Ινδική φορεσιά

Τα εθνικά κοστούμια της Ινδίας είναι πολύ διαφορετικά και ποικίλλουν ανάλογα με την εθνικότητα, τη γεωγραφία, το κλίμα και τις πολιτιστικές παραδόσεις. Τα υλικά που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή ρούχων έχουν διαφορετική δομή ύφανσης, πάχος ινών, χρώμα και χαρακτηριστικό στολίδι. Επιπλέον, τα σχέδια στο ύφασμα εκτελούνται πολύ συχνά χρησιμοποιώντας κεντήματα.

Κατά τη διάρκεια των ανασκαφών, βρέθηκαν πολλές βελόνες οστών και περιστρεφόμενες ρόδες περίπου πέντε χιλιάδες χρόνια π.Χ. Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι, ίσως, οι Ινδοί κατέκτησαν τη διαδικασία κατασκευής και επεξεργασίας μετάξι πολύ πριν από τον κινεζικό πολιτισμό, ο οποίος παραδοσιακά θεωρείται ο ανακαλύπτης των μεταξωτών υφασμάτων.

Διάφορες τεχνικές ύφανσης χρησιμοποιήθηκαν στην αρχαία Ινδία, πολλές από τις οποίες έχουν επιβιώσει μέχρι σήμερα. Το μετάξι και το βαμβάκι υφαίνονται σε διάφορα σχέδια και μοτίβα, όπου κάθε περιοχή αναπτύσσει το ιδιαίτερο στυλ και την τεχνική της. Υπό την επίδραση του πολιτισμού της αρχαίας Περσίας, οι Ινδοί δάσκαλοι άρχισαν να εκκομίζουν υφάσματα με χρυσά και ασημένια νήματα.

Η βαφή ρούχων στην αρχαία Ινδία ασκήθηκε ως μορφή τέχνης. Καταγράφηκαν πέντε πρωταρχικά χρώματα και τα πολύπλοκα χρώματα ταξινομήθηκαν σύμφωνα με τις πολυάριθμες αποχρώσεις τους. Οι κυρίοι βαφής διακρίνονται σε 5 αποχρώσεις του λευκού. Η τεχνική βαφής βαφής ήταν κοινή στην Ινδία, ξεκινώντας από τη δεύτερη χιλιετία π.Χ.

Για την κατασκευή των κοστουμιών τους, οι Ινδοί χρησιμοποίησαν άλλο υλικό - λινάρι. Το λινά ήταν ιδανικό για τις ιδιότητες και τις ιδιότητές του για το καυτό υγρό κλίμα της Ινδίας.

Στο βόρειο τμήμα της χώρας χρησιμοποιούνται συχνά σάλτσα Κασμίρ. Είναι κατασκευασμένο από λεπτό κατσικίσιο μαλλί. Θερμάει τέλεια στα δροσερά βράδια.

Οι Ινδοί αρέσουν πολύ στο μπροκάρ. Τα καφτάν συχνά ράβονται από αυτό το χρυσά κεντημένο ύφασμα.

Στην Ινδία, οι επιλογές για τα κοστούμια των γυναικών είναι εξαιρετικά πολύπλευρες και συνδέονται άρρηκτα με τις συνθήκες διαβίωσης και τις παραδόσεις κάθε περιοχής ξεχωριστά. Είναι πάντα απίστευτα όμορφο, κομψό και γεμάτο με διάφορα στολίδια, κεντήματα και στολίδια.

Η κατασκευή αυτών των εξαρτημάτων απαιτεί ιδιαίτερη χειροτεχνία, έτσι ώστε οι ινδοί ράβδοι να τηρούνται με μεγάλη σεβασμό από το κοινό.

Η παραδοσιακή φήμη - sari - έγινε παγκοσμίως γνωστή. Το sari είναι μια λωρίδα από ραβδωτό ύφασμα, μήκους από τέσσερα έως εννέα μέτρα, το οποίο μπορεί να πεταχτεί πάνω από το σώμα σε μια ευρεία ποικιλία παραλλαγών. Το πιο συνηθισμένο ύφος της φορεσιάς είναι όταν ο καμβάς τυλίγεται γύρω από τη μέση με το ένα άκρο και το άλλο άκρο τυλίγεται γύρω από τον ώμο, εκθέτοντας την κοιλιά. Τα μεταξωτά sarees θεωρούνται τα πιο κομψά.

