Πώς είναι οι τσιγγάνικοι γάμοι;

Οι Τσιγγάνοι είναι ένας χαρούμενος λαός, του οποίου η ζωή περιβάλλεται από τις παραδόσεις και τα τελετουργικά του. Πολλοί άνθρωποι ενδιαφέρονται για το πώς γίνονται τσιγγάνοι γάμοι, καθώς αυτή η γιορτή προσελκύει με τις ιδιαιτερότητες και πολύχρωμες. Ένα τέτοιο γεγονός έχει ένα ενδιαφέρον ιστορικό και κανόνες που είναι δεσμευτικοί.

Οι τσιγγάνοι συχνά νιώθουν τα παιδιά τους όταν είναι μωρά. Κατά κανόνα, μια τέτοια παράδοση είναι χαρακτηριστική των φιλικών οικογενειών που θέλουν να ζευγαρώσουν. Είναι εντελώς περιττό για τη νύφη να γνωρίζει ότι είναι wooed, δεδομένου ότι αυτή τη στιγμή είναι ένα παιδί.

Κατά τη διάρκεια των συνομιλιών, οι συγγενείς του μελλοντικού συζύγου πηγαίνουν στο σπίτι της οικογένειας της μελλοντικής νύφης και λαμβάνουν δύο βασικά στοιχεία μαζί τους.

• Ένα μπουκάλι κρασί, διακοσμημένο με ακριβά νομίσματα ή ένα κλαδάκι, στο οποίο υπάρχουν μαντήλια με τραπεζογραμμάτια.
• Γιορτή γάμου. Είναι ένα κέικ καλυμμένο με ένα μαντήλι. Οι συγγενείς του μελλοντικού συζύγου πρέπει να το ψήσουν οι ίδιοι.

Εάν όλα τα χαρακτηριστικά που έφεραν θα τοποθετηθούν στο τραπέζι, αυτό σημαίνει ότι οι γονείς της κόρης δεν είναι εναντίον μιας τέτοιας ένωσης. Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης παρουσιάζονται οι νύφες, συζητείται το ποσό εξαγοράς, το οποίο δίνεται στον πατέρα και τη μητέρα του κοριτσιού. Η οικογένεια της νύφης συμβάλλει επίσης στην κατάσταση της νέας οικογένειας, η οποία είναι μια προίκα. Κατά κανόνα, αποτελείται από κρεβάτι, κοσμήματα και άλλα αντικείμενα.

Οι συγγενείς του άντρα κάνουν ό, τι είναι δυνατόν, για να κάνουν ζευγάρια να φαίνονται υπέροχα και να έχουν επιτευχθεί ορισμένα αποτελέσματα:

• επίδειξη της δικής τους φερεγγυότητας ·
• ο πατέρας και η μητέρα της νύφης πρέπει να συμφωνήσουν στο γάμο.

Ο πατέρας μιας νεαρής τσιγγάνικης γυναίκας δεν απάντησε αμέσως σε συμφωνία για γάμο, λέγοντας ότι χρειαζόταν χρόνο για να πάρει μια τέτοια απόφαση, και η νύφη ήταν πολύ νεαρή. Ωστόσο, στις περισσότερες περιπτώσεις, τέτοιες φράσεις έχουν ήδη συμβολίσει τη συγκατάθεση για το γάμο. Αν, ως αποτέλεσμα, οι γονείς δώσουν τη συγκατάθεσή τους, καλείται η ίδια η κοπέλα και ζητείται η επιθυμία της. Η απάντηση ήταν σαφής εκ των προτέρων, αφού η κόρη δεν έχει δικαίωμα να αρνηθεί τον πατέρα της.

Ο μελλοντικός πεθερός φορούσε χρυσό νόμισμα γύρω από το λαιμό του κοριτσιού. Αυτό συμβόλιζε την απαγόρευση επανεμφάνισης. Εάν το κορίτσι ήταν λαχτάρα ενώ ήταν ακόμη σε νηπιακό στάδιο, ο πατέρας του γιου της θα έδινε ακόμα ένα νόμισμα, έτσι ώστε να βιαστούσε στο μέλλον.

