Εθνικές φορεσιές

Ισπανική φορεσιά

Ισπανική φορεσιά

ενταχθούν στη συζήτηση

 
Το περιεχόμενο
  1. Υφάσματα και υλικά
  2. Χρόνος και παράδοση
  3. Σχετικά με την ισπανική λαϊκή φορεσιά
  4. Στο ρυθμό του φλογερού χορού: οι τρέχουσες τάσεις
  5. Φίλοι της ηλιόλουστης Ισπανίας

Με τη βοήθεια της ισπανικής φορεσιάς, μπορείτε να τονίσετε τα εθνικά χαρακτηριστικά και τα χρώματα της Ισπανίας. Πρόκειται για μια αρχαία χώρα φοινικικής καταγωγής, η οποία παλαιότερα ονομαζόταν Ιβηρία. Βρίσκεται στις ακτές της Μεσογείου και για μεγάλο χρονικό διάστημα ήταν υπό Ρωμαϊκή κυριαρχία και στη συνέχεια υιοθέτησε τον Χριστιανισμό.

Ισπανική φορεσιά - η πολυτέλεια και η ομορφιά ενός καυτού χορού

Η ισπανική φορεσιά ήρθε στη μόδα τον 15ο αιώνα. Ήταν η Αναγέννηση, που υπαγορεύει τις συνθήκες της. Στη συνέχεια, με έναν τρόπο ήταν τα ιπποτικά ιδανικά, οι τρόποι των βασιλέων και η σοβαρότητα της Καθολικής Εκκλησίας, για την οποία όλα ήταν αμαρτωλά.

Στα ρούχα, οι φυσικές και αναλογικές μορφές ήταν σημαντικές, αλλά ήταν κρυμμένες από τα αδιάκριτα μάτια όσο το δυνατόν περισσότερο για να αντισταθούν στον πειρασμό. Αυτή τη στιγμή, ο όρος "ισπανική μόδα" εμφανίζεται στο ευγενές δικαστήριο των Αψβούργων, το οποίο στη συνέχεια υιοθετήθηκε από πολλές βασιλικές οικογένειες της Ευρώπης. Για τα αξιόλογα πρόσωπα ραπτική ράβεται πλαίσιο, χύμα και βαριά κοστούμια. Ήταν βαρύ για να φορούν, καθώς καλύπτουν σχεδόν όλο το σώμα και συγκρατούνται κίνηση. Δεν υπήρχε ελευθερία στα ρούχα των γυναικών.

Το κοστούμι τριγωνικού σχεδίου μοιάζει με μια περίπτωση στην οποία μια γυναίκα ήταν κρυμμένη. Σύμφωνα με το μύθο, αυτό το ύφος εφευρέθηκε από τη βασίλισσα της Καστίλλης, την Χουάνα της Πορτογαλίας, έτσι ώστε κανείς να μην γνωρίζει την εγκυμοσύνη της. Χάρη στην βασιλική εφεύρεση, οι Ισπανοί για πολλά χρόνια φορούσαν πλούσια και πολυτελή φορέματα που ήταν άβολα και ογκώδη.

Γυναικείο φόρεμα - η ομορφιά των γεωμετρικών σχημάτων

Η Ισπανία έχει γίνει ο πρόδρομος της ευρωπαϊκής μόδας. Τα ρούχα των εκπροσώπων του βασιλικού δικαστηρίου της Αναγέννησης είχαν τα δικά του χαρακτηριστικά:

  • Το σχήμα και η σιλουέτα έμοιαζαν με ένα τριγωνικό πλαίσιο.
  • Τα φορέματα ήταν ραμμένα με μπούστο και με σφιχτό, κλειστό κορσέ για να κρύψουν τις φυσικές μορφές του στήθους.
  • Το μπροστινό μπούστο είχε το σχήμα ενός επιμήκους ακουστικού. Το πλαίσιο ήταν κατασκευασμένο από λυγισμένο μεταλλικό σύρμα, το οποίο κόπηκε με ακριβό ύφασμα.
  • Δύο στενές φούστες προσαρτήθηκαν στο μπούστο. Αυτά ήταν ραμμένα από ταφτά και βρίσκονταν παράλληλα μεταξύ τους.
  • Η κορυφαία φούστα είχε τριγωνικό λαιμό και ο πυθμένας είχε μεταλλικά στεφάνια. Οι φούστες κόπηκαν ο ένας στον άλλο.
  • Πάνω από τις φούστες, ένα πάνω φόρεμα κόπηκε με σχισμή. Ήταν στερεωμένη με βρόχους και δεμένη με τόξο.
  • Το φόρεμα ήταν διακοσμημένο με μαργαριτάρια και ένα δίχτυ στο οποίο υφαντά χρυσά νήματα. Όλα αυτά χρησιμοποιήθηκαν ως ένθετα.
  • Με τη βοήθεια ενός κορσέ, η μέση στενόταν και το στομάχι σφιγμένο. Μία στενή πλάκα προσαρτήθηκε σε αυτό, η οποία χρησίμευσε για το σκοπό αυτό.
  • Τα γυναικεία ρούχα ήταν με μακριά διπλά μανίκια, τα οποία ραμίσαμε από διαφορετικά υφάσματα. Το μανίκι είχε μια τομή σε όλο το μήκος και επεκτάθηκε στον πυθμένα σαν φτερά.
  • Οι ώμοι αυξάνονται τεχνητά με τη βοήθεια ειδικών κυλίνδρων και ανώτερων μανικιών.

Εκείνη την εποχή, δεν επιτρέπεται στις γυναίκες να περπατούν με ανοιχτό λαιμό και ντεκολτέ - έτσι το κολάρο ήταν για αυτούς μια πραγματική σωτηρία και μια ειδική διακόσμηση. Ήταν στρογγυλός, κυματοειδές και ραμμένο από ένα λεπτό λευκό χέρι. Στην αρχή, το κολάρο ήταν μικρό - όχι περισσότερο από 15 εκατοστά, αλλά με την πάροδο του χρόνου έγινε η μόδα να φορέσει μεγάλα κολάρα - μέχρι 30 εκατοστά.

Εκτός από το επίδεσμο, χρησιμοποιήθηκαν διάφορες διακοσμήσεις, για παράδειγμα, χάντρες, ανεμιστήρας, ζώνη με πόρπη ή καπέλα.

Κάτω από το φόρεμα, η κυρία φορούσε παπούτσια με μαζική ξύλινη σόλα. Είναι διακοσμημένα με στολίδι από νύχια. Το πάχος των παπουτσιών έδειξε ένα σημάδι της αριστοκρατίας και ευγενείας ενός ατόμου. Τα παπούτσια ήταν κατασκευασμένα από γνήσιο δέρμα, βελούδο ή σατέν και διακοσμημένα με μοτίβο ή κεντήματα.Δεν έπρεπε να έχουν κοιτάξει από κάτω από το φόρεμα, εκτός από τα ξύλινα παπούτσια, τα οποία θα μπορούσαν να είναι ορατά σε βαθύ αστράγαλο.

Υφάσματα και υλικά

Η αυστηρή εθιμοτυπία της ισπανικής κοινωνίας του 16ου και 17ου αιώνα υπαγορεύει τις συνθήκες της όχι μόνο για τα ρούχα αλλά και για το υλικό:

  • Εκείνη την εποχή, διανεμήθηκαν φωτεινά, πολύχρωμα υφάσματα με μοτίβο. Τα ζωικά στοιχεία, τα θρησκευτικά σύμβολα και τα εραλδικά σημάδια χρησιμοποιήθηκαν ως σχέδιο.
  • Το χρωματικό σχήμα ήταν διαφορετικής ποικιλίας. Μαύρο, καφέ, γκρι, λευκό, κόκκινο, μοβ και πράσινο επικράτησαν στα ρούχα.
  • Τα ρούχα διακοσμούσαν επιπλέον χρυσά νήματα, κορδόνια, κορδέλες και δαντελωτές δαντέλες. Όλα αυτά ήταν ραμμένα σε ένα κοστούμι σε μια διαφορετική κατεύθυνση.
  • Στα τέλη του XVI αιώνα, τα ομαλά μονόχρωμα υφάσματα ήταν στην μόδα.

Χρόνος και παράδοση

Απλά κορίτσια προτιμούσαν να φορούν διαφορετικά από τις ευγενείς κυρίες. Είχαν μια διαφορετική μόδα, η οποία αποτέλεσε τη βάση της παραδοσιακής ισπανικής λαϊκής φορεσιάς. Μπορούμε να το κρίνουμε από τους πίνακες του διάσημου Ισπανού καλλιτέχνη Goya, ο οποίος χρησιμοποίησε φωτεινά χρώματα και ασυνήθιστο φωτισμό στο έργο του. Είναι ένας από τους πρώτους που δοξάζουν τον Mάχα, έναν κατοίκου της πόλης που είναι το πρωτότυπο της περίφημης Carmen.