Οι Sarees έχουν διαφορετικά ονόματα σε διάφορα μέρη της χώρας. Στο νότο της Ινδίας, ένα χιονισμένο σάρι διακοσμημένο με ένα χρυσό περιθώριο, το οποίο χρησιμοποιείται μόνο σε ειδικές περιπτώσεις, ονομάζεται καβάνος. Ο Mundu ονομάζεται καθημερινό sari ελαφρών χρωμάτων. Στο Ταμίλ Ναντού, φέρει το όνομα του Padaway.

Οι Sarees συνήθως φοριούνται με μια κοντή μπλούζα με κοντό μανίκι και ένα βαθύ λαιμό στο στήθος που ανοίγει το στομάχι - choli.

Η παλαιότερη ποικιλία sarees. Φοριέται χωρίς choli. Δεδομένου ότι καλύπτει πλήρως τους γοφούς, το στήθος και την κοιλιά της γυναίκας, αφήνοντας τους ώμους γυμνούς.

Πρόκειται επίσης για μια παραλλαγή της γυναικείας παραδοσιακής φορεσιάς.Πρόκειται για μια φούστα (Lang) διαφόρων διαστάσεων, έντονα φουσκωμένη και παρόμοια με μια ομπρέλα και choli. Το μήκος του lengi εξαρτάται από την ηλικία και την κατάσταση της γυναίκας.

Οι εκπρόσωποι των υψηλότερων καστών μπορούν να αντέξουν μια φούστα μέγιστου μήκους. Η εορταστική lechenga-choli είναι ραμμένη από ακριβά υφάσματα κεντημένα με χάντρες και χρυσό και μπορεί να είναι διαφόρων χρωμάτων. Αν και μόνο πρόσφατα κόκκινα ρούχα θεωρήθηκαν επίσημα.

Για τα νεαρά κορίτσια, η παραδοσιακή φορεσιά αποτελείται από lengi, choli και έκλεψε τα χέρια τους, τα οποία ρίχνουν πάνω τους, σαν ένα sari. Όταν φθάσουν στην ενηλικίωση, προτιμούν ήδη να φορούν κλασικό sari.

Ή shalvar-kamiz - ένας άλλος τύπος εθνικής γυναικείας ενδυμασίας, συνηθέστερος στα βορειοδυτικά μέρη της χώρας (περιοχή Πουντζάμπ). Είναι πολύ δημοφιλές μεταξύ του γυναικείου πληθυσμού, ιδιαίτερα των νεαρών κοριτσιών. Αποτελείται από χαλαρά παντελόνια (salwar) στενά στο κάτω μέρος των αστραγάλων, και ένα χιτώνιο (kamiz), φουσκωμένο στο κάτω μέρος και με περικοπές στα πλάγια. Shalvara όμορφα drape σε πολλές πτυχές.

Πολύ συχνά, οι γυναίκες φορούν ένα πέπλο που καλύπτει τα κεφάλια τους με salwar kamiz. Ονομάζεται dupatta. Στην αρχαιότητα, μόνο ινδικές γυναίκες των υψηλότερων κάστανων μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά να φορούν παπλώματα. Τώρα είναι διαθέσιμη σε όλους και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της εορταστικής φορεσιάς. Dupatta ραμμένα σιφόν, μπροκάρ, μετάξι, βαμβάκι - εξαρτάται από το στυλ του salvar-kamiza.

Αυτό το φόρεμα είναι για ένα μικρό ινδικό κορίτσι. Η παραδοσιακή παιδική φορεσιά είναι από μετάξι. Πρόκειται για ένα πουκάμισο που πέφτει σχεδόν στα δάκτυλα των ποδιών. Το πιο δημοφιλές pawad μεταξύ του πληθυσμού της Νότιας Ινδίας. Κατά τη διάρκεια σημαντικών τελετών, τα παιδιά ντύνονται σε αυτή τη φορεσιά.

Είναι ένας τύπος shalvar kamiz. Σε αυτή την περίπτωση, τα παντελόνια (churidar) είναι κωνικά και πολύ στενά προσαρμόζονται στο πόδι ακριβώς κάτω από το γόνατο. Αυτά τα παντελόνια συνδυάζονται τέλεια με ένα επίμηκες χιτώνα (Kurt). Σε αντίθεση με την καζιζά, ένα χαλαρό κομμάτι κοτόπουλο, μικρότερο με ένα στρογγυλεμένο ποδόγυρο.

Πολυτελές φόρεμα φωτός. Το Anarkali έχει πάντα υψηλή μέση και επαρκές μήκος ώστε να μπορεί να φορεθεί ξεχωριστά, χωρίς να συνδυάζεται με παντελόνι. Αυτό προσελκύει τις ευρωπαϊκές γυναίκες. Ποιος αγαπά να χρησιμοποιεί πρόσφατα ρούχα με ινδικό ύφος. Το Anarkali κρύβει τέλεια τα ελαττώματα οποιουδήποτε σχήματος.