Κάποιες φορές οι συνομιλίες θα μπορούσαν να διαρκέσουν αρκετές ημέρες. Η διάρκεια της εκδήλωσης εξαρτάται από την ασφάλεια της πλευράς της μελλοντικής συζύγου - μέχρι οι γονείς να συμφωνήσουν στο γάμο, όλα τα έξοδα πέφτουν στους ώμους της πλευράς της νύφης. Όταν η συμφωνία ακουγόταν, όλα τα έξοδα για τις διακοπές θα έπρεπε να έχουν καταβληθεί από τον γαμπρό.

Υπήρχαν περιπτώσεις όπου οι γονείς μπορούσαν να παντρευτούν μια κοπέλα που έφθασε 9-10 ετών. Μετά τη συναίνεση της πλευράς της νύφης, το κορίτσι αφαιρέθηκε από τους γονείς του γαμπρού στο σπίτι της και έζησε μαζί τους για 13-15 χρόνια, μετά από τον οποίο οργανώθηκε ένας γάμος. Αυτά τα συνδικάτα ήταν απαραίτητα για τους νεαρούς Ρομά να μεγαλώσουν στο συνηθισμένο ρυθμό της ζωής του έθνους.

Η τιμή νύφης είναι μια διαδικασία που συνεπάγεται τη μεταφορά κεφαλαίων στην πλευρά της νύφης ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για τη συμφωνία να παντρευτεί την κόρη της.Χρησιμοποιώντας αυτή τη μέθοδο, ο γαμπρός εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του για το ότι ο πατέρας του με τη πεθερά του έθεσε μια όμορφη γυναίκα γι 'αυτόν.

Αλλά και τα λύτρα μπορούν να διεξαχθούν από συγγενείς από την πλευρά του μελλοντικού συζύγου. Νέοι επισκέπτες από τον σύζυγό της έρχονται στο σπίτι όπου ζει η νύφη την ημέρα της γιορτής, αλλά οι αδελφοί του κοριτσιού δεν εγκαταλείπουν την αδελφή τους χωρίς λύτρα. Όπως συνηθίζεται, διεξάγονται μακρές διαπραγματεύσεις με τη μεταφορά γλυκών και οινοπνευματωδών ποτών, μετά από τις οποίες παίζεται η δραματοποίηση της "εισβολής" της πύλης και ο γαμπρός βγάζει τη νύφη από το σπίτι.

Κλοπή με αμοιβαία συναίνεση ή με βίαιη μορφή, καθώς και κλοπή χωρίς διακρίσεις ανήκει στα έθιμα του τσιγγάνου, αλλά δεν θεωρούνταν ο τύπος γάμου που επικρατούσε. Οι ίδιοι οι Τσιγγανοί απορρίπτουν τέτοιες ενέργειες. Το αποτέλεσμα τέτοιων διαφυγών θα μπορούσε να είναι διαφορετικό: είτε ο νυμφίος και η νύφη κατάφεραν να ξεφύγουν από το στρατόπεδο, και μετά από λίγο καιρό πάρθηκαν πίσω ως σύζυγοι ή οι νέοι κατέλαβαν και η διαφυγή τους έληξε τραγικά.

Τώρα οι τσιγγάνοι έχουν αλλάξει λίγο τις παραδόσεις τους. Οι γονείς δεν επικοινωνούν με τα παιδιά τους με τη μορφή εντολής, αλλά παρέχουν μόνο συμβουλές. Η μελλοντική νύφη και γαμπρός μπορούν να γνωρίσουν καλύτερα ο ένας τον άλλο πριν συνάψουν μια ένωση. Ωστόσο, εξακολουθεί να υπάρχει η επιθυμία συγγένειας με σεβαστές και αξιοπρεπείς οικογένειες.

