Βασικοί κανόνες ηθικής συμπεριφοράς

Η ηθική είναι μια αποκτηθείσα ποιότητα ενός ατόμου, σύμφωνα με ορισμένους κανόνες, με τους οποίους η λήψη απόφασης σχετικά με μια συγκεκριμένη δράση σε σχέση με άλλους είναι συνεπής. Σχεδόν πάντα βασίζεται στη θρησκευτική ηθική, τα τοπικά έθιμα, τις φιλοσοφικές πεποιθήσεις ή τις οικογενειακές παραδόσεις. Για πολλούς, φαίνεται συνώνυμο της ηθικής ή της ηθικής. Έτσι λοιπόν, τι θα είναι ηθικό για κάποιους, για άλλους μπορεί να θεωρηθεί απαράδεκτο. Η δομή της ηθικής εξαρτάται από τον κοινωνικό οδηγό.

Η ηθική συμπεριφορά υπονοεί ότι ένα άτομο μπορεί να έχει ορισμένες ιδιότητες. Εξετάστε τα με περισσότερες λεπτομέρειες.

Αυτή είναι η προθυμία να προωθηθούν οι προσωπικές ανάγκες και ανάγκες στο παρασκήνιο. Στην ακραία μορφή της, η θυσία είναι η προθυμία να εγκαταλείψει τη ζωή για τη σωτηρία άλλου προσώπου. Αλλά αυτό είναι μια ακραία περίπτωση. Υπάρχουν δύο κύριες μορφές θυσίας:

• Τονωθεί από εξωτερικούς παράγοντες, όπως η ηθική ηθική, ιστορίες για την αυτοθυσία κάποιου άλλου, τον ηρωισμό, καθώς και άλλες μεθόδους εκπαίδευσης. Μια τέτοια μορφή χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη μιας λογικής αίσθησης του καθήκοντος, καθώς και από αισθήματα ενοχής σε περίπτωση αποτυχίας της.
• Η φυσική μορφή θυσίας ή αυτοθυσία είναι χαρακτηριστική των στενά συνδεδεμένων σχέσεων, όπου οι παραχωρήσεις για χάρη του μέλους της οικογένειας της οικογένειας καταγράφονται σε υποσυνείδητο επίπεδο. Από εδώ έρχεται ο φυσικός αλτρουισμός. Συχνή εκδήλωση είναι η προώθηση και παραχωρήσεις ηλικιωμένων μελών της οικογένειας σε σχέση με τα δικά τους παιδιά, τα εγγόνια. Επομένως, υπό συνθήκες περιορισμένων διατάξεων, το Τσαντ λαμβάνει κυρίως την τροφή. Αυτός ο μηχανισμός είναι ιδιαίτερα ισχυρός μεταξύ μητέρας και παιδιού, όπου ο κανόνας συμφερόντων και οι ανάγκες του δεύτερου είναι στο επίπεδο του ενστίκτου.

Αυτή είναι η συμμόρφωση των πράξεων με τους κανόνες του συνόλου κανόνων που ένα άτομο επιλέγει για τον εαυτό του, ως κάτι υψηλότερο από τις δικές του επιθυμίες. Εκφράζεται τόσο σε προσωπικό επίπεδο όσο και σε σχέση με τις πράξεις άλλων ανθρώπων. Από συναισθηματική άποψη, η παραβίαση της δικαιοσύνης προκαλεί την αίσθηση της ενοχής και την επιθυμία να αποκαταστήσει τον εαυτό της.

Αν η δικαιοσύνη παραβιάζεται από κάποιον, τότε τα συναισθήματα κυμαίνονται από την αγανάκτηση έως την οργή (ανάλογα με τη σοβαρότητα της πράξης και την απάντηση του "παραβάτη" σε μομφή). Το εμπόδιο είναι συχνά μια διαφορετική ιδέα του τι είναι σωστό και τι είναι λάθος, επειδή άνθρωποι της διαφορετικής κουλτούρας ζουν στην ίδια χώρα.

Τα άτομα που ζουν σε αρμονία με οποιοδήποτε κώδικα κανόνων (ανεξάρτητα από τη φύση της προέλευσής τους), πριν από τη λήψη απόφασης, επαληθεύουν την πρόθεσή τους με έναν παρόμοιο κανόνα του νόμου, τον οποίο θεωρούν σωστό. Κάποιος το κάνει αυτό άμεσα κατά τη διάρκεια των γεγονότων και κάποιος αντιπροσωπεύει μια ποικιλία καταστάσεων που μπορεί να συμβαίνουν. Κάθε ενέργεια ελέγχεται πάντα με τον κανόνα. Σε περίπτωση ασυμφωνίας με τον κανόνα, ο νόμος κυριαρχεί μεταξύ των ηθικών ανθρώπων.

