κάτω από το πουκάμισο της γυναίκας, το στήθος (cuccoche ή tesheldrek) έκλεισε, καλύπτοντας το λαιμόκομμα του στήθους. Οι ανθοδέσμες ραμμένες από χοντροειδές ύφασμα από λινάρι: για γυναίκες από μονοφωνικό υλικό, για άνδρες - από ριγέ.

Outerwear που φορούσαν στο πουκάμισο, ήταν αναγκαστικά swinging. Έχει μια ελαφρώς τοποθετημένη σιλουέτα, πλευρικές σφήνες και μύριζε στη δεξιά πλευρά. Ένα υποχρεωτικό στοιχείο για τα εξωτερικά ενδύματα ήταν ένας πλεκτός ή κλωστοϋφαντουργικός ιμάντας.

Η φορεσιά των γυναικών ήταν διαφορετική από το μήκος και τη διακόσμηση των ανδρών - ήταν διακοσμημένη με γούνα, κεντήματα, εφαρμογές κλπ. Πάνω από το πουκάμισο οι γυναίκες φορούσαν camisoles (μπουρνούζια, μπλούζες ταλάντευσης) στο γόνατο ή στο μέσο του μηρού. Το Camisole θα μπορούσε να έχει μανίκια ή να είναι χωρίς αυτά. Το στρίφωμα, τα μανίκια και οι βραχίονες ήταν διακοσμημένα με πλεξούδες, φτερά, νομίσματα κλπ.

Το στρίφωμα και τα μανίκια του χιτώνα ήταν διακοσμημένα με μεγάλες φουσκάλες. Να είστε βέβαιος να χρησιμοποιήσετε ένα μεγάλο αριθμό κοσμημάτων: σκουλαρίκια, δαχτυλίδια, δαχτυλίδια, monisto, μενταγιόν, κλπ. Το αμάνικο μπουφάν, φορεμένο πάνω από το πουκάμισο, ήταν ραμμένο από βελούδο και διακοσμημένο με γούνα ή χρυσή πλεξούδα.

Το αρσενικό κόμμωση αποτελείται από δύο μέρη: το κάτω μέρος και το πάνω μέρος. Το κάλυμμα του κρανίου, πάνω στο οποίο τοποθετήθηκε ένα καπέλο (kalpak), ένα καπέλο γούνας ή ένα τουρμπάν, τοποθετήθηκε στο κάτω ή στο σπίτι διακοσμήσεις.Kalpak - ένα καπέλο με σχήμα κώνου, μερικές φορές με καμπύλα περιθώρια. Αυτό το καπέλο φορούσε αριστοκράτες, διακοσμώντας το με βελούδο ή σατέν στο εξωτερικό και το εσωτερικό ήταν επενδεδυμένο με λευκό μαλακό τσόχα. Τα λαμπερά, πολύχρωμα σκελετά κεφαλής προορίζονταν για τους νέους, τους μεσαίωνα και τους ηλικιωμένους Τάταρους που φορούσαν απλά μοντέλα.

Η κεφαλή της γυναίκας έδειξε την οικογενειακή της κατάσταση. Τα νεαρά κορίτσια φορούσαν τον ίδιο τύπο υφάσματος ή ένα καπέλο γούνας "takiyu" ή "burek", το οποίο ήταν διακοσμημένο με κεντήματα και διακόσμηση από χάντρες, ασήμι, κοράλλια. Ο επικεφαλής των παντρεμένων γυναικών ήταν διακοσμημένος με μια εντελώς διαφορετική κεφαλή, η οποία αποτελείται από τρία μέρη. Το κάτω μέρος προοριζόταν για την τοποθέτηση των μαλλιών (οι γυναίκες φορούσαν 2 πλεξίδες), στη συνέχεια ένα πέπλο που συνέβαινε και, τέλος, ένας επίδεσμος, ένα στεφάνι, ένα κασκόλ ή ένα καπάκι που στερεώνετο το πέπλο.

Ως εθνικά παπούτσια, οι Τάταροι χρησιμοποίησαν μπότες (διαβάσεις ή ιωγιές). Τα περιστασιακά μοντέλα ήταν μαύρα, γιορτινά παπούτσια διακοσμημένα με στολίδια τεχνολογίας μωσαϊκού. Ως παπούτσι εργασίας χρησιμοποίησε ένα είδος ρωσικού μπάσταθρου (chabat).

Η εθνική φορεσιά δεν ήταν ποτέ χωρίς κοσμήματα. Υπήρχαν πολλά από αυτά και φορούσαν άνδρες και γυναίκες. Αυτά ήταν μεγάλα χρυσά δαχτυλίδια, σφραγίδες, δαχτυλίδια, πόρπες ζώνης, γυναικεία μπλούζες, σκουλαρίκια, μενταγιόν, δαχτυλίδια κ.α.

Το παιδικό ρούχο ήταν σχεδόν το ίδιο και δεν χωριζόταν σε ρούχα για κορίτσια και αγόρια. Η μόνη διαφορά ήταν η χρωματική γκάμα. Η φορεσιά για κορίτσια ήταν ραμμένη σε φωτεινά, πολύχρωμα χρώματα: κόκκινο, πράσινο, μπλε. Το κοστούμι για το αγόρι έγινε σε πιο συγκρατημένες αποχρώσεις του μπλε ή του μαύρου. Με την ανάπτυξη του παιδιού, η εθνική ενδυμασία σταδιακά άλλαξε: προστέθηκαν κοσμήματα, τα καπέλα και τα παπούτσια άλλαξαν.