Σύμφωνα με την παράδοση, ο γάμος των τσιγγάνων διαρκεί 3 μέρες. Διακρίνεται από διάφορες τελετουργίες που έχουν αρχαίες ρίζες. Τα διακριτικά χαρακτηριστικά του γάμου μεταξύ των Ρομά είναι ότι δεν πρέπει να παρευρεθούν σε ένα μητρώο για γάμο. Για τον εορτασμό θα απαιτηθεί μόνο η έγκριση της κοινότητας, και το διαζύγιο δεν παρέχεται. Οι ελεύθεροι τσιγγάνικοι είναι συνηθισμένοι να ζουν με βάση τα συναισθήματά τους και όχι ως λόγος.

Τσιγγανοί από την αρχαιότητα βρίσκονταν μεταξύ των νομαδικών εθνών, αλλά όταν εγκαθίστανται σε νέες περιοχές, μπορούν να αναλάβουν νέες παραδόσεις. Για παράδειγμα, εάν η οικογένεια ζει κοντά στους Σλάβους, μπορούν να προσφύγουν σε ένα γάμο στην εκκλησία. Μέχρι σήμερα, οι σύγχρονοι ρωσόφωνοι Ρομά είναι γνωστοί για τη θρησκευτικότητα τους και συχνά παντρεύονται σε μια ορθόδοξη εκκλησία.

Και επίσης πρέπει να τηρείται η αγνότητα του γάμου, μαζί με ισχυρούς ηθικούς κανόνες. Για το λόγο αυτό, ενώ πραγματοποιείται ο γάμος, ακόμη και οι νέοι σύζυγοι (μέχρι τη δεύτερη ημέρα) βρίσκονται σε διαφορετικά μέρη, ώστε να μην αγγίζουν ο ένας τον άλλον. Αυτοί οι νόμοι εφαρμόζονται αυστηρά σε κάθε οικογένεια τσιγγάνων και εξακολουθούν να ισχύουν.

Υπάρχει μια παράδοση για την ανταλλαγή νυφών. Κατά τη διάρκεια ενός τέτοιου έθιμου, η πλευρά του κοριτσιού έδωσε την κόρη της και πήρε την αδελφή του μελλοντικού συζύγου ως νύφη στον γιο της. Ένα τέτοιο γεγονός θεωρήθηκε κερδοφόρο και για τις δύο οικογένειες, αφού δεν ήταν απαραίτητο να πληρώσει τα λύτρα.

Ο τσιγγάνικος γάμος είναι ένα σημαντικό γεγονός. Εφόσον ο εορτασμός διαρκεί τρεις μέρες, γίνεται το καλοκαίρι, ώστε οι επισκέπτες να μπορούν να τραγουδούν και να χορεύουν σε ζεστό καιρό. Προηγουμένως, υπήρξε μια παράδοση σύμφωνα με την οποία τα χαμηλά τραπέζια δημιουργήθηκαν στο χώρο του γάμου, τα χαλιά τοποθετήθηκαν απευθείας στο έδαφος. Υπήρχαν επισκέπτες στα χαλιά, οπότε ήταν δύσκολο να δημιουργηθεί μια τέτοια ατμόσφαιρα σε κρύο καιρό.

Αυτό το έθνος είναι συχνά ικανοποιημένο με κόμματα κότα, τα οποία είναι επίσης μια από τις παραδόσεις του γάμου. Το γεγονός αυτό πέφτει στους ώμους του πατέρα και της μητέρας του κοριτσιού (ο γάμος οργανώνεται από την πλευρά του γαμπρού). Πραγματοποίησε ένα πάρτι με παρηγοριά την ημέρα πριν από τον εορτασμό με την παρουσία μόνο νέων.Την ημέρα αυτή, ένας νέος τσιγγάνος λέει αντίο στους φίλους της.

