Παθολογική ζήλια: τι είναι αυτό, ποιοι είναι οι λόγοι και πώς να ξεφορτωθείτε;

Η παθολογική ζήλια ξεπερνά τη γενική ψυχολογία και αποτελεί αντικείμενο μελέτης κλινικών και εγκληματολογικών ψυχιάτρων. Και όλα αυτά επειδή είναι μια πολύ οδυνηρή κατάσταση που είναι επικίνδυνη για τον ίδιο τον ζηλόη και για τους ανθρώπους γύρω του. Εάν δεν γίνει τίποτα, μπορεί να καταστρέψει την προσωπικότητα, να σπάσει τη ζωή, να προκαλέσει μια τραγωδία, η οποία θα αναφέρεται με φειδώ στο εγκληματικό χρονικό. Σε αυτό το άρθρο, θα δούμε πώς και γιατί αναπτύσσεται η παρανοϊκή ζήλεια, πώς να την αναγνωρίσουμε και να την ξεπεράσουμε.

Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι αν ζηλεύει, τότε αγαπάει. Αλλά στην περίπτωση της παθολογικής ζήλια, όλα είναι διαφορετικά. Ένα άτομο είναι συνεχώς ζηλότυπος, για κανένα λόγο και λόγο, η κοινή λογική και τα λογικά επιχειρήματα είναι ξένα προς αυτόν. Με τη ζήλεια του, χτυπά τον εαυτό του και φέρνει τους άλλους σε ένα ακραίο σημείο, γίνεται ύποπτος, επιθετικός, ανεξέλεγκτος.

Είναι μια ασθένεια; Φυσικά, πρόκειται για μια παθολογική ψυχική κατάσταση που ορισμένοι ειδικοί στον τομέα της ιατροδικαστικής και της κλινικής ψυχιατρικής αναφέρονται ως παραληρητικές διαταραχές. Σχεδόν πάντοτε αυτή η ανοησία συνοδεύεται από παρανοϊκές διαταραχές - ένας ζηλιάρης όχι μόνο υποψιάζεται το άλλο μισό των απιστίας του, αλλά είναι επίσης βέβαιος ότι χύνεται σε τρόφιμα και ποτά με μέσα που μειώνουν τη δύναμη, θέλουν να τον δηλητηριάσουν, να τον σκοτώσουν. Ορισμένοι πιστεύουν ότι ο εταίρος αλλάζει τη νύχτα, κατά τη διάρκεια του ύπνου.

Επισήμως, η παθολογική ζήλια αναφέρεται σε παραληρητικές διώξεις. Συχνά είναι το αρχικό σημάδι της σχιζοφρένειας ή της ψύχωσης.

Η φυσιολογική ζήλεια θεωρείται ψυχοδραστικότητα που έχει δημιουργήσει η φύση για τη διατήρηση ενός πληθυσμού. Με άλλα λόγια, ο ζηλιάρης προσπαθεί να αποτρέψει τη μεταφορά γονιδίων στον αντίπαλο. Η παθολογική ζήλια ξεπερνά τα όρια αυτού του μηχανισμού · αναπτύσσεται σύμφωνα με τους δικούς του, οδυνηρούς νόμους.

Στην ψυχιατρική και την ψυχολογία, η παθολογική ζήλια έχει μελετηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι περιθωριοποιημένοι άνδρες που αυξάνουν τα συναισθήματα και τις υποψίες τους στο βαθμό της παράνοιας βρίσκονται σε όλα τα έθνη, η ασθένεια δεν εξαρτάται από τη φυλή, την ηλικία, την κοινωνική θέση και το επίπεδο εισοδήματος ή το φύλο. Συχνά, η παραβίαση συνοδεύεται από ταυτόχρονη τοξικομανία ή τοξικομανία, αλλά αυτό δεν αποτελεί προϋπόθεση.

