Η εθνική φορεσιά Κομί είναι ένα βιβλίο για την ιστορία του λαού. Κάθε κομμάτι ρούχα είναι μια περιγραφή της ζωής, της ζωής, των παραδόσεων, των πεποιθήσεων, των εθίμων, του πολιτισμού. Επομένως, η διατήρηση της εθνικής ενδυμασίας σε όλες τις λεπτομέρειες και τα στοιχεία της σημαίνει να διατηρηθεί η ιστορία του έθνους.
Ιστορία
Οι Κοί ή Ζυριάντες, όπως ονομάζονταν στην αρχαιότητα, ζούσαν στη βορειοανατολική Ρωσία. Οι άνδρες ασχολούνταν με τη γεωργία, την αλιεία, το κυνήγι, την κτηνοτροφία, τη δασοκομία. Οι γυναίκες έκαναν ρούχα. Τα κορίτσια από την παιδική ηλικία έμαθαν να πλέκουν ένα πανί από εγχώριο λινάρι και κάνναβη, κλώσσες, πλέκοντας τα ρούχα και να πατούν μπότες, ράψιμο εξωτερικών ενδυμάτων και παπούτσια.
Τα λαϊκά ρούχα Κομί ενσωματώνουν την ταυτότητα και την εθνική κουλτούρα του λαού.
Περιγραφή του φορέματος
Ανδρικά ρούχα
Οι άντρες ήταν απαράδεκτοι στα ρούχα. Πουκάμισα που ράβονται από καμβά και παντελόνια που μπαίνουν σε μπότες ή πλεκτές κάλτσες, καθώς και μια στενή ζώνη ή φαρδύ φύλλο.
Η στολή διακοπών διέφερε κυρίως από το υλικό από το οποίο κατασκευάστηκε. Το πουκάμισο ήταν μεταξωτό ή σατέν, η ζώνη ήταν υφασμένη ή δερμάτινη, τα παντελόνια ήταν πανί. Το εξωτερικό ένδυμα το καλοκαίρι ήταν ένα λινάρι hoodie, το φθινόπωρο και το χειμώνα - ένα καφτάν ή παλτό από δέρμα προβάτου. Οι αρχηγοί των ανδρών καλύφθηκαν με καπάκια, καπέλα από ύφασμα, πιλήματα και γούνα.
Ένα πρόσθετο στοιχείο των ενδυμάτων των κυνηγών ήταν μια δεξαμενή κορυφής (lusan), κατασκευασμένη από χοντρό χοντρό καμβά ή ύφασμα σπιτιού. Ένα υποχρεωτικό αξεσουάρ γι 'αυτήν ήταν μια δερμάτινη ζώνη στην οποία ένας κυνηγός μπορούσε να συνδέσει ένα θηκάρι, ένα σκάφος με νερό και άλλα πράγματα που χρειαζόταν στο δάσος.
Το κοστούμι για τους άνδρες ήταν το ίδιο για όλους τους κατοίκους της Komi. Η εξαίρεση ήταν τα κορυφαία χειμωνιάτικα ρούχα των Ιζημιών που έζησαν στο βορρά. Όντας παπάδες ταράνδων, έβραζαν ρούχα για σκληρό πολικό χειμώνα από δέρματα ταράνδων.
Γυναικεία ρούχα
Το σύνολο της γυναικείας ενδυμασίας περιελάμβανε δύο βασικά στοιχεία: ένα πουκάμισο και ένα μπλουζάκι - αυτό είναι το λεγόμενο σύνθετο φόρεμα. Ωστόσο, με ένα τέτοιο ελάχιστο, τα ρούχα των γυναικών Κομί εκπλήσσονται από την ποικιλομορφία τους. Όλα τα στυλ και τα είδη του είχαν διαφορετικό σκοπό.
Τα είδη ένδυσης χωρίστηκαν ανάλογα με το σκοπό, την ηλικία, το καθεστώς, την εθνογραφική συνένωση.