Τα ρούχα των συνηθισμένων γυναικών στα μέσα του 17ου αιώνα αποτελούνταν από τα ακόλουθα στοιχεία:

  • Οι γυναίκες φορούσαν πολύχρωμα φορέματα χωρίς κορσέδες και δεν χρησιμοποιούσαν μεταλλικά πλαίσια για φούστες. Το κάτω μέρος του φορέματος ήταν με μεγάλες πτυχώσεις και κυμάτιζε ελεύθερα στον άνεμο.
  • Τα πουκάμισα είχαν ένα μπούστο και ένα δαντελωτό κορσάζ. Τα μανίκια μειώθηκαν. Θα μπορούσαν να κυλήσουν μέχρι τον αγκώνα ή να αφαιρεθούν τελείως.
  • Το φόρεμα φορούσε ένα προσαρμοσμένο σακάκι.
  • Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό θεωρήθηκε ως μια ορθογώνια κορυφογραμμή. Κτύπησαν τα μαλλιά. Η χτένα ήταν σκαλισμένη, ύψους 20 cm, με αρκετά δόντια. Ήταν φτιαγμένο από κέλυφος από ελεφαντόδοντο ή χελώνα. Με μια κούρεμα πήγε στις γυναίκες στην επαρχία.
  • Μια ιδιαίτερη διακόσμηση ήταν η μαντίλα. Το λεγόμενο μακρύ πέπλο δαντέλα, το οποίο βάλθηκε στη χτένα. Το ελαφρύ μαντίλα φορούσε τα άγαμα κορίτσια και το μαύρο από τις γυναίκες. Για τις επίσημες περιπτώσεις φορούσαν ένα μακρύ πέπλο που κάλυπτε εντελώς ολόκληρη την πλάτη. Στο χορό το πέπλο δεν χρησιμοποιήθηκε, ή ήταν η συντομευμένη έκδοση του.
  • Η στολή συμπλήρωσε τον ανεμιστήρα δίπλωσης. Ήταν ένα πραγματικό έργο τέχνης, όπως έγινε με το χέρι. Η βάση του ανεμιστήρα ήταν από ξύλο. Ήταν καλυμμένο με μετάξι, βελούδο ή μαλακό δέρμα. Μερικοί οπαδοί ήταν διακοσμημένοι με δαντέλα.
  • Στο γυναικείο κοστούμι υπήρχαν σημαντικές λεπτομέρειες: μεγάλα σκουλαρίκια, λουλούδια και χτένες για τα μαλλιά.

Σχετικά με την ισπανική λαϊκή φορεσιά

Χρόνια πέρασαν και η ισπανική στολή μεταμορφώθηκε: κάποια από τα στοιχεία της πόλης δεν φορούσαν πλέον τα τέλη του 19ου - αρχές του 20ού αιώνα. Για παράδειγμα, η μαντίλα και η κορυφή, που ονομάζεται πενέτα στα ισπανικά, έγιναν μέρος των βασιλικών ενδυμάτων. Τώρα οι λεπτομέρειες αυτές θεωρούνται ιστορικές: μπορούν να παρατηρηθούν περιστασιακά σε εθνικές αργίες, καρναβάλια ή γάμους.

Εθνική ισπανική φορεσιά - μέρος του πολιτισμού της Ισπανίας. Κάθε περιοχή της χώρας έχει τα δικά της ρούχα:

  • Στο νότο, στην ύπαιθρο, οι Ισπανοί χορεύουν φλαμένκο. Όταν οι άνθρωποι ακούνε αυτή τη λέξη, αντιπροσωπεύουν την εικόνα μιας παθιασμένης γυναίκας σε ένα κόκκινο φόρεμα. Το Flamenco δημιουργήθηκε και παραδόθηκε σε άλλες γενιές της τσιγγάνικης γυναίκας της Ανδαλουσίας. Προτίμησαν να ντυθούν εκφραστικά για χορό, να τονίσουν κάθε κίνηση. Οι χορευτές έχουν μια στενή μέση και στρωμένες φούστες, με φτερά και κουρτίνες. Τα χέρια τους είναι ανοιχτά ή πλήρως κλειστά.
  • Στο κέντρο της χώρας, τα κορίτσια φορούσαν παραδοσιακά ισπανικά φορέματα ή ένα πουκάμισο με ιμάντες ώμου, το οποίο φορούσε με ένα μικρό φως σακάκι. Το κεφάλι ήταν καλυμμένο με κασκόλ ή καπέλο.
  • Στη Βαλένθια, η γυναικεία ενδυμασία αποτελείται από ένα μεταξωτό ελαφρύ φόρεμα με ποδιά. Στο κεφάλι υπάρχει ένα λεπτό μαντήλι με ένα μοτίβο, το οποίο είναι στερεωμένο πίσω από το τόξο. Το φόρεμα συμπληρώνει τις φωτεινές κάλτσες και τα παπούτσια με χαμηλό τακούνι.
  • Στην Καταλονία, τα κορίτσια προτιμούν να φορούν ανοιχτές φούστες με διακοσμητικές ποδιές.Η φιγούρα τους υπογραμμίζεται από ένα λευκό μπούστο δαντέλας και οι ώμοι κλείνουν με ανοιχτό σάλι. Λεπτά γάντια που φτάνουν στον αγκώνα τίθενται στα χέρια. Στο κεφάλι - μαντίλα.
  • Η γυναικεία ενδυμασία της Γαλικίας αποτελείται από μια μπλούζα με μακριά μανίκια και μια φουσκωτή κόκκινη φούστα με μακριές, σκούρες βελούδινες ρίγες. Μια μικρή ή μεγάλη ποδιά με δαντέλες και χάντρες φοριέται στη φούστα. Ένα απαλό σάλι είναι τυλιγμένο γύρω από τους ώμους σας. Το κεφάλι είναι δεμένο με ένα μαντήλι.
  • Στο βόρειο τμήμα της Ισπανίας, η εθνική γυναικεία στολή με καταπραϋντικές αποχρώσεις και με μέτριο σχέδιο.
  • Σε ένα κοστούμι γυναικών από την Άνω Αραγόνα υπάρχει ένα κρέμα πουκάμισο με ένα υπέροχο χτένισμα.
  • Στην Κάτω Αραγονία, τα εορταστικά ρούχα αποτελούνται από μια σύντομη πτυχωτή φούστα, μια ποδιά και μια μπλούζα με κοντό μανίκι, που καλύπτεται με ένα σάλι.

Στο ρυθμό του φλογερού χορού: οι τρέχουσες τάσεις

Η Ισπανία είναι μια χώρα με πλούσια κουλτούρα και παραδόσεις. Η μοντέρνα γυναικεία φορεσιά έχει κληρονομήσει πολλά ιστορικά στοιχεία. Η παραδοσιακή στολή είναι κομψή, με ενδιαφέρουσες διακοσμήσεις. Είναι διακοσμημένο με κέντημα χρυσού και ασήμι και πολύχρωμες πέτρες. Κουμπιά με στολίδια, φαρδιά ζώνες και μεγάλα περιλαίμια μπορούν ακόμα να χρησιμοποιηθούν. Σε ένα γυναικείο κοστούμι της Γαλλίας τέτοιες λεπτομέρειες είναι σχετικές:

  • Λευκή ή μαλακή μπλούζα κρέμας, ραμμένη από ελαφρύ ύφασμα, με μανικέτες, μανίκια και δαντέλα.
  • Μακρύς, ξεφλούδισε από τη μέση του μηρού, μια φούστα από μαλακό ύφασμα. Μπορεί να είναι με κυρτά σχέδια ή χωρίς αυτά.
  • Το φόρεμα είναι κόκκινο με λίγα flounces.
  • Καλοκαιρινό φόρεμα σε φωτεινά χρώματα και με σχέδιο μεγάλων φωτεινών χρωμάτων. Συμπληρώνεται από ένα καπέλο ή ένα μαντήλι με φαρδιά γείσα.
  • Κορσέ με τη μορφή μαύρου γιλέκου ή δαντέλας προς τα πάνω.
  • Λεπτομέρειες: τεχνητά άνθη στη ζώνη, στα μαλλιά ή στο κολάρο.
  • Πολύχρωμο, ευάερο σάλι με περιθώριο.

Οι κάτοικοι μιας ηλιόλουστης χώρας αγαπούν να ντύσουν με έναν πρωτότυπο και φυσικό τρόπο. Τα φωτεινά ρούχα τους με εκφραστικές λεπτομέρειες μπορούν να δημιουργήσουν μια αξέχαστη εικόνα και να δώσουν στους επισκέπτες μια εορταστική διάθεση.