Παθολογική μορφή ζήλια εμφανίζεται κατά μέσο όρο στο 2% του πληθυσμού. Αυτές είναι μόνο διαγνωσμένες περιπτώσεις και πόσοι ζηλευτές δεν έρχονται ποτέ σε ψυχίατρο, θεωρώντας τη συμπεριφορά τους φυσιολογική! Οι στατιστικές είναι απογοητευτικές: το 34% των ανδρών που σκότωσαν τις συζύγους τους, ήταν η απιστία του δεύτερου μισού που ήταν η αιτία της πράξης. Τα γεγονότα της μοιχείας, σύμφωνα με τις έρευνες, επιβεβαιώθηκαν μόνο στο 30% αυτών των περιπτώσεων, δηλαδή, η πλειοψηφία των γυναικών πέθανε λόγω της απιστίας που εφευρέθηκε από τον σύντροφό τους. Μεταξύ των γυναικών που σκότωσαν τους συζύγους τους, μόνο το 15% των εγκληματιών αναφέρεται σε προδοσία. Τα γεγονότα της ανδρικής απιστίας σε αυτές τις περιπτώσεις επιβεβαιώθηκαν με τον ίδιο τρόπο - 32%.

Στην ιατροδικαστική ψυχιατρική, όταν μια τέτοια διαταραχή βρίσκεται σε ένα άτομο, εάν αποδειχθεί ότι μια τέτοια ζήλια είναι επικίνδυνη για τους άλλους, ο ζηλιάρης έχει δικαίωμα να τεθεί σε υποχρεωτική ψυχιατρική θεραπεία.

Οι πιο διάσημοι παθολογικές ζηλιάρης είναι οι Bluebeard, Othello. Η ίδια η ασθένεια σε ορισμένα ψυχιατρικά οφέλη ονομάζεται "σύνδρομο Othello".

Οι λόγοι για την ανάπτυξη μιας κατάστασης παράλογη ζήλια αξίζουν ιδιαίτερη προσοχή, επειδή εμφανίζονται για ένα λόγο, όχι αυθόρμητα.Για παραληρητική παρανοϊκή ψυχική διαταραχή, τα προαπαιτούμενα προκύπτουν πολύ πριν από την πρώτη εκδήλωση και η γνώση των παραγόντων κινδύνου θα συμβάλει στην αποφυγή λαθών πριν ακόμη ολοκληρωθεί ο επίσημος γάμος ή οι εταίροι αποφασίσουν να ζήσουν μαζί κάτω από την ίδια στέγη. Αν κοιτάξετε πιο προσεκτικά τον συνεργάτη, οι προϋποθέσεις είναι προγενέστερες.

Τις περισσότερες φορές, οι παθολογικές ζηλιάρης είναι άνθρωποι με εξαιρετικά χαμηλή αυτοεκτίμηση. Εάν ένα άτομο φοβάται τρομερά να είναι μόνος - αυτό είναι επίσης ένα ανησυχητικό "κουδούνι". Ο μελλοντικός ζηλιάρης, ακόμα και στην περίοδο της ανθοδέσμης, συνεχώς ζητάει και διευκρινίζει τι αισθάνεται ο συνεργάτης του γι 'αυτόν, αφού αμφιβάλλει για την ειλικρίνεια των συναισθημάτων του. Οι άνδρες και οι γυναίκες με μειωμένες σεξουαλικές λειτουργίες (συμπεριλαμβανομένης της ολικής στειρότητας) έχουν πολύ μεγάλες πιθανότητες να γίνουν παρανοειδές ζήλο στο μέλλον.

Άλλοι λόγοι μπορούν να περιγραφούν ως:

• η παρουσία σοβαρού ψυχολογικού τραύματος στο παρελθόν που συνδέεται με την προδοσία και την προδοσία (μιλώντας για το χωρισμό λόγω της πραγματικής απιστίας του εταίρου, μετά το οποίο ήταν δύσκολο για το άτομο να ανακάμψει, χρειάστηκε ιατρική και ψυχιατρική βοήθεια).
• η παρουσία εγκεφαλικών τραυματισμών, μετά τις οποίες οι δυσλειτουργίες των λειτουργιών του (επιληψία), καθώς και οι μετατραυματικές και συγγενείς διανοητικές ανωμαλίες: παρανοειδής σχιζοφρένεια, κατάθλιψη.
• αρνητικές εμπειρίες παιδικής ηλικίας (οι γονείς αρνήθηκαν, ανατράφηκαν από γιαγιάδες ή σε ένα ορφανοτροφείο κ.λπ.) ·
• αλκοολισμός, μεθυστικότητα, ακόμη και αν ήταν στο παρελθόν, αλλά θεραπεύτηκαν, και σήμερα ο άνθρωπος δεν πίνει αλκοόλ.
• αγγειακές διαταραχές στον εγκέφαλο.
• ορμονικές διαταραχές.
• σεξουαλικές δυσλειτουργίες (ψυχρότητα, ανικανότητα) ·
• εμμηνόπαυση στις γυναίκες.

