Ιστορία των φούστες: από την εμφάνιση στην κατάκτηση του κόσμου

Αρχικά, τα ρούχα δεν χωρίζονταν σε θηλυκά και αρσενικά. Τόσο αυτοί όσο και άλλοι κάλυπταν μόνο το κάτω μέρος του σώματος, χρησιμοποιώντας κυρίως δέρματα ζώων ή φύλλα φοίνικα για το σκοπό αυτό.

Την αυγή των πολιτισμών, όταν η ανθρωπότητα έμαθε να κάνει πανί, η φούστα έγινε όχι μόνο ένα κομμάτι ρουχισμού, αλλά και ένας δείκτης της κοινωνικής θέσης του ιδιοκτήτη της:

• Στην αρχαία Αίγυπτο, φθαρμένη σφηνιτική φούστα με τη μορφή ποδιάς, η οποία είναι δεμένη με ένα καλώδιο γύρω από τη μέση. Όσο περισσότερο ήταν, τόσο πιο αξιοσημείωτο και πλουσιότερο ήταν ο ιδιοκτήτης του.
• Η σύνθετη περικοπή της φούστας αρχίζει να εμφανίζεται στην κουλτούρα των αρχαίων Κρητών. Οι ανασκαφές με βάση τη ζωή αυτού του πολιτισμού δείχνουν ότι τα ρούχα αρχίζουν να αποκτούν στοιχεία διακοσμήσεως - μανικετόκουμπα, γούρνες, εγκάρσιες ρίγες και ένθετα υφάσματος.
• Οι αρχαίοι Έλληνες κατά την αρχαϊκή περίοδο συνέχισαν να φορούν απλό λωρίδα, σε αντίθεση με τα γυναικεία μοντέλα κοστουμιών, τα οποία χωρίστηκαν σε δύο μέρη, το κατώτερο από τα οποία ήταν μια ευθεία φούστα.

Κατά τον Μεσαίωνα, η μόδα διαμορφωνόταν στην Ευρώπη. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το μπούστο χωρίστηκε από το κύριο φόρεμα, το οποίο επέτρεψε στον ράφι να πειραματιστεί με το σχέδιο της φούστας. Οι τύποι, το σχήμα, ο όγκος, το μήκος και το χρώμα των φούστες έχουν αλλάξει. Ένας ιδιαίτερος ρόλος αποκτήθηκε από το τρένο, το οποίο διαδραμάτισε τον ίδιο ρόλο με το μακρύ επίδεσμο στην αρχαία ιστορία - όσο μακρύτερος, τόσο πιο διακεκριμένος ήταν ο ιδιοκτήτης του. Αμέσως κάνετε μια κράτηση ότι μόνο οι κυρίες κοντά στο Παλάτι θα μπορούσαν να το φορέσουν.

Η βασίλισσα είχε το μακρύτερο τρένο μήκους 11 πηχών, λίγο μικρότερο - οι πριγκίπισσες φορούσαν 9 πηχάκια, τα άλλα μέλη της βασιλικής οικογένειας έφεραν 7 και η δούκισσα 3 πηνία ενός τρένου. Σε εκκλησιαστικούς κύκλους, τέτοιες καινοτομίες δεν βρήκαν ανθρώπους με το ίδιο πνεύμα: οι καθολικοί ιερείς αρνήθηκαν να προσκυνήσουν άτομα που ήρθαν σε αυτούς με ένα τρένο, μέχρι να αφαιρέσουν αυτές τις "διαβολικές ουρές".

Τέλος, η φούστα απέκτησε γυναικείο πρόσωπο στην Ισπανία τον 16ο αιώνα και από τότε οι ισπανικές γυναίκες της μόδας άρχισαν να υπαγορεύουν τη μόδα ολόκληρης της Ευρώπης. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, εμφανίζονται αφράτες φούστες πολλαπλών στρωμάτων, οι οποίες βασίζονται σε ένα άκαμπτο μεταλλικό σκελετό αποτελούμενο από αρκετές βαριές στεφάνες, που ονομάζονται "vedrugos".

Ανεξάρτητα, οι δικαστικές κυρίες δεν μπορούσαν να αντεπεξέλθουν σε μια τέτοια δομή, βοηθήθηκαν από τους υπηρέτες. Για να ντυθεί, η γυναίκα έπρεπε να "εισέλθει" στον κύκλο της φούστας, και δύο υπηρέτες σηκώθηκαν τα στεφάνια και τα πρόσδεσαν στο μπούστο. Η κορυφή μιας τέτοιας φούστας ήταν σπαρμένη με πολύτιμους λίθους και κεντημένη με χρυσό, γεγονός που της έδωσε ακόμα μεγαλύτερο βάρος.