Ένα χαρακτηριστικό εξάρτημα των γυναικών Assamese.

Αυτός ο πολύπλοκος τύπος κοστουμιών αποτελείται από τρία μέρη:

1. Το κάτω μέρος ονομάζεται mekkhela. Πρόκειται για ένα αρκετά μεγάλο τμήμα υφάσματος, το οποίο είναι διπλωμένο, σχηματίζοντας πολλές πτυχώσεις στη δεξιά πλευρά, και τους έριξε με μια ζώνη. Παρά την ύπαρξη κορδελών στο ύφασμα, δεν είναι δεμένα.
2. Το δεύτερο μέρος της φορεσιάς είναι το τσαντόρ. Αυτό είναι ένα ύφασμα που έχει πτυχές τριγωνικού σχήματος, πολύ μακράς διάρκειας. Κλείνει τον κορμό μιας γυναίκας από πάνω.
3. Και το τελευταίο μέρος είναι το ich. Βάλτε το τελευταίο πάνω από το τσαντόρ.

Τα εθνικά ρούχα των ανδρών, καθώς και τα γυναικεία, είναι μοναδικά και πρωτότυπα, αλλά δεν είναι άνετα και κομψά. Δεν επιτρέπονται διακοπές ή εορτασμοί χωρίς ρούχα σε παραδοσιακή φορεσιά.

• Το Dhoti είναι ένα μακρύ βαμβακερό ύφασμα μέχρι 6 μέτρων, ελαφριάς και πολύ συχνά λευκής απόχρωσης. Αυτό το ύφασμα είναι τυλιγμένο γύρω από τους γοφούς, έτσι ώστε οι άκρες περνούν μεταξύ των ποδιών και δένονται σε ένα κόμπο στη μέση.Επισυνάπτεται στην κατασκευή ενός τέτοιου ιμάντα, το τελείωμα του οποίου δηλώνει την κατάσταση του ιδιοκτήτη. Πίνακες και στολίδια στη ζώνη - ένα αναπόσπαστο κομμάτι ενός πλούσιου Ινδιάνου.

Το μήκος του dhoti, όπως και το lengi στις γυναίκες, ποικίλλει ανάλογα με την κοινωνική κατάσταση του ανθρώπου. Οι απλοί άνθρωποι στις αγροτικές περιοχές φορούν ελαφρύ dhoti, καθώς είναι πιο βολικό και δεν παρεμβαίνουν στην εργασία. Λόγω της επιρροής του δυτικού πολιτισμού, το dhoti αντικαθίσταται όλο και περισσότερο από τα συνηθισμένα ευρωπαϊκά ρούχα. Αλλά εξακολουθεί να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος των επίσημων εκδηλώσεων.

• Lungi - ένας μακρύς καμβάς, ο οποίος μερικές φορές έχει τη μορφή φούστας. Είναι τυλιγμένοι γύρω από τα πόδια και τους γοφούς ενός άνδρα. Το Lungi είναι πολύ δημοφιλές στο νότο της χώρας, δεδομένου ότι είναι δύσκολο να φοράτε κανονικά παντελόνια με υψηλή θερμότητα και υγρασία. Ένας πνεύμονας σας επιτρέπει να κρύβετε από τη θερμότητα χωρίς να παρεμποδίζετε τον αερισμό.

• Το Shervani είναι ένα επίμηκες σακάκι ή παλτό, το μήκος του οποίου φτάνει στα γόνατα. Προϋπόθεση για τη φθορά είναι η κουμπιά. Φαίνεται καλά με φαρδύ παντελόνι shalvarami, και με στενό churidara. Ιδανικό για ψηλούς άνδρες. Οι ντόπιοι ρακιάδες δεν σκουπίζουν, αγοράζουν κεραβάδες, πορφυρίζουν τους με χρυσό, πολύτιμους λίθους, σατέν. Μετά από όλα, τίποτα δεν προσθέτει χάρη και staty όπως ένα πολυτελές chervani.

• Το τουρμπάν είναι και παραμένει το πιο διάσημο κόμμωση στην ινδική εθνική φορεσιά. Πόσες επαρχίες στην Ινδία, τόσες πολλές παραλλαγές ενός τουρμπάν μπορούν να βρεθούν να ταξιδεύουν σε όλη τη χώρα. Έχει ήδη ξεχαστεί ο αρχικός σκοπός του τουρμπάνι να σώσει το κεφάλι από την υπερθέρμανση σε ένα ζεστό απόγευμα. Αλλά το υγρό πανί, στρογγυλεμένο γύρω από το κεφάλι, όλη την ημέρα ψύχθηκε, προσφέροντας φρεσκάδα.

