Επισκόπηση του σπηλαίου μοναστήρι "Shuldan" στην Κριμαία

Οι ταξιδιώτες που εξερευνούν τα κύρια αξιοθέατα της χερσονήσου της Κριμαίας δεν πρέπει να παρακάμπτουν την προσοχή της μονής του Χριστού Σωτήρος "Shuldan". Φροντίστε να την επισκεφθείτε, να νιώσετε με το πνεύμα της αρχαίας ιστορίας και να αναλογιστείτε την αλλοίωση της ζωής δίπλα στο ιερό. Πριν από τους ταξιδιώτες που επισκέπτονται το ναό, υπάρχει μια πολύ γραφική θέα από το ύψος της εγγύτητας της κοιλάδας Shul, στα βουνά που καλύπτονται με πράσινη βλάστηση.

Η δομή του μοναστηριού αποτελείται από 20 σπηλιές, που είναι κοίλα σε ένα βράχο, και ο κύριος ναός είναι περίπου 20 τ.μ. Η πόλη των σπηλαίων βρίσκεται σε ένα βραχώδες ορεινό όγκο και αποτελείται από το μοναστήρι του σπηλαίου του Χριστού Σωτήρος, το οποίο σήμερα αποκαθίσταται από τις δυνάμεις των ίδιων των ερημίτων. Κοντά στο μοναστήρι υπάρχουν σπηλιές, σπηλιές. Υπάρχει μια πηγή κοντά στο ιερό με μια μικρή γραμματοσειρά στο βράχο. Η είσοδος στο σπήλαιο, στην οποία ζει ο σύγχρονος ερημίτης, είναι σαφώς ορατή από κάτω.

Οι τουρίστες από μακριά μπορούν να δουν μια ασυνήθιστη δομή - έναν πύργο χτισμένο από πέτρες και διακοσμημένο με λαμπρό χρυσό θόλο. Ανυψώνεται μεγαλοπρεπώς πάνω από την κορυφή της εισόδου στον κύριο ναό και συμπληρώνει αρμονικά τη γύρω εικόνα. Ο πύργος χτίστηκε πρόσφατα, αλλά έχει γίνει ένας τόπος συνεχούς επίσκεψης από τους τουρίστες. Η είσοδος στον πύργο είναι εντελώς δωρεάν και όλοι μπορούν να βρεθούν και να το θαυμάσουν κοντά.

Η κάθοδος και η ανάβαση στο μοναστήρι μοιάζει με την υπερπήδηση των εμποδίων, ειδικά η λεπτή ξύλινη σκάλα είναι εντυπωσιακή.

Το "Shuldan" αναφέρεται στα μονασικά σπήλαια. Ιδρύθηκε τον 8ο αιώνα μ.Χ. ε μοναχοί που έφυγαν από το Βυζάντιο. Αυτοί οι καιροί είναι γνωστοί ως η περίοδος του αγώνα των αυτοκράτορες του Βυζαντίου Λέοντα και του Κωνσταντίνου από την Ισαουρική δυναστεία με εικόνες. Οι πρόσφυγες μοναχοί εγκαταστάθηκαν κοντά στη σημερινή Σεβαστούπολη και έβαλαν εδώ ένα μοναστήρι. Ίσως είχαν την εμπειρία της οικοδόμησης παρόμοιων μοναστηριών σε σπηλιές στην πατρίδα τους, στον Άθω.

Το μοναστήρι υπήρχε μέχρι τους XV-XVI αιώνα. Οι μοναχοί έζησαν μέτρια, μόνοι που ασχολήθηκαν με την αμπελουργία και έφτιαξαν κρασί και παρήγαγαν περίπου 300 χιλιάδες λίτρα κρασιού ετησίως. Αυτό το επάγγελμα ήταν το κύριο εισόδημα των μοναχών. Μέχρι σήμερα, οι τοιχογραφίες που χρονολογούνται από τον 12ο έως τον 13ο αιώνα διατηρούνται στους τοίχους των σπηλαίων. Τώρα η Μονή κατοικείται από σύγχρονους μοναχούς που ασχολούνται με την αποκατάστασή της. Στο μοναστήρι ίδρυσαν κυψέλες για μοναχούς και μοναχούς, εξωτερικά κτίρια και έναν ανοιχτό κύριο ναό για προσκυνητές.