Το απλό λευκό ή γκρι πουκάμισο ήταν μεγάλο. Για το ράψιμο του ανώτερου τμήματος, το οποίο ήταν ορατό, το ύφασμα ήταν λεπτό και υψηλής ποιότητας, ο πυθμένας ήταν ραμμένος από χοντρό αλλά ανθεκτικό ύφασμα. Διακόμισαν το πουκάμισο με κεντήματα ή ένθετα από ύφασμα διαφόρων χρωμάτων και αποχρώσεων. Φορούσαν ένα φωτεινό μοτίβο πάνω στο πουκάμισο.
Για εορταστικά ρούχα, επέλεξαν ακριβό ύφασμα και πλούσιες διακοσμήσεις. Οι πλούσιοι άνθρωποι θα μπορούσαν να αντέξουν στο μετάξι, στο σατέν ή στο μπροκάρ, τον χειμώνα φορούσαν αλεπούδες. Η φορεσιά του κοριτσιού, της παντρεμένης γυναίκας και των γυναικών της εποχής διέφεραν με τη μορφή της κεφαλής και του χρώματος των γυναικών.
Η ποδιά ήταν επίσης ένα στοιχείο του φορέματος, φορέθηκε στην κορυφή ενός σκουλαρίκι. Ένας υφασμένος ή υφαντός ιμάντας που περιβάλλεται από πλέγμα.
Η κεφαλίδα ήταν ένα σημαντικό στοιχείο της γυναικείας ενδυμασίας, επειδή έδειχνε την κοινωνική θέση της ερωμένης του. Τα κορίτσια είχαν τη δυνατότητα να μην κρύβουν τα μαλλιά τους, να μην φορούν μαντήλια, το κεφαλόδεσμο ήταν ένα στεφάνι, μια λωρίδα υφάσματος, μια κορδέλα, ένας επίδεσμος. Αφού παντρεύτηκαν, οι γυναίκες κάλυπταν τα μαλλιά τους με ένα κασκόλ ή ένα κοκόσνικο. Οι ηλικιωμένες γυναίκες φορούσαν σκούρα χρώματα κασκόλ.
Το μαντήλι ήταν το πιο πολύτιμο και επιθυμητό δώρο. Η διακόσμηση των μαντήλιων ήταν μακριές βούρτσες, που θεωρούνταν ταλμηρή από το κακό και το φθόνο.
Παπούτσια
Ανδρικά και γυναικεία παπούτσια πρακτικά δεν διέφεραν μεταξύ τους: γάτες, μπότες, καλύμματα για μπότες. Τα χειμωνιάτικα παπούτσια ήταν βαλλέι, αισθάνθηκαν μπότες.Οι κάτοικοι των νότιων περιοχών βρέθηκαν σε σανδάλια με σημύδα, βόρεια - σε παπούτσια από γούνα ταράνδου. Πολύ δημοφιλείς με τους άνδρες και τις γυναίκες ήταν κάλτσες με σχέδια, πλεκτά από πολύχρωμο μαλλί.
Πρωτοτυπία
Τα εθνικά είδη ένδυσης, που δημιουργήθηκαν για μεγάλο χρονικό διάστημα, αποτελούν αναπόσπαστο σύνδεσμο στον πολιτισμό του λαού Κοί, ο οποίος απορροφά τα χαρακτηριστικά της παραδοσιακής στάσης του λαού.
Τα μοντέλα των ρούχων, η πρακτικότητα, η σκοπιμότητά τους, η σχεδιαστική απόφαση οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό στις κλιματολογικές συνθήκες, στην κατοχή του λαού. Οι παραδοσιακές φορεσιές είναι ποικίλες, πολύχρωμες, θεαματικές, λειτουργούν ως συμπλήρωμα στην σκληρή φύση της πατρίδας τους.
Κάθε εθνική ομάδα που ζούσε στο έδαφος της Δημοκρατίας Κομί - Sysol, Udora, Luzsko-Lytskaya, Komi-Permian, Izma, Priluzskaya, Upper- and Lower-Vychegodskaya, Vymskaya, Pechora - συνέβαλε τις δικές της αποχρώσεις στο στυλ και την εμφάνιση της εθνικής ενδυμασίας.