Εάν, με τη συνηθισμένη, γενικά φυσιολογική ζήλια, οι υποψίες και οι εμπειρίες ενός από τους εταίρους ξεκινούν με ορισμένες άμεσες ή έμμεσες ενδείξεις, δηλαδή γεγονότα, τότε με παράλογη ζήλια, οι λόγοι δεν είναι απαραίτητοι. Κάνει για τον εαυτό του γεγονότα, γεγονότα, αντιπάλους ή αντιπάλους, "καλλιεργεί" τα πάθη του και όλες οι προσπάθειες ενός εταίρου να εξηγήσει ότι αυτό δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα, θεωρείται μόνο ως ψέμα.

Ακόμη και η λήψη πειστικών αποδείξεων αφοσίωσης στον σύζυγό του ή στον σύζυγό του, ο παθολογικός ζηλότυπος δεν ηρεμήσει, ειλικρινά δεν πιστεύει στην αυθεντικότητά τους, πιστεύει ότι όσοι παρέχουν τέτοια δεδομένα βρίσκονται σε συμπαιγνία με τον λανθασμένο συνεργάτη του.

Τα σημάδια μιας τέτοιας ψυχικής διαταραχής εμφανίζονται συχνότερα μετά την ηλικία των 28 ετών. Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις των ψυχιάτρων, υπάρχουν ηλικίες που είναι οι πιο «επικίνδυνες» όσον αφορά την ανάπτυξη συμπτωμάτων - 30, 35, 37, 42, 48, 50 ετών και άνω. Οι ηλικιωμένοι (μετά από 65-70 ετών) είναι ακόμα πιο ζηλότυποι από τους νέους, ειδικά για τις γυναίκες που βρίσκονται στην εμμηνόπαυση.

Για τον ζηλιάρη άνθρωπο οποιασδήποτε ηλικίας χαρακτηρίζεται από την υπεροχή του προσωπικού πάνω στο κοινό. Το μόνο που ενδιαφέρει είναι τα συναισθήματά του, πολλά από τα γεγονότα της οικογενειακής ζωής (επιτυχίες των παιδιών, προβλήματα των γονέων) περνούν από αυτόν, δεν τα δουλεύει. Αλλά μπορεί να μιλάει για ώρες για τα δικά του βάσανα για τον υποτιθέμενο με τα πόδια σύντροφό του και τις υποτιθέμενες ύπουλες πράξεις και σχέδια του.

Στο δίκαιο φύλο, η κατάσταση της παραληρηματικής παρανοϊκής ζήλειας αναπτύσσεται συχνότερα στο πλαίσιο της κατάθλιψης μετά τον τοκετό ή στο πλαίσιο της εμφάνισης της εμμηνόπαυσης. Η ανάπτυξη μιας σοβαρής παραβίασης στο υποκείμενο της στειρότητας ή κάποιες εξωτερικές αλλαγές που δεν μπορούν να διορθωθούν (παχυσαρκία, καλλυντικά ελαττώματα του προσώπου και του σώματος μετά από τραυματισμούς, ατυχήματα, εγκαύματα, απόκτηση αναπηρίας) δεν αποκλείονται. Αλλά άλλα σενάρια είναι πιθανά: η ασθένεια ήταν πάντα, από την παιδική ηλικία, απλά εκδηλώθηκε αργότερα.