Το μοναστήρι έγινε καταφύγιο για ανθρώπους που αντιμετωπίζουν δύσκολες καταστάσεις κατάχρησης από το αλκοόλ ή τα ναρκωτικά. Στο πρόσφατο παρελθόν, οι μοναχοί του μοναστηριού βοήθησαν αυτούς τους ανθρώπους να υποστούν αποκατάσταση και να επιστρέψουν στην κανονική ζωή. Αφού οι άνθρωποι αυτοί έμειναν στο μοναστήρι και βοήθησαν τους μοναχούς να το βελτιώσουν, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι υπάρχει ένας χώρος για να ζουν παντού σε κάθε μικρή σπηλιά και υπάρχουν απλά αξεσουάρ (πιάτα, τσαγιέρες, καλύμματα με καλύμματα, τραπέζια). Αλλά ανάμεσα στους ερημίτες υπάρχουν ξένοι ιερείς.

Οι κοινές προσπάθειες ερημίτων και μοναχών έχτισαν ένα παρεκκλήσι-πύργο, το οποίο βρίσκεται πάνω από την είσοδο των σπηλαίων του μοναστηριού.

Ο κύριος ναός είναι σαν μια βασιλική, κοίληκε μέσα στο βράχο, οι θόλοι μοιάζουν με κουτί και ο βωμός χωρίζεται από ένα τόξο.Στο κέντρο υπάρχει μια εσοχή για την ίδρυση του θρόνου, στην οποία θα καθόταν ένας από τους υπαλλήλους της εκκλησίας. Από τη βόρεια πλευρά μπορείτε να μπείτε στο παρεκκλήσι και να δείτε τοιχογραφίες που απεικονίζουν τη Μητέρα του Θεού στους τοίχους του. Η δομή του ναού είναι τέτοια που όλα τα δωμάτια βρίσκονται κοντά σε μια μακρά κοινή βεράντα. Αν περπατήσετε γύρω από τη βεράντα, μπορείτε να απολαύσετε την υπέροχη θέα της κοιλάδας Shul.

Οι επισκέπτες στο ναό μπορούν να περπατήσουν μέσα από την περιφραγμένη γκαλερί, προσφέροντας γραφική θέα στα βουνά και να περάσουν από τις σκαλιστές πόρτες στο δωμάτιο του ναού του σπηλαίου. Ο χώρος αυτός είναι πλούσιος διακοσμημένος με εικόνες και πίνακες ζωγραφικής στις ορθόδοξες παραδόσεις. Στο ναό, μπορείτε να βάλετε κεριά, να προσευχηθείτε για βοήθεια και να αγγίξετε τον εαυτό σας. Τα κείμενα προσευχών κρέμονται στους τοίχους του ναού. Και αφήνοντας το μοναστήρι, μπορείτε να κατεβείτε στη σπηλιά ενός σύγχρονου ερημίτη.

Η γραμματοσειρά είναι ένα μικρό κοίλο κούφιο από το βράχο, το νερό ξεχειλίζει από αυτό μέσα στο βράχο και η γραμματοσειρά γεμίζεται σταδιακά. Ένα μικρό εικονίδιο εγκαθίσταται πάνω από τη γραμματοσειρά. Στη γραμματοσειρά μπορείτε να πλύνετε, και ειδικά οι γενναίοι μπορούν ακόμα να κολυμπήσουν. Η θερμοκρασία του νερού στη γραμματοσειρά είναι + 4-5 ° С. Στο δρόμο υπάρχουν πανέμορφες σπηλιές. Ο κισσός περιστρέφεται κατά μήκος των βράχων. Κάτω από το βράχο, μπορείτε να βρείτε μια πηγή, και να συλλέγουν νερό. Είναι πάντα πιο δύσκολο να ανεβείτε σε ένα βουνό παρά να ανεβείτε και η διαδρομή συνήθως διαρκεί λίγο περισσότερο.

Αριστερά μπορείτε να απολαύσετε τη θέα του Mangup.