Τώρα το τράβαν είναι ένας δείκτης της κατάστασης του ιδιοκτήτη, της θρησκευτικότητάς του. Υπάρχουν διαφορετικοί τύποι αυτής της κεφαλής. Το πιο διάσημο μοντέλο είναι το Mysore Peta, χωρίς το οποίο η ινδική φορεσιά Raja δεν έκανε.

Ινδικό χορό, όπως και η ινδική φορεσιά, είναι μοναδικό και μοναδικό. Υπάρχουν πολλά στυλ και τάσεις σε αυτό, έτσι κοστούμια χορού είναι επίσης πολλά. Συνήθως, χορεύουν κλασσικοί ινδοί χοροί, καθάκ και ποπ χοροί στο σάρι. Για το στυλ Bharatanatyam, ο διάσημος χορευτής Rukmini Devi Arundale τροποποίησε το sari, δίνοντάς του την εικόνα μιας ευρείας "πιτζάμης". Το χρυσό περίγραμμα που πλαισιώνει τις άκρες των στοιχείων φόρεμα έχει γίνει υποχρεωτικό στοιχείο αυτής της φορεσιάς.

Ο κλασσικός χορός Μοχινιάτα διακρίνεται από τη μελωδία, τη χάρη και την ομορφιά του και ως εκ τούτου τα κοστούμια των χορευτών εκτελούνται πάντα σε άσπρα χρώματα με χρυσή τομή. Μια χρυσή ποδιά, που φοριέται πάνω από μια φούστα χιονιού, προσδίδει γοητεία στο χορό. Αυτός ο χορός δημιουργήθηκε ως ο χορός των ιερών του ναού, οπότε τα κοστούμια αντικατοπτρίζουν αυτήν την ιδέα.

Αν ο χορός δεν είναι κλασικός αλλά στυλιζαρισμένος για αυτό, τότε μπορεί να χρησιμοποιηθεί και η ινδική και η σύγχρονη μουσική. Επομένως, ένας τέτοιος χορός επιτρέπει τη χρήση του salwar kamiz, lechenga-choli και άλλων συνδυασμών παραδοσιακών ενδυμάτων.

Το στιλ χορού Bollywood είναι ένα πολύ δημοφιλές φαινόμενο στη σύγχρονη Ινδία. Ο χορός προσελκύει σύγχρονους νέους και κορίτσια με τη σφριγηλότητα και το μαζικό του χαρακτήρα. Ως εκ τούτου, τα κοστούμια για το στυλ της Bollywood έχουν πάντα την ίδια περικοπή, το μήκος και το ύφος, αλλά θα πρέπει να είναι διαφορετικά χρώματα. Και μόνο ο σολίστ μπορεί να ξεχωρίσει από το πλήθος.

Τα παιδικά κοστούμια για χορό συνήθως δεν διαφέρουν πολύ από τους ενήλικες, εκτός από το μήκος και τον αριθμό των διακοσμήσεων. Κατά κανόνα, τα κορίτσια φορούν μικρότερες φούστες και ο αριθμός των βραχιόλια ελαχιστοποιείται για την ευκολία των νέων χορευτών.

Ο μακρύς αποικισμός της Ινδίας από τη Βρετανία δεν πέρασε απαρατήρητο και αντανακλάται σε όλες τις σφαίρες της ινδικής ζωής.Ο δυτικός πολιτισμός έχει αφήσει ένα ανεξίτηλο σημάδι στην εικόνα της σύγχρονης Ινδίας. Όλο και περισσότερο, μπορείτε να βρείτε στους δρόμους της πόλης ευρωπαϊκά τζιν ή μπλουζάκια. Τα παιδιά προτιμούν μοντέρνα ρούχα. Εντούτοις, οι Ινδοί εκτιμούν ιδιαίτερα τον πολιτισμό τους και εκφράζουν την πρωτοτυπία τους με κάθε δυνατό τρόπο, εμφανίζονται σε επίσημες δεξιώσεις, γάμους και άλλα σημαντικά γεγονότα στις παραδοσιακές ανδρικές και γυναικείες εθνικές ενδυμασίες.

Αντίθετα, προσπαθώντας να διαφοροποιήσουν την ντουλάπα τους και να φέρουν στοιχεία της ανατολικής γεύσης, οι ευρωπαϊκές γυναίκες χρησιμοποιούν συνεχώς στοιχεία με ινδικό στυλ στις εικόνες τους.