Ο χορός Flamenco, που έγινε το σήμα κατατεθέν της Ισπανίας, ερωτεύτηκε πολλά έθνη. Συμπεριλαμβάνεται στο πρόγραμμα πολλών εκδηλώσεων για να φέρει ένα κομμάτι της Ισπανίας και να το εισαγάγει στο εθνικό του χρώμα. Τον τελευταίο καιρό τα πανηγύρια και τα φεστιβάλ πραγματοποιούνται σε διάφορα εκπαιδευτικά ιδρύματα, για παράδειγμα, σε νηπιαγωγεία ή σε σχολεία. Επιλέγοντας αποκριάτικες στολές, μπορείτε να δημιουργήσετε μια όμορφη και κατάλληλη εικόνα σκηνής. Η εθνική ισπανική φορεσιά για τα κορίτσια περιλαμβάνει όλες τις λεπτομέρειες της γυναικείας εικόνας.

Το κοστούμι Flamenco μπορεί να είναι δύο τύπων:

  • Η πρώτη επιλογή είναι ένα φόρεμα με ωοειδές λαιμόκοψη και διακοσμητικά ή μια πολυστρωματική τσιγγάνικη φούστα. Κάτω από αυτό μπορείτε να φορέσετε οποιαδήποτε μπλούζα ή κορυφές.
  • Η δεύτερη επιλογή είναι μια ειδική μπατ. Αυτή είναι μια απλή φούστα με ένα μακρύ τρένο στο πίσω μέρος. Το ύφος της εξαρτάται από το ύφος του χορού. Το Bata σάς επιτρέπει να μετακινείτε ελεύθερα γύρω από τη σκηνή, καθώς δεν συγκρατεί τις γρήγορες κινήσεις. Με τη βοήθειά του είναι εύκολο να δημιουργήσετε μια εντυπωσιακή εικόνα ενός χορευτικού Ισπανόφωνου.

Φίλοι της ηλιόλουστης Ισπανίας

Η γυναικεία εθνική φορεσιά της χώρας της Φοινικίας είναι φωτεινή, πολύχρωμη, με ιδιαίτερη ενέργεια. Οι γεύσεις, οι παλιές παραδόσεις και η πρωτοτυπία του ισπανικού λαού αλληλοσυνδέονται. Πολλά κορίτσια και γυναίκες μοιάζουν με την εικόνα ενός ελεύθερου ισπανικού τσιγγάνου που μπορεί ελεύθερα να χορέψει στις πλατείες μιας πολυσύχναστης πόλης και να προσελκύσει την προσοχή των περαστικών.

Οι ρομαντικές φύσεις αφήνουν πολλές θετικές κριτικές σχετικά με την εθνική ισπανική φορεσιά. Τα κορίτσια λένε ότι τα ρούχα είναι ιδανικά για κλασικό ισπανικό χορό και φλαμένκο. Τονίζει το κίνημα κάθε χορευτή και την περήφανη στάση του. Μια μακριά, χνουδωτή, πολυστρωματική φούστα με μανίκια δεν συγκρατεί τα σκαλοπάτια και σας επιτρέπει να μετακινείτε εύκολα στο διάστημα.

Η αρμονική εικόνα γοητεύει το κοινό με πάθος και ομορφιά, προκαλεί συμπάθεια και αφήνει θετικά συναισθήματα. Ειδικές λεπτομέρειες φέρνουν τις λεπτομέρειες της φορεσιάς: έναν ανεμιστήρα, χάντρες, σκουλαρίκια και λουλούδια που είναι προσαρτημένα στα μαλλιά ή στο κολάρο.

Επιλέγοντας μια στολή, μπορείτε να δώσετε ελεύθερη φρενίτιδα στη φαντασία. Τα ισπανικά είδη ένδυσης είναι τόσο διαφορετικά ώστε είναι εύκολο να τα δημιουργήσετε με τα χέρια σας. Δεν υπάρχει λόγος αμφιβολίας για την επιλογή των υφασμάτων: οι μονοφωνικές και πολύχρωμες επιλογές θα είναι κατάλληλες. Μια σωστά κατασκευασμένη ισπανική φορεσιά θα γίνει μέρος ενός ολόκληρου έθνους με την πλούσια ιστορία του.

Γράψτε ένα σχόλιο
Πληροφορίες που παρέχονται για σκοπούς αναφοράς. Μην αυτο-φαρμακοποιείτε. Για την υγεία, συμβουλευτείτε πάντοτε έναν ειδικό.

Μόδα

Ομορφιά

Σχέση