Η παράδοση με την καλτσοδέτα, που ρίχνεται σαν μπουκέτο νύφης, δανείζεται από τη δυτική κουλτούρα. Αυτό το έθιμο οδηγεί την ιστορία του από τη Γαλλία, αλλά ιδιαίτερα με επιτυχία εγκαταστάθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Παρ 'όλα αυτά, είναι αδύνατο να μην παρατηρήσουμε τη δημοτικότητα αυτού του είδους ψυχαγωγίας στις ευρωπαϊκές χώρες.
Παραδόσεις
Σύμφωνα με την παράδοση, οι άγαμοι νέοι συγκεντρώνουν πίσω από τον γαμπρό, ο οποίος είχε προηγουμένως αφαιρέσει την κορδέλα από το δεξί πόδι της νύφης του. Μπορεί να το κάνει με τα χέρια του, αλλά μερικοί προτιμούν να προσθέσουν "πιπέρι" και να τραβήξουν το αξεσουάρ με τα δόντια του.
Με την ευκαιρία, τα γόνατα στα πόδια των νυφών δεν είναι στο ίδιο ύψος. Η αριστερή κορδέλα είναι ελαφρώς πιο κοντά στον άνω μηρό. Μετά το γάμο, μπορεί να χρησιμεύσει ως οικογενειακό κειμήλιο και ένα διασκεδαστικό σουβενίρ.
Η ίδια η διαδικασία απομάκρυνσης γίνεται με το χέρι, αλλά μερικοί προτιμούν να το κάνουν με τα δόντια τους. Θα ήταν χρήσιμο να πούμε ότι αυτό δεν συμβαίνει πάντα ομαλά και συχνά η νύφη πρέπει να βοηθήσει την επιλεγμένη της.
Όπως λένε, οι προτιμήσεις δεν υποστηρίζονται, αλλά κάθε περιβάλλον δεν μπορεί να το δεχτεί με έγκριση. Εάν παρευρίσκονται παλαιότεροι συγγενείς στο φεστιβάλ, τότε οι νέοι δεν μπορούν να αποφύγουν δυσφορία και ενοχλητικές καταστάσεις.
Μετά από αυτό, ο νεαρός άνδρας, χωρίς να κοιτάζει, ρίχνει την κορδέλα πάνω από το κεφάλι του, και οι άνδρες προσπαθούν να το πιάσουν.
Έννοια της τελετουργίας
Ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό αυτού του τελετουργικού είναι η ιερή του έννοια. Πιστεύεται ότι ο τύπος που έπιασε την κορνίζα ή τον άνθρωπο θα βρει σύντομα την αγάπη του και αν είναι σε μια σχέση, πλησιάζει την εποχή της προ-γαμήλιες αναταραχές.
Σε άλλες περιπτώσεις, ένας τέτοιος τυχερός μπορεί να θεωρηθεί επιτυχής στις γυναίκες, πράγμα που λέει το εξάρτημα που προκύπτει. Ο τυχερός μπορεί να δεσμεύσει ακόμη και το χέρι του με ένα τέτοιο στολίδι και έτσι να περάσει από ολόκληρο το φεστιβάλ, και στη συνέχεια είτε είτε να επιστρέψει το garter στη νύφη είτε να το κρατήσει ως αναμνηστικό.
Τι μοιάζει με ένα αξεσουάρ;
Ένα τέτοιο αναμνηστικό, αν και είναι σήμερα καθαρά διακοσμητικό, έχει εξυπηρετήσει προηγουμένως αρκετά πρακτικούς σκοπούς. Οι κάλτσες συνδέθηκαν με τα γόνατα, χωρίς να τους επιτρέπουν να εγκαταλείπουν τον μεταφορέα τους.
Φυσικά, η κορδέλα που γίνεται τώρα με το χέρι εκτιμάται ιδιαίτερα. Επιπλέον, μπορεί να διακοσμηθεί με τη δική σας γεύση και, προσθέτοντας μια μικρή φαντασία, να μετατραπεί σε ένα πραγματικό αριστούργημα.
Δεν είναι λιγότερο ενδιαφέροντα τα γόνατα που πέρασαν ως λείψανα από μια νύφη σε μια άλλη, διότι μόλις αγκιστρήθηκε το αξεσουάρ, έπρεπε να βρεθεί στη νύφη ενός άνδρα που ήταν κάποτε τυχερός για να την πιάσει.
Αλλά δεν μπορεί κάθε κορίτσι να συμφωνήσει στην επαναχρησιμοποίηση των εσώρουχων κάποιου άλλου, πράγμα που, παρεμπιπτόντως, είναι η καλτσοδέτα, παρά τα σημάδια. Επομένως, είναι μάλλον δύσκολο να βρεθούν τέτοιες επιλογές και αυτές οι παραδόσεις κατεβαίνουν σταδιακά στην ιστορία, αν και παραμένουν στα μπουφέδες ορισμένων γυναικών.
Μην ξεχνάτε ότι η δυτική από αυτές τις παραδόσεις είναι πιο απελευθερωμένη, πράγμα που σημαίνει ότι κάποιος δεν πρέπει να περιμένει εκτεταμένη χρήση αυτού του έθιμου στον μετασοβιετικό χώρο.
Σχετικά με το πώς να παίξετε φίλους στο γάμο όταν ρίχνετε μια garter, δείτε παρακάτω.