Το χρώμα του νυφικού μπορεί να είναι λευκό, καθώς και πλούσιο πράσινο, μπορντό ή μπλε, σύμφωνα με τις ταταρικές παραδόσεις. Μια άλλη επιλογή είναι επίσης δυνατή: ένα χιονάτο φόρεμα + μπότες και ένα camisole, σε ένα από τα αναφερόμενα χρώματα. Το κεφάλι πρέπει να καλύπτεται απαραιτήτως με ένα γαμήλιο πέπλο ή ένα κεντημένο καφέ.

Το γαμήλιο κοστούμι των ανδρών εκτελείται κατά κανόνα σε σκούρο μπλε χρώμα και είναι κεντημένο με εθνικά στολίδια με τη βοήθεια χρυσών κλωστών. Απαιτείται κεφαλίδα.

Τα μοντέρνα νυφικά, αν και συχνά ραμμένα όχι στο ευρωπαϊκό στυλ, θα διατηρήσουν σίγουρα την εθνική γεύση και πίστη στις αρχαίες παραδόσεις. Αυτό εκδηλώνεται με το κλασικό ύφος, το μήκος, την παρουσία κοσμημάτων, τα παραδοσιακά στολίδια κ.λπ.

Το κοστούμι χορού του Τατάρ υπέστη ορισμένες αλλαγές. Μπορεί να είναι μικρότερη από την κλασική, να είναι κατασκευασμένη από άλλα υλικά, αλλά το εθνικό στυλ παραμένει. Γούνινο φούστα razdetayk, παραδοσιακό καπέλο με φούντα ή πέπλο, παραδοσιακά στολίδια - όλα αυτά κάνουν το φόρεμα για χορό πολύ αναγνωρίσιμο.

Ο χρόνος δεν σταματάει και η αρχαία εθνική φορεσιά είναι κάπως τροποποιημένη. Μια τυποποιημένη ταταρική φορεσιά μπορεί να έχει διαφορετικό σχέδιο ή μήκος, αλλά πρέπει να διατηρεί τις λεπτομέρειες που είναι αναγνωρίσιμες για την παραδοσιακή ενδυμασία.

Για παράδειγμα, ένα στολίδι, συνήθως, φυτικό. Υποχρεωτικό ανώτατο όριο - kalfak. Μπορεί να έχει ένα ελαφρώς διαφορετικό σχήμα, να είναι προσαρμοσμένο στο ίδιο το φόρεμα ή να είναι μονοφωνικό. Να είστε βέβαιος για ένα μεγάλο αριθμό κοσμημάτων - και για το κοστούμι, και το κορίτσι.

Το ίδιο το κοστούμι, ανεξάρτητα από το αν είναι παλιό ή μοντέρνο, αποτελείται απαραίτητα από διάφορα στοιχεία: ένα μπλουζάκι, ένα χαμάμ (Yaschtyn) και ένα εξωτερικό ρούχο.

Ανάλογα με την τάξη ή την υλική κατάσταση ενός ατόμου, η ενδυμασία διέφερε ανάλογα με τον αριθμό και την ποικιλία του ντεκόρ, του κεντήματος, του υλικού που χρησιμοποιήθηκε και της τιμής γι 'αυτό.Το κοστούμι ήταν διακοσμημένο με κεντήματα, διακοσμημένο με χρωματιστές χάντρες, χάντρες, σατέν κορδέλες και γούνα.

Το κάλυμμα κεφαλής θεωρείται βασικό στοιχείο της ταταρικής φορεσιάς. Στους άνδρες και τις γυναίκες, αυτός είναι ο δικός του. Επιπλέον, τα νεαρά κορίτσια και οι παντρεμένες κυρίες φορούν επίσης διαφορετικά καλύμματα.

Οι μπότες θεωρήθηκαν εθνικά παπούτσια των Τατάρων. Φορούσαν όλο το χρόνο. Για το καλοκαίρι χρησιμοποιήθηκε μαλακό δέρμα, οι γυναικείες μπότες ήταν διακοσμημένες με εφαρμογές και κεντήματα.

Μια σημαντική λεπτομέρεια της εθνικής ενδυμασίας είναι μια ζώνη. Για τη διακόσμησή του χρησιμοποιήθηκαν μεγάλες πόρπες ή κεντήματα από χρυσό ή ασήμι.

Ανάλογα με το αν η φορεσιά ήταν περιστασιακή ή εορταστική, χρησιμοποιήθηκαν διάφορα υλικά για την προσαρμογή της.

Τα καθημερινά ρούχα ράβιζαν από βαμβακερό ύφασμα ή υφασμάτινο πανί. Το μαλλί προβάτου ή βαμβακερό μαλλί χρησιμοποιήθηκε ως θερμαντήρας για εξωτερικά ρούχα. Κομψά πουκάμισα και camisoles ραμμένα από μπροκάρ, μετάξι και μαλλί. Είναι διακοσμημένα με χρυσαφί πλεξούδα, δαντέλα, ακριβά κέντημα. Η γούνα των σαμπών, της αριστερής αλεπούς και της αλεπούς πήγε στο φινίρισμα.

Η ταταρική εορταστική στολή γίνεται σύμφωνα με τις τρέχουσες τάσεις της μόδας. Το ύφος, το μήκος, το κεφαλάκι και η διακοσμητική διακόσμηση παρέμειναν αμετάβλητα.

Η εορταστική στολή του Τατάρ είναι αδύνατο να φανταστεί κανείς χωρίς μια πληθώρα κοσμημάτων! Τα χιόνι-λευκά χιτώνια στο πάτωμα είναι διακοσμημένα με πλούσιο χρυσό περιθώριο. Εορταστικά καφτάνια και καπέλα από βελούδο και καπέλα είναι επίσης διακοσμημένα με χρυσό.