Σκωτσέζικη εθνική φορεσιά

Όταν πρόκειται για το σκωτσέζικο εθνικό φόρεμα, οι περισσότερες από τις σκέψεις στην εικόνα μιας πτυχωτής φούστας μαλλί στο γόνατο. Αυτή είναι παραδοσιακά η αρσενική εκδοχή του κοστουμιού, η οποία καταδεικνύει με μεγάλη σαφήνεια τη γέφυρα και ακόμη και την ιεραρχική ταυτότητα του Σκωτσέζικου. Ωστόσο, υπάρχουν και γυναίκες, λιγότερο γνωστές, παραλλαγές ενός κλασικού ενδύματος. Η εθνική φορεσιά της Σκωτίας έχει τη δική της ιστορία και μια σειρά από πρόσθετα παραδοσιακά αξεσουάρ και στοιχεία.

Σύμφωνα με διάφορες πηγές, η εθνική φορεσιά της Σκωτίας οφείλεται στην εμφάνιση και εισαγωγή της στις μάζες των Υψηλών, οι οποίες στα τέλη του 16ου αιώνα διέθεταν εξαιρετικά εξωτερικά ενδύματα που έμοιαζαν με μια σύγχρονη τάφρο με τη λειτουργικότητά της. Το όνομά του έχει διατηρηθεί και χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα - ένα μεγάλο kilt.

Για τους ορεινούς κατοίκους της Σκωτίας, δεν ήταν μόνο ρούχα, αλλά πολυλειτουργικό ένδυμα. Κατασκευάστηκε από ένα ειδικό μάλλινο ύφασμα σε ένα κλουβί, το οποίο ονομαζόταν tartan. Αυτά ήταν δύο τεράστιοι καμβάδες, ραμμένοι μαζί και με μήκος από 4 έως 8 μέτρα. Το πλάτος ενός μεγάλου kilt υπολογίστηκε με βάση το ύψος του ανθρώπου και έφτασε το ενάμισι μέτρο με τέτοιο τρόπο ώστε το μήκος του τελικού προϊόντος να τελειώνει στο επίπεδο του γόνατος.

Η ευελιξία αυτού του ιδιαίτερου στοιχείου του εθνικού ιματισμού των Σκωτών των βουνών ήταν ότι όταν μεταμορφώνεται από μια φούστα καπέλο, το μεγάλο kilt θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως χαλί, πέπλο, αλλά και ένα κλασικό μανδύα που καλύπτει το κεφάλι και τους ώμους κατά τη διάρκεια κακοκαιρίας.

Με την πάροδο του χρόνου, η παραδοσιακή φορεσιά της Σκωτίας έχει υποστεί μικρές αλλαγές. Σήμερα έχει μια πολύ συγκεκριμένη καλά εδραιωμένη δομή.

Το παραδοσιακό ρουχισμό των εκπροσώπων του ισχυρού μισού των ιθαγενών Σκωτσέζων αποτελείται από τα ακόλουθα μέρη:

• Εσώρουχα. Ένα καλό μισό της ανθρωπότητας (και ίσως ακόμη περισσότερο) έχει πλήρη εμπιστοσύνη ότι δεν υπάρχει τίποτα κάτω από το kilt των ανδρών της Σκωτίας. Και - έχουν δίκιο. Κανένας από τους εαυτούς που δεν σέβεται και δεν τιμά τις παραδόσεις, ο Σκωτσέζος δεν θα φορέσει εσώρουχα Έτσι συνέβη ιστορικά. Και οι συντηρητικοί Highlanders δεν προτίθενται να αλλάξουν τα αρχαία θεμέλια. Η εξαίρεση, ίσως, είναι οι χορευτές και οι αθλητές.
• Μπουφάν και πουκάμισα. Για καθημερινή χρήση, χρησιμοποιείται ένα χαλαρό πουκάμισο από λινά, πάνω στο οποίο τοποθετείται ένα αυστηρό σακάκι κλασσικού κλωστοϋφαντουργικού τεμαχίου, με μικρότερο σχήμα - μέχρι τη μέση. Η εθνική σκωτσέζικη φορεσιά για την απελευθέρωση ολοκληρώνεται με ένα κομψό χιόνι-λευκό πουκάμισο με μύτη, κομψό γιλέκο και ένα από τα επίσημα εθνικά σακάκια: Prince Charlie ή Argyll.
• Αξεσουάρ ποδιών. Κατά κανόνα, οι σκωτσέζοι άνδρες φορούσαν υψηλά γόνατα στο γόνατο.Το χρωματικό σχήμα εξαρτάται από την ύπαρξη μιας συγκεκριμένης φυλής ή κληρονομίας: συνηθέστερα λευκό, πιο σπάνια καρότο με κιλο-τόνο χρώμα. Τα παπούτσια ονομάζονται brogues - αυτά είναι ειδικά δερμάτινα παπούτσια με διατρήσεις και πολύ μακριές κορδόνια, με τη βοήθεια των οποίων στερεώθηκαν στο πόδι πάνω από το γκολφ και έφτασαν στο μέσο του μοσχαριού.

Κοσμήματα. Η εθνική φορεσιά της Σκωτίας έχει τουλάχιστον τρεις επιλογές για ειδικά καπέλα:

1. Barmoral - ένα παραδοσιακό ανδρικό κοτσάνι, που χαρακτηρίζεται από μια φωτεινή μάλλινη φούσκα και σατέν κορδέλες (όπως τη θάλασσα). Το μπερές είναι κατασκευασμένο από το ίδιο ύφασμα και έχει το ίδιο χρώμα με το χείλος.
2. Tam-o-shenter - μια άλλη εθνική παίρνει για τους Σκωτσέζους. Εκτός από ένα μπορντόρα, μερικές φορές έχει ένα κοκκάδι με τη μορφή ενός ομόκεντρου στεφάνου στο κέντρο και ένα φτερό στην αριστερή του πλευρά. Διαφέρει από την προηγούμενη κεφαλίδα μόνο όταν δεν υπάρχουν κορδέλες.
3. Glengarry - ένα καπάκι από φύλλο αλουμινίου, ένα τροποποιημένο μοντέλο του bmoral. Η αρχική της αποστολή ήταν να στρατευθεί με ρούχα εργασίας. Από τον XIX αιώνα γίνεται το παραδοσιακό καπέλο των σκωτσέζων μπαγκαζιέρων.

• Μία από τις προσθήκες υπογραφής του ατομικού στυλ των σύγχρονων ανδρών στη Σκωτία είναι ο δερμάτινος σπόρος (τσάντα πορτοφολιών), ο οποίος συνδέεται με τη ζώνη kilt. Για τους Σκωτσέζους, θεωρείται ένα λειτουργικό υποκατάστατο για τσέπες, οι οποίες, δυστυχώς, δεν παρέχονται σε μια αυστηρή εθνική φορεσιά. Το sporran βρίσκεται, κατά κανόνα, στην παλάμη κάτω από τον ιμάντα του δέρματος που καθορίζει το kilt, ή σε μια ξεχωριστή αλυσίδα που σφίγγει τους γοφούς.

• Το Skin Doo είναι ένα παραδοσιακό σκωτσέζικο μαχαίρι, το οποίο στην αρχαιότητα φοριόταν στη δερμάτινη γούνα του δεξιού ποδιού έτσι ώστε η λαβή να παραμένει αόρατη. Αυτή η φράση μεταφράζεται από τη γαελική γλώσσα ως ένα μαύρο στιλέτο. Το μαχαίρι είναι υποχρεωμένο σε αυτό το όνομα, πρώτον, από το γεγονός ότι η λεπίδα του ήταν κατασκευασμένη από μαύρο υλικό. δεύτερον, ο τρόπος που το φορούσε πρότεινε επίσης τις σκέψεις για το μαύρισμα των σκέψεων του χρήστη του.