Το δωμάτιο ή η σκηνή στην οποία βρίσκονται οι νέοι πρέπει να είναι διακοσμημένα με κορδέλες με κόκκινη κορδέλα. Αυτό το χρώμα του τσιγγάνου συμβολίζει το πάθος και πρέπει να συνοδεύει τον καθένα καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής του. Και επίσης στην κατοικία θα πρέπει να υπάρχει μια κόκκινη σημαία. Την ημερομηνία που πραγματοποιείται ο γάμος, όλες οι τελετουργίες αρχίζουν να εκτελούνται την αυγή.

Στο σπίτι της νύφης τοποθετείται ένα μικρό τραπέζι για τους επισκέπτες. Το πρωί, η μουσική αρχίζει να παίζει ζωντανά. Η ίδια η νύφη αυτή τη στιγμή ασχολείται με την προετοιμασία της και περιμένει ένα νυφικό, που βρίσκεται στο σπίτι του μελλοντικού συζύγου. Η ίδια η κοπέλα δεν έχει το δικαίωμα να ντύσει. Όταν φορέσει το φόρεμα, ένας νέος τσιγγάνος πηγαίνει στους καλεσμένους και χορεύει. Τότε ο καθένας πηγαίνει στο γάμο.

Τα ρούχα κάθε ανθρώπου πρέπει να έχουν κόκκινες κορδέλες. Οι λευκές και κόκκινες κορδέλες υπάρχουν επίσης στα κομψά ρούχα του γαμπρού, μόνο ευρύτερα. Γάμοι των Τσιγγάνων προσελκύουν την προσοχή με την ομορφιά και την ομορφιά τους, τη διασκέδαση. Η ίδια η νύφη είναι ντυμένη με ένα όμορφο νυφικό.

Μια τέτοια παράδοση υπάρχει μόνο στους Ρομά που υιοθέτησαν την Ορθοδοξία, αλλά αυτό δεν επηρεάζει την κουλτούρα των καστών, η οποία παίρνει τις ρίζες της από τις ινδικές παραδόσεις. Για το λόγο αυτό, η ευλογία των νέων με τη βοήθεια της εικόνας μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο από το υψηλότερο επίπεδο του στρατοπέδου. Ψωμί ευλογημένα χαμηλότερα στρώματα.

Οι Τσιγγάνοι δεν έχουν σεξουαλική επαφή με τα κορίτσια πριν από το γάμο. Τη στιγμή που παντρεύονται οι σύζυγοι, μετά τον εορτασμό, κλείνουν στο δωμάτιο. Νέοι πηγαίνουν εκεί με δύο γυναίκες που είναι μάρτυρες της ένωσης και το γεγονός ότι η κοπέλα εισήλθε στο γάμο ως παρθένο.

Ο γάμος συνοδεύεται πάντα από ένα τέτοιο τελετουργικό. Για να δείξει ότι το κορίτσι είναι καθαρό, ένα πέπλο απλώθηκε πάνω από το κρεβάτι του γάμου, στο οποίο η νεαρή γυναίκα έχασε την παρθενία του. Εάν δεν υπήρχε αίμα στο φύλλο, η οικογένεια των τσιγγάνων υποβλήθηκε σε σοβαρή ντροπή.

Στις οικογένειες όπου πραγματοποιείται ένας πραγματικός τσιγγάνικος γάμος, πρέπει να γίνονται σεβαστοί όλοι οι κανόνες και η νύφη, η οποία δεν ήταν καθαρή, αφήνει το σύζυγό της σε ντροπή και ο ίδιος ο γάμος θεωρείται ότι έχει διαλυθεί. Όταν το παρθένο φύλλο καλύπτεται, η κοπέλα είναι υποχρεωμένη να αλλάξει το λευκό φόρεμα στο κόκκινο. Τα μαλλιά πρέπει να κρύβονται κάτω από ένα μαντήλι, το οποίο δείχνει ότι η κοπέλα είναι τώρα παντρεμένη. Μετά από αυτό το γλέντι συνεχίζεται.