Οι γυναίκες με παθολογική ζήλια είναι σαν τις υπερηφάνειες. Μπορούν να παρακολουθήσουν ακούραστα τον συνεργάτη τους, να ελέγξουν πού πήγε μαζί του, ποια μηνύματα και γράμματα βρίσκονται στο τηλέφωνο ή στο ταχυδρομείο από τον σύζυγό του, ο οποίος τον τηλεφώνησε. Κάποια εγκατάσταση λογισμικού παρακολούθησης συνεργατών, μπορεί να φτάσει μέχρι την εγκατάσταση κρυφών κάμερες παρακολούθησης στο αυτοκίνητό του και στο διαμέρισμα. Πλήρης έλεγχος. Ένας άνθρωπος δεν μπορεί να πατήσει ή να πατήσει χωρίς τη γνώση της συζύγου του.

Στους αντιπροσώπους του ισχυρότερου φύλου, η κατάσταση της παθολογικής ζήλια αναπτύσσεται συνήθως στο πλαίσιο μιας μεγάλης ποικιλίας αιτιών, μεταξύ των οποίων και η θέση δίνεται σε χαμηλή αυτοεκτίμηση, αποτυχίες στη ζωή και σεξουαλικές δυσλειτουργίες. Οι περισσότεροι από τους ζηλότυπους άνδρες δεν θέλουν να ακολουθήσουν και να κατασκοπεύσουν τον συνεργάτη τους, αν και υπάρχουν κάποιες «περιπτώσεις» που δεν περιφρονούν με κανένα τρόπο. Χαρακτηριστική εκδήλωση είναι η εκδήλωση μη κινητοποιημένης επιθετικότητας. Ένας άνθρωπος αρχίζει να ουρλιάζει, να σπάει, να απλώνει τα χέρια του χωρίς εμφανή λόγο, αυθόρμητα και ξαφνικά.

Ο σύζυγος Othello παύει να δείχνει τρυφερά συναισθήματα για τη σύζυγό του, πηγαίνει στο κρεβάτι ξεχωριστά, αποφεύγει τη σεξουαλική οικειότητα, τη φρεσκάδα, τις αγκαλιές και τις φιγούρες, συχνά κατακρίνει τον σύζυγο. Επιδιώκει να αποκτήσει τον έλεγχο του κοινωνικού κύκλου της συζύγου του: επιμένει ότι δεν επικοινωνεί με τους φίλους και τους συναδέλφους του, εγκαίρως (μέχρι ένα λεπτό) έρχεται από το σπίτι τους.

Οι άνδρες συχνά γίνονται τύραννοι: μπορούν να επιτεθούν, να περιορίσουν την ελευθερία της συζύγου του, να την κλείσουν στο διαμέρισμα, να πάρουν το τηλέφωνο. Συχνά αυτοί οι άνδρες χρειάζονται λεπτομερείς οικονομικές αναφορές από τον σύζυγο για κάθε πένα που ξοδεύει. Μπορούν να εκβιάσουν παιδιά και μάλιστα απειλούν να την σκοτώσουν και την εικαζόμενη εραστή της.

Όπως κάθε άλλη ψυχική ασθένεια, η ζήλια χωρίς αιτία έχει τα δικά της στάδια και μορφές εκδήλωσης. Οι ψυχίατροι διακρίνουν τρία στάδια.

• Πρώτον, είναι το πιο αόρατο, κρυμμένο. Με αυτήν, ο ζηλότυπος άνθρωπος εξακολουθεί να έχει παραληρητικές ιδέες, σε αυτό το στάδιο μπορεί ακόμα να πείθει με επιχειρήματα, αν και όχι για πολύ.
• Δεύτερον: παρατηρητικές ιδέες εμφανίζονται, τα επιχειρήματα δεν είναι πλέον αντιληπτά. Υπάρχει μια επιθυμία για τον έλεγχο του εταίρου, αλλά εξακολουθεί να προκαλεί ντροπή και αμηχανία, και ο ζηλότυπος άνθρωπος σταδιακά χάνει τον έλεγχο των επιθυμιών του.
• Τρίτον: ένα άτομο είναι απολύτως βέβαιο ότι ο σύντροφός του τον εξαπατά. Εμφανίζεται επιθετικότητα, ένα άτομο γίνεται επικίνδυνο.