• Το Dirk είναι ένα κλασικό σκωτσέζικο dirk σχεδιασμένο αποκλειστικά για δημοσίευση σήμερα. Είναι εξοπλισμένο με μια ευθεία λεπίδα μισού μέτρου. Είναι δεμένο σε δερμάτινη ζώνη.

• Gilly - μαλακά δερμάτινα πάνινα παπούτσια, μοκασίνες για σκωτσέζους χορευτές που εκτελούν εθνικές χορογραφικές μελέτες.

Η χρήση του συνδυασμού χρωμάτων μιας άλλης κοινότητας θεωρείται κοινωνικό έγκλημα, το οποίο διερευνάται από ένα ειδικό σώμα και από τον Chief Herald, ο οποίος την κατευθύνει. Κύριες αρμοδιότητές του είναι να ελέγχει τη σωστή χρήση των χρωμάτων, μελωδιών του (που ανήκουν σε ένα συγκεκριμένο clan).

Ιστορικά, στη Σκωτία, ήταν τα αντρικά ρούχα που επικεντρώνονταν περισσότερο στην προσοχή της. Η γυναικεία ντουλάπα ήταν λιγότερο εύγλωττη και διακοσμημένη. Εντούτοις, τα ρούχα σε αυτό αναγκαστικά εκτελούνται με στοιχεία της υπαγωγής σε clan.

Τα κυριότερα μέρη της οποίας αποτελούσαν η εθνική φορεσιά για τις γυναίκες της Σκωτίας ήταν τα εξής:

1. Απλό βαμβακερό φόρεμα στο πάτωμα.
2. Το άνω φόρεμα είναι κατασκευασμένο από μαλλί, όχι μικρότερο από το γόνατο σε μήκος, με ένα ξεχωριστό χρώμα φυλής.
3. Κλασική ποδιά από μαλλί, διακοσμημένη με σπάνιο σχέδιο ή πλεξούδα.
4. Cape με ένα μοναδικό κούμπωμα στο λαιμό, που αποτελούσε μια κουκούλα και ένα αδιάβροχο.
5. Οι κεφαλές φοριούνται αποκλειστικά από έγγαμες γυναίκες.
6. Τα εθνικά γυναικεία παπούτσια Scotch διέφεραν από τους άντρες μόνο σε μέγεθος.
7. Μέχρι τα τέλη του XVI αιώνα, η χρήση ενός επιμήκους χαλκού-καρφιού χρησιμοποιήθηκε μεταξύ των γυναικών.

Τα εθνικά ρούχα για την κοπέλα επαναλάμβαναν εντελώς ένα πρότυπο σετ κοστούμι για την ενήλικη γυναίκα.Τα κορίτσια πάντα περπατούσαν με γυμνό κεφάλι και τους επιτρεπόταν να διακοσμούν το φόρεμα και τις ποδιές με τα εθνικά σχέδια των λαμπρών παιδιών. Όσο για την κλασική στολή για το αγόρι, δεν υπήρχε σχεδόν καμία διαφορά από το παραδοσιακά αρσενικό kilt με όλα τα συνοδευτικά αξεσουάρ και προσθήκες.

Κατανοώντας όλες τις λεπτότητες των ιστορικών προϋποθέσεων και των συνθηκών για τη δημιουργία μιας εθνικής ενδυμασίας, αρχίζετε να καταλαβαίνετε πόσο ισχυρή είναι η ενότητα του έθνους, που χτίστηκε για αιώνες στην ατομικότητα κάθε μεμονωμένης οικογένειας. Σήμερα, η χρήση του παραδοσιακού μεγάλου kilt μπορεί να βρεθεί μεταξύ των Κελτών λαών: της Ουαλίας και της Ιρλανδίας. Στον ελάχιστο βαθμό που εμπλέκεται σε αυτό και στους κατοίκους της Νήσου του Μαν.