Μια τέτοια διαδικασία πραγματοποιείται μεταξύ των νέων, όταν αποδεικνύεται το πέπλο της παρθενίας. Η διαδικασία αποδεικνύει την ενότητα του αίματος, όπου στο βραχίονα των νέων κάνουν μια τομή με την οποία πρέπει να αγγίξουν. Με αυτή τη δράση, το αίμα στις πληγές αναμιγνύεται. Μετά από αυτό, ο σύζυγος και η σύζυγος γίνονται συγγενείς και πρέπει να μοιράζονται τα πάντα μεταξύ τους και να μεγαλώνουν τα παιδιά μαζί.

Στο γάμο συνήθως πραγματοποιείται νύφη, τόσα πολλά δωρεάν κορίτσια και παιδιά προσκαλούνται στην γιορτή. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τέτοιες εκδηλώσεις τελειώνουν με επιτυχία και στο μέλλον ολοκληρώνονται νέες συμμαχίες. Ένας γάμος μεταξύ των τσιγγάνων είναι μια κλειστή ιεροτελεστία, επομένως, υπάρχουν μόνο οι δικοί τους σε αυτό, αλλοδαποί σπάνια εμφανίζονται. Ωστόσο, υπάρχουν εξαιρέσεις, αλλά δεν επιτρέπονται οι ασεβείς συνομιλίες σχετικά με τους επισκέπτες.

Στο τραπέζι, οι νέοι πρέπει να τοποθετηθούν δίπλα-δίπλα, και οι υπόλοιποι άνδρες και γυναίκες βρίσκονται σε ξεχωριστά τραπέζια.Τα τραπέζια εκτείνονται σε ειδικά χάλκινα τραπέζια με χαμηλά πόδια και οι ίδιοι οι επισκέπτες, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, τοποθετούνται σε χαλιά. Όταν γιορτάζουμε, οι γονείς λένε μια διακριτική ομιλία στα παιδιά τους και τους εύχονται την επιτυχία στην οικογενειακή ζωή.

Ένα σημαντικό μέρος σε όλο τον εορτασμό δίνεται στις πληροφορίες του γάμου. Το βράδυ της πρώτης πανηγυρικής ημέρας, οι αγρότες ή οι ενήλικες εκπρόσωποι του στρατοπέδου, στα χέρια των οποίων ήταν αλάτι και φραντζόλα, προσέγγισαν τους νέους. Μιλούσαν σε τσιγγάνικη γλώσσα: "Για να μη γίνετε δυσάρεστοι ο ένας στον άλλο, ακριβώς όπως το ψωμί και το αλάτι δεν γίνονται άσχημα μεταξύ τους. Πώς μπορεί ένας άνθρωπος να μην σκίζει τον εαυτό του από το ψωμί, καθώς δεν σπάζετε τον εαυτό σας μακρυά από τον άλλο ". Οι νέοι υποχρεούνται να αποκόψουν ένα κομμάτι ψωμιού και να το τρώνε με αλάτι.

Η παράδοση της συνάντησης των νέων με τη βοήθεια του ψωμιού και του αλατιού ήταν δημοφιλής σε πολλά έθνη.αυτό είχε να κάνει με τη γεωργία. Οι Τσιγγάνοι δεν έλαβαν συχνά γεωργική εργασία, αλλά στα τέλη του 19ου αιώνα μια τέτοια ιεροτελεστία έγινε κοινή στο έθνος. Όταν ρωτήθηκαν για τη ζωή των νέων, συνήθως είπαν: "όπως το ψωμί και το αλάτι".

Κατά τη διάρκεια του γάμου, οι επισκέπτες έδωσαν στους νεόνυμφους συζύγους ακριβά αντικείμενα ή χρήματα. Κατά την παρουσίαση της παρουσίασης, οι λέξεις ανέφεραν: "Από μένα λίγο, από τον Θεό περισσότερο." Έτσι συνέβη ότι τα δώρα θα μπορούσαν να αποπληρώσουν το κόστος των διακοπών.