Οι Γάλλοι και οι Ιταλοί αποδέχτηκαν με ανυπομονησία τη νέα μόδα, αναλαμβάνοντας τη βάση των vedrugos - ένα πλαίσιο από τα στεφάνια. Τροποποίησαν το σχήμα της φούστας - απέκτησε σχήμα κώνου, στενού στην κορυφή και διεύρυνσης προς τα κάτω. Μια φούστα τοποθετήθηκε στην κορυφή του κώνου και τοποθετήθηκε ένα κάλυμμα με μια διακλαδισμένη σχισμή στην οποία μπορούσε να εκτιμηθεί η οικονομική κατάσταση του ατόμου - οι φούστες ήταν επίσης διακοσμημένες με χρυσό, μπροκάρ και πολύτιμους λίθους.

Ξεκινώντας από τον αιώνα XVII και μέχρι σήμερα, η Γαλλία αρχίζει να υπαγορεύει τη μόδα στον κόσμο. Οι ωραίοι Γάλλοι προσπάθησαν να αλλάξουν τα ανήσυχα και βαριά κορσέδες για ελαφρύτερα φορέματα. Η μόδα περιλαμβάνει ίσια φορέματα, η όχληση των οποίων δημιουργείται μόνο με φούστες ντυμένες κάτω από το κάτω μέρος. Κάθε επάνω φούστα ήταν ελαφρώς μικρότερη από την προηγούμενη. Το χειμώνα, ο αριθμός των φούστες έφτασε τα 15, και το καλοκαίρι υπήρχαν 5 αρκετά.

Μέχρι το τέλος του αιώνα, η ευθεία αποκοπή σβήνει από τη μόδα, επιστρέφει σε κομψό και πομπώδη. Το μέταλλο στο πλαίσιο αντικαθίσταται από μια πολύ ελαφρύτερη φάλαινα. Οι πολλαπλές στοιβάδες παραμένουν, αλλά προστίθενται νέα στοιχεία. Το υποκάμισο είναι διακοσμημένο με δαντέλα, το οποίο, ενώ περπατούσε, σαν να το έκαναν τυχαία, μας επέτρεψε να δούμε τον γυναικείο αστράγαλο.Οι κληρικοί ήταν εξαιρετικά αρνητικοί σε τέτοιες στολές και δεν είχαν επιτραπεί στην εκκλησία.

Στα μέσα του 19ου αιώνα, φούσκες σε ένα πλαίσιο από άκαμπτο χοντρότριχες - crinoline - έρχονται σε χρήση. Ήταν ένα πολύ πυκνό θέμα, επιτρέποντας να διατηρηθεί η μορφή του προϊόντος. Στη συνέχεια, η λέξη "crinoline" άρχισε να υποδηλώνει κάθε σχιστόλιθο με πλαίσια, είτε μέταλλο, ξύλο είτε φάλαινα.

Προς τα τέλη του 19ου αιώνα εμφανίστηκε ένα πολύ ενδιαφέρον στοιχείο στα ρούχα - οι γύροι. Πρόκειται για ένα είδος κυλίνδρου, το οποίο τοποθετήθηκε κάτω από το επάνω μέρος της φούστας στο κάτω μέρος της μέσης, για να προσδώσει ιδιαίτερα υπέροχη φόρμα στην πλάτη.

Ορισμένες γυναίκες της μόδας το υπερνίκησαν στο βαθμό που έγιναν αντικείμενο γελοιοποίησης από τους γελοιογράφους της εποχής, απεικονίζοντας τα άτομα του δικαστηρίου ως κένταυρους.

Εκτός από τις πέτρες και το χρυσό, η δαντέλα και το κέντημα εμφανίστηκαν στο ντεκόρ της άνω φούστας.

Με την έναρξη του εικοστού αιώνα, η κοινωνία υφίσταται σημαντικές αλλαγές, οι γυναίκες επιδιώκουν την ισότητα με τους άνδρες. Μεγάλες θηλιές και κορσέδες κατεβαίνουν στην ιστορία. Με τη σειρά τους έρχονται στη μόδα δημοκρατικές φούστες απλή περικοπή.

Με την αυξανόμενη δημοτικότητα των παθιασμένων λατινοαμερικανικών χορογράφων - τάνγκο και Τσάρλεστον, η δημοτικότητα των κοντών φούστες και φούστες με σχισμές ανοίγματος των ποδιών αυξάνεται.

Με την έναρξη του Α 'Παγκοσμίου Πολέμου, η φούστα έγινε ακόμη μικρότερη, ανοίχτηκαν τα γόνατα. Είναι αλήθεια ότι με την εμφάνιση των δύσκολων 30s, οι γυναίκες επέστρεψαν στα μοντέλα φούστα δαπέδου.

Στα μέσα της δεκαετίας του '60, αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο μια γυναίκα πρέπει να μοιάζει με τον κόσμο συμβαίνουν - μια μίνι φούστα έρχεται στη μόδα. Ακόμη και η πρώτη κυρία της Αμερικής, η Jacqueline Kennedy, άρχισε να αφήνει τον εαυτό της να εμφανίζεται δημόσια με τα γόνατά της ανοιχτά, γεγονός που αύξησε περαιτέρω τη δημοτικότητα του μίνι-μήκους. Η Mary Count, η οποία έδωσε στις γυναίκες σε ολόκληρο τον κόσμο την ευκαιρία να καμαρώνουν με ανοιχτά πόδια, έλαβε το Τάγμα της Βρετανικής Αυτοκρατορίας για το προϊόν της.