Οι μορφές της ασθένειας ταξινομούνται ανάλογα με το βαθμό και τη φύση των συμπτωμάτων.

• Μανικ - είναι αδύνατο να πείσει έναν ζηλιάρη άνθρωπο, πιστεύει ακράδαντα στην προδοσία των συνεργατών, είναι επιθετική και ανεπαρκής. Αυτή είναι η μορφή που συνήθως προκαλεί τη δολοφονία ενός συνεργάτη.
• Κατάθλιψη - ένας ζηλιάρης πηγαίνει στον εαυτό του, αποφεύγει την επικοινωνία με τον σύζυγό του, προσπαθεί να απομονωθεί από τον συνεργάτη του με κάθε κόστος.
• Αυθόρμητο - ένα άτομο "εκραγεί" από οποιαδήποτε μη προστατευμένη λέξη ή πράξη ενός συνεργάτη, οι επιθέσεις της ζήλια υποχωρούν ξαφνικά όπως άρχισαν.
• Αλκοολικός - Οι περιπέτειες ζήλια εμφανίζονται μόνο όταν είναι μεθυσμένοι. Ταυτόχρονα, ένα άτομο αρχίζει σταδιακά να καταναλώνει αλκοόλ, για να "υποφέρει" για άλλη μια φορά και να βασανίσει τον σύντροφο, καθώς αισθάνεται την ανάγκη για αυτά τα συναισθήματα.
• Παρανοϊκό - μια μορφή εξελιγμένη και πολύ ύπουλη. Ένα άτομο πάσχει από παράνοια για την προδοσία των συνεργατών, δημιουργεί έξυπνες "παγίδες" και προσαρμόζει καταστάσεις στις οποίες το δεύτερο εξάμηνο πρέπει να "τρυπά", οργανώνει επιτήρηση.

Η παράλογη ζηλωσία είναι επικίνδυνη για εκείνον που ζηλεύει και για εκείνον που ζηλεύει. Το να είσαι πελάτης μιας ψυχιατρικής κλινικής είναι εξίσου σε κίνδυνο. Άλλοι κίνδυνοι περιλαμβάνουν:

• κίνδυνος αυτοκτονίας ενός από τους εταίρους.
• τη νίκη και την αναπηρία ενός από τους εταίρους.
• δολοφονία.
• ψυχολογικό τραύμα για παιδιά που μεγαλώνουν σε αυτή την οικογένεια.

Είναι αδύνατο να αντιμετωπίσετε αυτή τη ζήλια από μόνος σας, μέσα από μια εμπιστευτική συζήτηση. Πρόκειται για μια ασθένεια και πρέπει να αντιμετωπίζεται από ειδικευμένο ψυχίατρο. Μετά τη συλλογή του ιστορικού και του συστήματος των εξετάσεων, ο ειδικός θα καθορίσει τον τύπο και τη σοβαρότητα της διαταραχής και θα βοηθήσει να θεραπευθεί με φάρμακα, υπνοθεραπεία, NLP, όσο ο ζηλότυπος άνθρωπος συμφωνεί με τη θεραπεία. Η πρακτική δείχνει ότι η λήψη του ζηλιάρη για να πάει στο γραφείο του γιατρού είναι σχεδόν ένα αδύνατο έργο.

Υπάρχει διέξοδος; Φυσικά υπάρχει. Ο εταίρος-θύμα μπορεί να μείνει κοντά και ταυτόχρονα συμπεριφέρεται επαληθεύεται: να μην επιτρέψει καταστάσεις που ερεθίζουν τον ζηλότυπο άνθρωπο, μην είστε αργά σπίτι. Οι ψυχολόγοι καλούνται να μην ψεύδονται και να μην κάνουν δικαιολογίες, θα επιδεινώσουν μόνο τη σύγκρουση.

Πώς να απαλλαγείτε από τη ζήλια και πώς να κάνετε μια ευτυχισμένη σχέση, δείτε το επόμενο βίντεο.