Γύρω από το ναό υπάρχουν μικρές σπηλιές με σκάλες, όπου υπάρχουν σκάλες και όλα όσα χρειάζονται για την κατοικία των ερημίτων. Ιδιαίτερα ενδιαφέρον για τους τουρίστες θα είναι Έλεγχος της ταφής των μοναχών. Εάν ρίξετε μια καλή εμφάνιση, τότε σε μικρά ανοίγματα στο δάπεδο και στους τοίχους μπορείτε να δείτε τους υποτιθέμενους τόπους ταφής για τους νεκρούς. Το σώμα τοποθετήθηκε σε μια θέση, καλυμμένη με μια βαριά πλάκα, και μόνο μετά από 3 χρόνια τα υπολείμματα αφαιρέθηκαν στο οστεοφυλάκιο.

Δεν είχαν φτιαχτεί ηλεκτρικά καλώδια στο μοναστήρι, έτσι ώστε οι μοναχοί, όπως και παλιά, χρησιμοποιούν λαμπτήρες κηροζίνης. Για τη θέρμανση του ναού και των κυττάρων το χειμώνα, χρησιμοποιούνται καυσόξυλα, τα οποία με μεγάλη δυσκολία εξάγονται στο οροπέδιο και στη συνέχεια με τη βοήθεια ειδικών και πολύ πρωτόγονων συσκευών κατεβαίνουν. Αν περπατήσετε λίγο προς Ternovka, θα δείτε επίσης παρόμοια σπήλαια. Υπάρχει Μονή Σαλέρ. Υπάρχουν περίπου πενήντα τέτοια σπήλαια, βρίσκονται σε 4 επίπεδα.

Τυπικά, οι τουρίστες προτιμούν να χρησιμοποιούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς για να φτάσουν στο μοναστήρι των σπηλαίων. Για να γίνει αυτό, στη Σεβαστούπολη, στο σταθμό λεωφορείων Zapadnaya, πρέπει να πάρετε ένα λεωφορείο με το σταθμό προορισμού "Zalesnoye χωριό". Θα χρειαστεί να φύγετε νωρίτερα, στο σταθμό Avtomobilnaya, το φράγμα της δεξαμενής θα σας βοηθήσει να σας προσανατολίσει. Στη συνέχεια, περπατήστε με τα πόδια προς την κατεύθυνση του χωριού Ternovka. Στα δεξιά θα είναι ένας χωματόδρομος που οδηγεί στο μοναστήρι.

Σήμερα, δυστυχώς, δεν υπάρχουν ειδικές εκδρομές για το μοναστήρι "Shuldan", οι τουρίστες και οι πιστοί περνούν ελεύθερα και δωρεάν στο έδαφός τους. Στον επάνω όροφο, όπου βρίσκεται το μοναστήρι, είναι μάλλον άνεμος, είναι καλύτερο να τοποθετήσετε ένα ανεμοστρόβιλο ή ένα ελαφρύ σακάκι. Πηγαίνοντας σε ένα ταξίδι θα πρέπει να έχετε αθλητικά παπούτσια. Και όσοι φοβούνται τα ύψη, είναι καλύτερα να σκεφτούμε την σκοπιμότητα της εκστρατείας. Το μονοπάτι για το μοναστήρι βρίσκεται σε απόκρημνα ορεινά μονοπάτια και δεν υπάρχουν φράχτες παντού.

Οι επισκέπτες στο μοναστήρι των σπηλαίων "Shuldan" θα ζήσουν πραγματική ειρήνη και ηρεμία, απολαμβάνοντας την ομορφιά της γύρω περιοχής. Αλλά όταν επισκέπτονται το ναό, μερικοί απρόσεκτοι ταξιδιώτες αφήνουν πίσω τους ένα βουνό σκουπιδιών, και αυτό χαλάει την αίσθηση της επίσκεψης σε ένα τόσο γραφικό μέρος.Ωστόσο, ο πραγματικός γνώστης δεν θα δώσει προσοχή σε τέτοιες μικροδουλειές και θα αποτυπώσει τις όμορφες απόψεις της Ternovka, της δεξαμενής και των φυτευτών σταφυλιών στην πλαγιά της κάμερας.

Εκδρομή στο μοναστήρι "Shuldan" βλέπετε στο παρακάτω βίντεο.