Στη συνέχεια το ζευγάρι πήγε στη σκηνή, που άφησε τους άλλους επισκέπτες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, επιτρέπεται να παραμείνουν οι μεγαλύτερες γυναίκες. Η ενέργεια αυτή πρέπει να πραγματοποιηθεί κατά τη διάρκεια των διακοπών. Το αποκορύφωμα της γιορτής είναι ένα νεαρό πουκάμισο σε ένα δίσκο με κόκκινα λουλούδια. Οι επισκέπτες ποτό στους γονείς της κοπέλας και να πω ευχαριστώ σε αυτούς για μια τόσο όμορφη κόρη. Όλοι οι παρόντες λαμβάνουν λουλούδια από χαρτί ή κόκκινες κορδέλες που είναι προσαρτημένες σε ρούχα και χτενίσματα.

Αφού αφαιρέθηκε το πουκάμισο, τοποθετήθηκε ένα κασκόλ στο κεφάλι της νύφης, τοποθετήθηκε μια ποδιά στη φούστα. Από αυτά τα λεπτά το κορίτσι δεν μπορούσε να εμφανιστεί μπροστά από άλλους άνδρες εκπροσώπους χωρίς μαντίλα. Hairstyle υπέστη επίσης αλλαγές. Οι ελεύθερες τσιγγάνικες γυναίκες θα μπορούσαν να πλέκουν πλεξίδες ή να χαλαρώνουν τα μαλλιά τους, και τα παντρεμένα κορίτσια πλέκονται μικρά πλεξούδες κοντά στο μέτωπο και στριμμένα χαλαρά σκέλη μέχρι τις πλεξούδες. Αυτό το χτένισμα ονομάζεται amboldinari.

Το κασκόλ έπρεπε επίσης να συνδεθεί με έναν ειδικό τρόπο: οι άκρες στριμώχνονται σε μια δέσμη και δεμένες στο πίσω μέρος. Όλες οι αλλαγές στην εμφάνιση έδειξαν τη μεταφορά του τσιγγάνου σε μια νέα κοινωνική κατηγορία.

Την τρίτη μέρα, μετά το κορίτσι μετακινείται με τον σύζυγό της, μια προίκα εξάγεται. Αυτή η τελετή περιέχει τις λεπτομέρειες του τσιγγάνικου πολιτισμού, επομένως, η προίκα εξάγεται σε ένα καροτσάκι, το οποίο χρησιμοποιείται σε ένα άλογο. Η όλη διαδικασία είναι κωμική και λαμβάνει χώρα με μουσική και χορευτική συνοδεία. Η ίδια η προίκα δεν αποδεικνύεται.

Εξετάστε τη συμπεριφορά των επισκεπτών και των νεόνυμφων.

• Με την παράδοση, ο γάμος μπορεί να δώσει αλκοόλ. Παρουσιάστηκε δώρο πρέπει να τεθεί αμέσως στο τραπέζι. Ωστόσο, παρά τη μεγάλη ποσότητα αλκοόλ, οι αγώνες στο γάμο των Τσιγγάνων είναι σπάνιες.
• Στο εορταστικό τραπέζι υπάρχουν πολυάριθμες απολαύσεις.
• Απαγορεύεται στις γυναίκες να αγγίζουν τους άνδρες για να μην τους λερώνουν.

• Η φράση "πικρή" απαγορεύεται.
• Γάμος χορός η νύφη και ο γαμπρός δεν εκτελούν.
• Σύμφωνα με τις παραδόσεις, οι νέοι δεν έχουν το δικαίωμα να μιλούν μεταξύ τους σε μια γιορτή. Με τη βοήθεια αυτού του τρόπου το κορίτσι παρουσιάζει υποβολή. Είναι υποχρεωμένη να σιωπά όλη την ημέρα, και ο σύζυγος μπορεί να μιλήσει με τους παρόντες.
• Οι άνδρες και οι γυναίκες όχι μόνο κάθονται χωριστά στα τραπέζια αλλά και χορεύουν στον δικό τους κύκλο. Χαρακτηριστικό γνώρισμα του γάμου είναι ο τσιγγάνος pereplyas.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το γάμο των Ρομά στη Ρωσία, δείτε το παρακάτω βίντεο.