Ωστόσο, οι σοβιετικές γυναίκες συνέχισαν να φορούν φούστες όχι μικρότερες από τη μέση του μοσχάρι και περισσότερο, όλα τα άλλα μοντέλα υποβλήθηκαν σε έντονη κριτική. Η ελαφρά βιομηχανία της Σοβιετικής Ένωσης δεν παράγει, κατ 'αρχήν, μικρές φούστες, οπότε η μόδα έπρεπε να ράψει με τα χέρια τους αυτό που τους άρεσε.

Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχει πλαίσιο και περιορισμοί στο μήκος και το ύφος των φούστες. Κάθε γυναίκα επιλέγει για τον εαυτό της τα μοντέλα που της αρέσει και ταιριάζει με το σχήμα και το ύφος της στα ρούχα. Σήμερα μπορείτε να φορέσετε μια φούστα σε σχεδόν κάθε κατάσταση και σε οποιοδήποτε μέρος - από το γραφείο και το μεσημεριανό γεύμα μέχρι το εμπρησμένο πάρτι στην παραλία. Ακόμα και στην παιδική χαρά, οι φούστες είναι κατάλληλες - θυμηθείτε πως οι παίκτες του τένις δείχνουν σέξι στο γήπεδο σε μικρές φούστες τένις στην πλάτη.

Οι πιο διάσημοι σχεδιαστές μόδας και τα υψηλά σπίτια μόδας δεν παρακάμπτουν αυτό το είδος ρούχων. Οι σχεδιαστές έρχονται με πολλές επιλογές για στυλ και χρώματα των φούστες, σε κάθε νέα εποχή που αποδεικνύει τις δεξιότητές τους. Ο συνδυασμός ενδιαφέρουσας κοπής και διάφορων διακοσμήσεων, όπως κεντήματα, εφαρμογές, χάντρες και στρας, κάνει την επιλογή των φούστες τόσο διαφορετικές ώστε καμία γυναίκα δεν μπορεί να αντισταθεί σε αυτό το είδος ρούχων, επιλέγοντας για τον εαυτό της αυτό που χρειάζεται.

Φούστα μολύβι δημιουργήθηκε χάρη στο αξεπέραστο Coco Chanel, ο οποίος, ακολουθώντας το μικρό μαύρο φόρεμα, δημιούργησε ένα νέο αριστούργημα - μια μαύρη φούστα στο γόνατο με υψηλή μέση, σφιχτά γοφούς και κωνικά κάτω. Στα μέσα της δεκαετίας του '40, ο Christian Dior διαφοροποίησε αυτό το μοντέλο στην εκπομπή του και σύντομα το νέο στυλ αγαπούσε ολόκληρο τον κόσμο. Η περίφημη Marilyn Monroe συχνά ευχαρίστησε τους οπαδούς της εμφανίζοντας στο κοινό σε μια τέτοια φούστα.

Φούστα Tutu δημιουργήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα ειδικά για τον χορευτή μπαλέτου του μπαλέτου Sylph Maria Taloni.

Για λίγο, τα πακέτα ήταν μόνο ένα χαρακτηριστικό της σκηνής, αλλά μέχρι τα μέσα του εικοστού αιώνα, πολλά υψηλά σπίτια μόδας εμπνεύστηκαν από την αγκαλιά αυτού του μοντέλου και όχι μόνο οι χορευτές άρχισαν να φορούν αυτή τη φούστα.Και μέχρι το τέλος του αιώνα, χάρη στην τηλεοπτική σειρά "Sex and the City", όπου ο κύριος χαρακτήρας κυριεύει με υπερηφάνεια την πόλη σε ένα tutu, οι πιο διαβόητες γυναίκες της μόδας άρχισαν να εμφανίζονται σε τέτοιες φούστες, πειραματίζοντας με στυλ, χρώμα και μήκος μοντέλων. Έτσι έγιναν το κύριο χαρακτηριστικό όταν δημιουργούσαν τολμηρές και τολμηρές εικόνες, αλλά ταυτόχρονα θηλυκές και πολύ σέξι.

Φούστα τουλίπας εμφανίστηκε στις πασαρέλες στη δεκαετία του '70 του περασμένου αιώνα, όταν η διάσημη φούστα μολυβιών ήδη βαρεθεί σχεδιαστές. Η τουλίπα ήταν μια φούστα, στενή στη μέση, με επέκταση στους γοφούς και κωνικό προς τα κάτω.

Αυτό το στυλ έχει πάρει σταθερά ρίζα στις γυναικείες ντουλάπες μέχρι σήμερα, παρά το γεγονός ότι το μοντέλο μολυβιού επέστρεψε τη δημοτικότητά του.