Ο εαυτό σας στη θέση ενός άλλου ατόμου καθιστά ευκολότερο να καταλάβετε όχι μόνο τα κίνητρά του, αλλά και πώς μοιάζει με τη συμπεριφορά σας προς αυτόν, καθώς και αυτό που αισθάνεται αυτή τη στιγμή. Έτσι, φαίνεται μια κατάσταση από δύο πλευρές ταυτόχρονα. Αυτό σας επιτρέπει να αξιολογείτε καλύτερα τη δράση σας.Η συμπάθεια είναι μία από τις αξίες που αποτιμώνται σε διαφορετικούς χρόνους σε πολλούς πολιτισμούς, θρησκείες και φιλοσοφικές σχολές. Είναι μια από τις απαραίτητες προϋποθέσεις για μια υγιή κοινωνία.

Είναι ένα εργαλείο συμπόνιας, μέσω του οποίου ένας άνθρωπος, διεισδύοντας στα προβλήματα ενός άλλου (και έχοντας την ευκαιρία να τον βοηθήσει), προσπαθεί να διορθώσει την κατάσταση. Αντιμετωπίζοντας τα προβλήματα των άλλων, το ηθικό άτομο εκδηλώνει το δικό του «εγώ» σε μία από τις υψηλότερες μορφές.

Αυτό το αίσθημα υπερβολικού σεβασμού, θαυμασμού και ευγνωμοσύνης σε σχέση με τις παραδόσεις, τις μεγάλες πράξεις, καθώς και τους συντάκτες τους από τις προηγούμενες γενιές. Μέσω του, ένα άτομο διαλύεται στην κουλτούρα της κοινωνίας και εμπλέκεται στις παγκόσμιες απόψεις του. Το δέος εξυπηρετεί το σκοπό της διατήρησης και της ανύψωσης των ηθικών προτύπων στην κοινωνία, καθοδηγώντας τους ανθρώπους να πραγματοποιήσουν αξιόλογες πράξεις. Εμπνέει το φόβο των χαμηλών ενεργειών που κινδυνεύουν να γίνουν ένας ανάξιοι του πολιτισμού τους.

Για να είναι η ηθική συμπεριφορά, το γενικό σύνολο κανόνων μπορεί να εκφραστεί ως εξής:

• Πριν να προβείτε σε οποιαδήποτε ενέργεια, σκεφτείτε ποιες θα είναι οι συνέπειες, πώς θα επηρεάσει άλλους ανθρώπους, εάν θα τους προκαλέσει βλάβη. Αναλογιστείτε τις ενέργειές σας εκ των προτέρων.
• Όταν αλληλεπιδράτε με κάποιο άλλο άτομο, σκεφτείτε όχι μόνο τα δικά σας συμφέροντα, αλλά και τα συμφέροντα του συνεργάτη, του συντρόφου σας, του συντρόφου σας. Κάποιος παίρνει πάντα το πρώτο βήμα και δίνει πρώτα. Ένα καλό παράδειγμα βρίσκει συχνά μια απάντηση, και στην απουσία του θα καταστεί σαφές ποιος αντιμετωπίζεται.

• Δώστε προσοχή στα προβλήματα των άλλων, συμπαθείτε τους σε δύσκολες στιγμές, ιδιαίτερα τους μοναχικούς ανθρώπους και εκείνους που δεν έχουν κανέναν να περιμένουν βοήθεια.
• Παρέχετε κάθε δυνατή βοήθεια σε εκείνους που την χρειάζονται. Ακόμα και ένα μικρό κομμάτι από άλλους ανθρώπους μπορεί να ενδυναμώσει εκείνους που βρίσκονται σε μια δύσκολη κατάσταση.
• Προσπαθήστε να ενεργήσετε, καθοδηγούμενη από τεκμηριωμένες αποφάσεις, που δεν δικαιολογούνται από τα συμφέροντα κάποιου. Κοιτάξτε τα πράγματα αφηρημένα (από μια ουδέτερη πλευρά), και προσέξτε επίσης πώς δρουν άλλοι άνθρωποι. Για να μπορέσει το κακό να θριαμβεύσει, η αδράνεια των καλών ανθρώπων αρκεί.
• Σεβαστείτε τους ανθρώπους που ήταν ενώπιόν σας και τις πράξεις τους αν ήταν άξια. Προσπαθήστε να τους κληρονομήσετε. Αυτός που φτάνει για το υψηλό επίπεδο μπορεί να μην κερδίσει την Ολυμπιάδα, αλλά θα εξακολουθεί να είναι ο συμμετέχων.

Ο σχηματισμός ενός αισθήματος ευθύνης θα πρέπει να συμβεί στην πρώιμη παιδική ηλικία. Η ακανόνιστη συμπεριφορά είναι απαράδεκτη για τους ανθρώπους. Η συνείδηση ​​είναι ρυθμιστής της συμπεριφοράς πολλών ατόμων. Στην ανθρώπινη κατανόηση, η πνευματικότητα και η ηθική πρέπει να είναι σε κάθε άνθρωπο. Η βάση της εθιμοτυπίας έχει κριτήρια που καθορίζουν αποδεκτές δράσεις. Τα βασικά πρότυπα και τα πρότυπα της ηθικής συμπεριφοράς πρέπει να είναι σε κάθε άτομο.

Για τι είναι η ηθική και ο σκοπός της, δείτε το επόμενο βίντεο.